Jak zbadać nietolerancje pokarmowe i dlaczego należy uwzględniać je w diecie?

Jak zbadać nietolerancje pokarmowe i dlaczego należy uwzględniać je w diecie?

Problemy z koncentracją, przewlekłe uczucie zmęczenia, wzdęcia, zaparcia, trudności z utrzymaniem prawidłowej masy ciała, alergie skórne. To najczęściej występujące objawy, które mogą wskazywać na nietolerancję pokarmową. Wzrost świadomości społecznej oraz zainteresowania relacją pomiędzy sposobem żywienia a samopoczuciem i zdrowiem spowodował, że coraz więcej osób z uwagą przygląda się swojej diecie i stara się wykluczyć z niej szkodliwe dla siebie produkty.
W jaki sposób można zdiagnozować nietolerancje pokarmowe? I dlaczego należy uwzględnić je w swojej diecie? Zapraszamy do lektury!

Badania na nietolerancje pokarmowe

Coraz więcej osób ma świadomość, w jak dużym stopniu codzienna dieta wpływa na dobre samopoczucie oraz prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. Niepokojące objawy, takie jak ciągłe uczucie zmęczenia, bóle głowy, bóle brzucha, wzdęcia, mdłości czy problemy skórne, mogą być wskazaniem do diagnostyki w kierunku nietolerancji pokarmowej. Ma ona miejsce w przypadku, kiedy w przewodzie pokarmowym brakuje określonego enzymu odpowiedzialnego za metabolizm konkretnego składnika w diecie.

Jak zbadać nietolerancję pokarmową?

Jeśli wymienione powyżej objawy pojawiają się po spożyciu pokarmu, istnieje duże prawdopodobieństwo alergii, nietolerancji bądź nadwrażliwości niealergicznej. Niepokojące objawy mogą mieć źródło również w niezdiagnozowanej chorobie, nieodpowiednio zbilansowanej diecie lub zaburzonej mikroflorze jelitowej.

Najczęściej występujące nietolerancje pokarmowe to:
-nietolerancja laktozy,
-fruktozy,
-sorbitolu,
-ksylitolu,
-histaminy

Jak sprawdzić nietolerancję pokarmową?

Warto mieć na uwadze, że nietolerancja często bywa mylona z alergią, która może dawać podobne objawy, ale ma podłoże w układzie immunologicznym. Jak zbadać nietolerancję pokarmową? Obecnie badania w tym kierunku można bez problemu wykonać w wielu laboratoriach medycznych i punktach diagnostycznych. Dostępne są również specjalne testy, które można wykonać samodzielnie w domu. Podczas badania sprawdzana jest tolerancja organizmu na popularne składniki występujące w żywności. Wiele testów zawiera nawet do 280 składników pokarmowych. Niestety, nie wszystkie tego typu testy są uznawane za miarodajne przez międzynarodowe towarzystwa alergologiczne.

Jakie są miarodajne badania na nietolerancje pokarmowe?
-testy oddechowe,
-badania krwi, podczas którego wykonuje się między innymi pomiar aktywności określonych enzymów,
-testy prowokacji i eliminacji poszczególnych składników pokarmowych.

Najczęstszymi objawami nietolerancji pokarmowej są:
-wzdęcia,
-bóle brzucha,
-mdłości,
-biegunki.

Charakterystyczne objawy wiążą się z nietolerancją histaminy. Są to:
-zaczerwienienie oraz świąd skóry,
-wysypka na skórze,
-wodnisty katar,
-ból głowy,
-kichanie,
-łzawienie i swędzenie oczu.


Dieta na nietolerancje pokarmowe


Badania na nietolerancje pokarmowe mają ważne znaczenie dla poprawy zdrowia, jak również samopoczucia. W przypadku stwierdzenia nietolerancji na określony składnik, należy bezwzględnie wyeliminować z diety wszystkie produkty, które go zawierają. Przykładem jest dieta bezglutenowa, wymagająca odstawienia nie tylko wszystkich produktów zbożowych, ale również tych, do których gluten może być dodawany jako zagęstnik. Pamiętaj jednak, aby polegać wyłącznie na miarodajnych badaniach. Nieuzasadniona eliminacja niektórych składników diety może zwiększyć ryzyko wystąpienia niedoborów pokarmowych, co z kolei może znaleźć odzwierciedlenie w zdrowiu psychicznym.


10 zasad żywienia w czasie ciąży, czyli dbanie o zdrowie matki i dziecka

10 zasad żywienia w czasie ciąży, czyli dbanie o zdrowie matki i dziecka

Ciąża jest dla każdej kobiety wyjątkowym czasem. W ciągu 9 kolejnych miesięcy, przyszła mama przygotowuje się do narodzin dziecka, kompletując wyprawkę i szykując pokój dla maluszka. W tym okresie kobieta powinna również w szczególny sposób zadbać o swoją dietę. W naszym artykule przedstawiamy 10 fundamentalnych zasad, o których warto pamiętać już w pierwszych tygodniach ciąży!

Dlaczego prawidłowa dieta w ciąży jest taka ważna?

To, czym odżywiasz się podczas ciąży, jest dostarczane również dla Twojego dziecka. Jeśli Twoja dieta będzie uboga w składniki odżywcze, może to prowadzić do poważnych niedoborów u dziecka. Aby zapewnić swojemu maleństwo optymalne warunki do zdrowego rozwoju, pamiętaj o podstawowych zasadach zdrowego odżywiania, które przedstawiliśmy w tym artykule.

1. Zadbaj o odpowiednią wartość odżywczą codziennej diety

Okres ciąży nie jest odpowiednim czasem na odchudzanie. Przyszła mama powinna zatroszczyć się o to, aby jej dieta zapewniała odpowiednią wartość odżywczą każdego dnia. Diety odchudzające lub modne diety eliminacyjne stanowią zagrożenie dla zdrowia maluszka i mogą stać się przyczyną poważnych wad rozwojowych. Zależy Ci na zgrabnej sylwetce? Pomyśl sobie, że kiedy dziecko przyjdzie już na świat, dzięki częstym spacerom i zdrowej diecie szybko pozbędziesz się nadprogramowych kilogramów!

2. Wyeliminuj z diety produkty wysoko przetworzone

Wiesz już, że odpowiednie żywienie podczas ciąży ma kluczowy wpływ na prawidłowy rozwój dziecka. Już w pierwszym trymestrze przyszła mama dokładnie przyjrzeć się swojej diecie i wyeliminować z niej składniki, które mogłyby zagrażać zdrowiu maleństwa. W szczególności należy unikać produktów wysoko przetworzonych takich jak fast-foody oraz gotowe produkty spożywcze, które mogą zawierać dużą ilość cukru, soli oraz innych szkodliwych substancji, a jednocześnie są ubogie w cenne składniki odżywcze. Żywność przetworzona zwykle jest wysoko kaloryczna, ale nie zaspokaja podstawowego zapotrzebowania organizmu na witaminy i składniki mineralne.

3. Zadbaj o odpowiednią suplementację

Zróżnicowana dieta jest podstawą podczas ciąży. Aby uchronić siebie i swojego maluszka przed niedoborami cennych substancji, które mogą przynieść negatywne konsekwencje dla zdrowia, warto sięgnąć po wsparcie w postaci suplementów diety. Szczególnie ważna w tym czasie jest suplementacja witaminy D i kwasu foliowego. Bardzo istotnymi składnikami w diecie przyszłej mamy są również kwasy omega-3 oraz jod. Z myślą o kobietach ciężarnych powstały specjalne suplementy, które zawierają kompleks składników potrzebnych dla zdrowia mamy oraz maluszka.

4. Pamiętaj o odpowiednim nawodnieniu

Będąc w ciąży, wiele kobiet zapomina o częstym popijaniu wody przez cały dzień. Odpowiednia ilość wody nawadnia i oczyszcza organizm, pomagając pozbyć się toksyn. Szczególnie polecana dla kobiet w ciąży jest woda niskosodowa, która dodatkowo zmniejsza ryzyko występowania obrzęków.

5. Jedz dla dwóch, a nie za dwoje

Wciąż powszechny jest stereotyp, że kobieta w ciąży powinna jeść za dwoje. Niestety, trzymanie się tej zasady może skończyć się sporą nadwagą i trudnością w zrzuceniu zbędnych kilogramów po ciąży. W rezultacie, wartość odżywcza diety kobiety ciężarnej rośnie o około 300 kalorii w drugim trymestrze i o kolejne 200 w trzecim. Oznacza to, że w ostatnich miesiącach ciąży kobieta powinna spożywać o 500 kalorii więcej, niż przed ciążą. Taką wartość zapewnia jeden dodatkowy, pełnowartościowy posiłek w ciągu dnia.

6. Spożywaj 5 zróżnicowanych posiłków w ciągu dnia

Dieta przyszłej mamy nie powinna być monotonna. Różnorodne, bogate w owoce i warzywa posiłki to podstawa dla zdrowia ciężarnej kobiety.

7. Poznaj listę produktów, które nie są wskazane podczas ciąży

Zróżnicowana dieta nie oznacza, że możesz jeść wszystko, na co tylko masz ochotę! Dla bezpieczeństwa oraz zdrowia dziecka należy usunąć ze swojej diety następujące produkty: tran, surowe mięso, surowe lub niedogotowane jajka, produkty z mleka niepasteryzowanego, sery pleśniowe oraz niektóre rodzaje ryb.

8. Unikaj potraw, które po ugotowaniu były długo przechowywane w lodówce

Długotrwałe przechowywanie żywności w lodówce sprzyja mnożeniu się bakterii, które mogą być groźne dla organizmu dziecka. Dlatego najbezpieczniej jest spożywać posiłki przygotowywane na świeżo.

9. Upewnij się, że pijesz napary ziołowe odpowiednie dla kobiet w ciąży

Większość ziół posiada szereg korzystnych właściwości dla zdrowia. Do tego grona należy między innymi pokrzywa, rumianek oraz melisa. Istnieją jednak zioła, których spożywanie, zwłaszcza w dużych ilościach, może być niebezpieczne dla płodu. Napary z aloesu, dziurawca, piołunu, senesu, szałwii czy żeń-szenia zdecydowanie nie są wskazane podczas ciąży.

10. Wzbogać swoją dietę o nasiona roślin strączkowych, orzechy, kiszonki oraz inne produkty bogate w probiotyki

W diecie ciężarnej kobiety nie może zabraknąć takich składników jak bogata w białko roślinne fasola, soczewica czy ciecierzyca oraz orzechy, które są źródeł zdrowych kwasów tłuszczowych oraz wielu minerałów. Ponadto przyszła mama powinna wzbogacić swoją dietę w różnego rodzaju kiszonki oraz produkty mleczne takie jak kefiry i jogurty, które zawierają duże ilości korzystnych dla zdrowia probiotyków.


Czy catering dla ciężarnych sprawdzi się przy niedoborze żelaza u matki?

Czy catering dla ciężarnych sprawdzi się przy niedoborze żelaza u matki?

W czasie ciąży zmienia się zapotrzebowanie żywieniowe kobiet: nie tylko na podaż energetyczną w ciągu doby, ale również na poszczególne składniki odżywcze. Warto zwrócić uwagę, że niektóre składniki mineralne i witaminy będą potrzebne przyszłej mamie w większych ilościach. Przykładem jest zwiększone zapotrzebowanie na żelazo - należy pamiętać, niedobór żelaza w ciąży grozi niedokrwistością i licznymi komplikacjami!

Zapotrzebowanie na żelazo w trakcie ciąży

Zapotrzebowanie na żelazo wzrasta już na samym początku ciąży i rośnie do samego jej końca. W pierwszym trymestrze jest to dodatkowy 1 mg na dzień (przeciętnie kobieta w wieku reprodukcyjnym potrzebuje około 18 mg), a w trzecim trymestrze minimum dodatkowe 7,5 mg. Najbardziej optymalnie dla kobiety w ciąży jest dostarczać około 27 mg żelaza na dobę, jeżeli jego poziom przed ciążą był prawidłowy.

Niedobór żelaza a ciąża

Zbyt mała podaż żelaza wraz z dietą grozi rozwojem niedokrwistości, czyli anemii. Zła dieta jest najczęstszą notowaną przyczyną tej choroby. Warto odnotować, że w trakcie ciąży zwiększa się macica, rośnie objętość krwi oraz rozwija się płód, który jako nowy organizm ma swój własny układ krwionośny (zależny jednak od matki), dlatego tak ważne jest dostarczenie wystarczającej ilości żelaza dla prawidłowego rozwoju dziecka i bezpieczeństwa przyszłej mamy.

Niedobór żelaza w ciąży - dieta czy suplementacja?

Środowisko dietetyków i towarzystwa naukowe, wliczając w to Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników, podkreślają, że głównym źródłem niezbędnych składników odżywczych dla kobiety w ciąży powinna być bogata, różnorodna dieta. Odpowiednie skomponowanie posiłków powinno pokryć większość zapotrzebowania na wartości odżywcze organizmu, a ewentualne braki należy uzupełnić suplementami. Jednak niski poziom żelaza a ciąża to temat, w którego ocenie wiele zależy od stanu początkowego: w przypadku zdrowej osoby na pierwszym planie powinna być bogata dieta, za to jeżeli przed ciążą występowały niedobory żelaza, lepiej najpierw postawić na odpowiedni dobór suplementacji. Co ważne - najlepiej w formie leku.

Suplementacja - o czym warto pamiętać?

W przypadku występujących już niedoborów żelaza w ciąży dieta może okazać się niewystarczająca. Konieczne będzie zbadanie poziomu żelaza i określenia najlepszego sposobu działania z dietetykiem klinicznym. Lepiej nie zaczynać suplementacji na własną rękę - istnieje ryzyko, że dobierzemy zbyt małą dawkę, niewystarczająco wchłaniające się preparaty lub w drugą stronę - doprowadzimy do nadmiaru żelaza w organizmie, co również może być niebezpieczne zarówno dla osoby w ciąży, jak i dziecka.

Dieta pełna żelaza - korzyści z cateringu

Przyszłe mamy mają na głowie wiele zmartwień - wśród nich nieustanna nauka o potrzebach dziecka, przygotowanie domu, a do tego jeszcze dbanie o organizm w trakcie ciąży. Jeżeli nie chcesz martwić się niedoborem żelaza w ciąży (co jeść, a czego nie jeść? Czy szpinak faktycznie zawiera dużo żelaza? A może lepiej sięgnąć po sok z buraka?), aby zapewnić odpowiedni poziom tego minerału we krwi, warto skorzystać z odpowiednio przygotowanego cateringu. 

Skąd niedobory?

Dobra firma caterignowa rozumie potrzeby kobiet w ciąży, zarówno te biologiczne, jak i życiowe. Według dietetyków klinicznych współpracujących z Be Diet Catering najczęstszymi przyczynami niedoborów w diecie podczas ciąży są:

  • brak czasu na przygotowywanie posiłków - kilka posiłków dziennie każdego dnia to sporo obciążenie, jeśli dodatkowo wiąże się z ciągłą analizą składników danego posiłku;
  • niewystarczająca wiedza na temat zapotrzebowania na poszczególne składniki odżywcze - nie można oczekiwać, że decydując się na dziecko kobieta nagle stanie się specjalistką w dziedzinie dietetyki, a informacje dostępne w książkach i internecie bywają sprzeczne i niełatwo dotrzeć do rzetelnych informacji;
  • gorsze samopoczucie - oczekiwanie na dziecko to radość, ale też duże obciążenie psychiczne, które momentami nie pozwala na myślenie o tym, jak skomponować posiłek, aby zadbać o odpowiednią podaż żelaza;
  • brak apetytu czy nudności - może doprowadzić do monotonnej diety lub nawet sporadycznego pomijania posiłków.

Dieta, która pozwoli dostarczyć organizmowi odpowiednie ilości żelaza, musi nie tylko skupiać się na jego czystej ilości, lecz także formie oraz bioprzyswajalności. Dużo lepiej jest komponować posiłki z żelazem w lepiej przyswajalnej formie hemowej oraz uzupełniać je składnikami wspierającymi jego wchłanianie, np. produktami fermentowanymi lub tymi z wysoką zawartością witaminy C. Dodatkowo lepiej unikać nawyków, które zmniejszają wchłanianie żelaza, którym jest między innymi picie herbaty w trakcie posiłku.

Dieta Mom2Be - ekipa BeDiet dba o przyszłe mamy

Biorąc pod uwagę wszystkie trudności z układaniem diety dla kobiet w ciąży skomponowaliśmy specjalne menu właśnie dla przyszłych mam - biorąc pod uwagę nie tylko zapotrzebowanie kaloryczne, ale i wszystkie zmiany, jakie zachodzą w organizmie w trakcie rozwoju dziecka. Różnorodność i zbilansowanie posiłków zapewnią bezpieczne dostarczenie wszystkich niezbędnych składników odżywczych (choć wciąż rekomendujemy monitorowanie ich poziomu ze swoim lekarzem prowadzącym). Jest to wielka ulga dla kobiety w ciąży, która nie dość że nie musi spędzać czasu na gotowanie i może go poświęcić własnym potrzebom, to jeszcze ma pewność, że posiłki zostały przygotowane przez specjalistów z myślą właśnie o jej sytuacji.

Jak wygląda dieta Mom2Be?

  • Dieta składa się z 5 posiłków zbilansowanych w taki sposób, by w ciągu dnia dostarczyć właściwą porcję niezbędnych składników odżywczych.
  • Wszystkie posiłki zapewniają odpowiednią ilość dobrze przyswajalnego żelaza.
  • Każdy z posiłków jest już w pełni przygotowany i gotowy do spożycia - kiedy trafiają do Twoich rąk, musisz je tylko podgrzać (opakowania można używać w kuchence mikrofalowej) lub w przypadku sałatek i dań na zimno - zjeść prosto z pudełka.
  • Dania są układane nie tylko przez dietetyków, ale i świetnych kucharzy - każdy posiłek jest smaczny i pobudza apetyt.

Podwyższony cukier w ciąży. Jaką dietę dla ciężarnych zastosować?

Podwyższony cukier w ciąży. Jaką dietę dla ciężarnych zastosować?

W czasie ciąży w organizmie kobiety zachodzą liczne zmiany. U przyszłych mam można zaobserwować pojawiającą się cukrzycę ciążową, pomimo braku problemów z gospodarką węglowodanową przed ciążą. Zaburzenie to występuje u około 10% ciężarnych. W większości przypadków do uregulowania glikemii wystarczy odpowiednio wdrożony i zbilansowany jadłospis. Podpowiadamy, jaką dietę na podwyższony cukier w ciąży warto wdrożyć i jak poradzić sobie z tą przypadłością!

Wysoki cukier w ciąży - przyczyny

Główną przyczyną powstawania cukrzycy ciążowej jest insulinooporność wywołana hormonami, które odpowiedzialne za podtrzymanie ciąży i płodu, zmniejszają wrażliwość na działanie insuliny. W rezultacie mózg wysyła sygnał do trzustki o konieczności produkowania większej ilości hormonu niż przed ciążą. Nie każdy organizm jest w stanie pokryć zwiększone zapotrzebowanie na insulinę, czego efektem jest nieprawidłowy poziom cukru we krwi. Jedną z przyczyn ciąży cukrzycowej może być również znaczny przyrost masy ciała w pierwszym trymestrze.

O cukrzycy ciążowej mówimy wówczas gdy po raz pierwszy została zdiagnozowana w ciąży. Hiperglikemia, czyli podwyższony poziom cukru we krwi, to częste powikłanie u kobiet w ciąży. W tym szczególnym czasie dochodzi do zmian w metabolizmie węglowodanów, dlatego tak ważne jest, aby kobiety dbały o siebie i swój sposób żywienia. Przy niewystarczającej kompensacji naturalnie zachodzących procesów w ciąży oraz niewłaściwym sposobie odżywiania, często rozwija się cukrzyca ciążowa.  Kobieta z cukrzycą ciążową powinna być objęta opieką nie tylko lekarza, ale również dietetyka. 

Jak rozpoznać cukrzycę ciążową?

  • Na pierw­szej wi­zy­cie (za­le­ca­ne przed 10. ty­go­dniem cią­ży) le­karz lub po­łoż­na zbie­ra wy­wiad z pa­cjent­ką. U pa­cjen­tek ni­skie­go ry­zy­ka cu­krzy­cy cią­żo­wej zle­ca się wy­ko­na­nie ba­da­nia po­zio­mu glu­ko­zy na czczo.
  • Nor­ma glu­ko­zy na czczo u ko­bie­ty w cią­ży jest inna niż poza cią­żą i wy­no­si do 92 mg/dl.
  • Je­że­li ko­bie­ta ma wy­nik w nor­mie to ko­lej­nym ba­da­niem bę­dzie OGTT (do­ust­ny test ob­cią­że­nia glu­ko­zą 75 g) po­mię­dzy 24. a 26. ty­go­dniem cią­ży.
  • Je­że­li wy­nik glu­ko­zy jest po­wy­żej 92 mg/dl, a mniej­szy niż 126 mg/dl to na­le­ży już na tym eta­pie cią­ży pa­cjent­ce za­le­cić OGTT. (Uwa­ga! Je­że­li to OGTT wyj­dzie w nor­mie to i tak pa­cjent­ka musi mieć dru­gi raz wy­ko­na­ne OGTT po­mię­dzy 24. a 26. ty­go­dniem!)
  • Je­że­li wy­nik glu­ko­zy na czczo bę­dzie po­wy­żej 126 mg/dl, a po­ni­żej 200 mg/dl to na­le­ży wy­ko­nać po­now­nie ozna­cze­nie glu­ko­zy na czczo. Przy po­now­nym wy­ni­ku po­wy­żej 126 mg/dl na­le­ży roz­po­znać cu­krzy­cę cią­żo­wą. Je­że­li po­now­ny wy­nik jest po­mię­dzy 92 mg/dl, a 126 mg/dl to trze­ba nie­zwłocz­nie wy­ko­nać u pa­cjent­ki OGTT.
  • Je­że­li wy­nik glu­ko­zy na czczo bę­dzie po­wy­żej 200 mg/dl to na­le­ży bez do­dat­ko­wych ba­dań roz­po­znać u pa­cjent­ki cu­krzy­cę cią­żo­wą i roz­po­cząć le­cze­nie.

Dieta na podwyższony cukier w ciąży - jak ją skomponować?

Aby poradzić sobie z podwyższonym poziomem cukru w ciąży, w większości przypadku wystarczy zastosowanie odpowiedniej diety. Do jej głównych założeń zalicza się:

  • ograniczenie cukrów prostych: posiłki powinny składać się z węglowodanów złożonych,
  • komponowanie zbilansowanych posiłków składających się z białka, tłuszczy, węglowodanów złożonych,
  • regularne spożywanie posiłków (przerwy między poszczególnymi posiłkami powinny wynosić 3-4 godziny),
  • ograniczenie spożywania owoców, soków owocowych czy mleka,
  • dieta powinna dostarczać odpowiedniej ilości energii, tak, aby zapewnić optymalny przyrost masy ciała względem BMI i tygodnia ciąży,
  • dieta powinna składać się z 6 posiłków: 3 głównych posiłków i 3 przekąsek - ostatnią przekąskę należy spożywać przed snem. 
  • należy unikać produktów wysokoprzetworzonych, w tym produktów wysokooczyszczonych: pszenne pieczywo, makarony, biały ryż - warto je zastąpić produktami z pełnego ziarna,
  • warto komponować dietę w taki sposób, aby zawierała różnokolorowe warzywa i aby były spożywane również na surowo,
  • dbanie o odpowiednią ilość produktów będących źródłem białka, zarówno zwierzęcego oraz roślinnego.
  • w diecie należy również ograniczyć tłuszcze nasycone (tłuste mięso, wędliny, tłuste produkty mleczne), zastępując je wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi omega-3 i omega-6 (np. ryby, awokado, siemię lniane, oleje roślinne, orzechy, pestki),

Zaleca się, aby kobieta z cukrzycą ciążową samodzielnie kontrolowała glikemię, nie tylko na czczo, ale również po posiłkach. Należy dążyć do wartości glikemii, jakie występują u osób zdrowych. W ten sposób minimalizujemy ryzyko powikłań cukrzycy ciążowej dla dziecka. Należy pamiętać o tym, że wysoki cukier w ciąży może stanowić zagrożenie dla rozwoju płodu, ponieważ dziecko może urodzić się z dużą masą urodzeniową, powyżej 4000 g, co określa się mianem makrosomii. Cukrzyca ciążowa może być też prognostykiem do rozwoju cukrzycy typu 2 u kobiet po porodzie. Aby jej uniknąć, przyszłe mamy powinny pilnować masy ciała, wyeliminować z diety węglowodany proste oraz prowadzić aktywny tryb życia. 

Aby unormować podwyższony cukier w ciąży, należy wdrożyć odpowiednią dietę, która będzie zapobiegać wyrzutom insuliny. Zalecenia dietetyczne dla kobiet z cukrzycą ciążową są tak naprawdę tożsame z zaleceniami ogólnymi - należy pamiętać o tym, że istnieje grupa pokarmów, które warto wykluczyć ze swojej diety. Kluczową rolę odgrywa tutaj również umiarkowany ruch i monitorowanie poziomu cukru za pomocą glikometru. 

Należy pamiętać, że wysoki cukier w ciąży to przypadłość, która powinna być kontrolowana przez lekarza. Nie bez znaczenia jest tutaj również rola dietetyka. Zbilansowane, pełnowartościowe posiłki i rozpiska potraw na dany dzień z niskim indeksem glikemicznym może ułatwić kontrolowanie wahań glikemii. Jeśli szukasz gotowych rozwiązań, to z pomocą przychodzi pyszna i urozmaicona dieta pudełkowa LOW IG, czyli wariant szyty na miarę Twoich potrzeb. 

Na naszym blogu zdradzamy również, na czym polega dieta ciążowa i co powinna obejmować. 


10 zalet diety pudełkowej w ciąży

10 zalet diety pudełkowej w ciąży

Ciąża to często dla przyszłych mam szczególnie wymagający okres, stanowi bowiem pod wieloma względami wyzwanie zarówno dla głowy, jak i dla ciała. Z jednej strony pojawiają się dziesiątki rzeczy, o których musisz pamiętać każdego dnia, i drugie tyle tematów, które trzeba zaplanować, zanim maluch przyjdzie na świat; z drugiej - ciąża potrafi po prostu mocno obciążyć organizm. Jak w tym wszystkim pamiętać o zbilansowanej diecie, która musi spełniać liczne wymogi związane z ciążą? Przyszłe mamy często wybierają rozwiązanie, które wydaje się zarówno wygodne, jak i odpowiedzialne: sprawdzoną dietę pudełkową. W ciąży zalety tego rozwiązania uwidaczniają się dość szybko i sprzyjają zarówno równowadze psychicznej, jak i fizycznej organizmu.

Jakie są wyzwania dietetyczne (i nie tylko) w okresie ciąży?

Każdego dnia pamiętasz o odpowiednim zbilansowaniu wszystkich posiłków, utrzymaniu rozsądnej podaży kalorii oraz unikaniu konkretnych produktów, które mogą zaszkodzić Tobie lub dziecku. Jednocześnie zmagasz się z zachciankami, uważasz na swoje zdrowie, suplementujesz niezbędne witaminy i minerały, a do tego stresujesz się nie tylko dietą czy aktywnością fizyczną, lecz także zwyczajnie przygotowaniami do przyjścia dziecka na świat. A gdyby tak pozwolić sobie odpuścić chociaż część obowiązków? W końcu jedną z zalet diety pudełkowej w ciąży jest obniżenie poziomu stresu - pozwolisz sobie odrobinę odpocząć?

Dieta pudełkowa w ciąży - zalety dla przyszłej mamy

1. Odpowiednia dawka kalorii każdego dnia

Z dietą pudełkową nie musisz martwić się tym, czy odpowiednio komponujesz posiłki, a kontrola masy ciała staje się dużo mniej stresująca. Pamiętaj, że zapotrzebowanie na kaloryczność powinno dobierać się indywidualnie dla każdej przyszłej mamy, uwzględniając przy tym szereg parametrów (m.in. wagę, aktywność, tryb życia, wiek). Co więcej, w każdym trymestrze ciąży zapotrzebowanie to ulega zmianie i ciągłe dopasowywanie posiłków może być zwyczajnie uciążliwe. Łatwa kontrola przyjmowanych kalorii, jaką daje dieta pudełkowa, wiąże się z prawidłowym przyrostem wagi, bezpiecznym przebiegiem ciąży, a także z szybszą regeneracją po rozwiązaniu.

2.  Wykluczenie produktów przeciwwskazanych i potencjalnie niebezpiecznych dla kobiet w ciąży

Z pewnością wiesz, że w okresie ciąży z Twojego jadłospisu są wykluczone wszystkie produkty zawierające niepasteryzowane mleko i jego przetwory, a także surowe mięso i ryby, a nawet - co mniej oczywiste - kiełki, ostre przyprawy czy produkty wędzone. Ponieważ powyższe składniki diety mogą wywołać infekcje pokarmowe, są niebezpieczne zarówno dla kobiety, jak i dziecka. Z ich spożywaniem wiąże się nawet ryzyko przedwczesnego porodu, jak również wystąpienie wad rozwojowych i zakażenie płodu. Korzyści diety pudełkowej w ciąży - oczywiście odpowiednio dobranej i dopasowanej do potrzeb kobiety - to między innymi brak obciążenia stresem związanym z odpowiednim doborem produktów. Z BeDiet Catering nie będzie ich w Twojej diecie - to pewne.

3. Zminimalizowanie dolegliwości

Z ciążą wiążą się bardzo charakterystyczne, często nieprzyjemne lub wręcz uciążliwe dolegliwości utrudniające codzienne funkcjonowanie. Odpowiednia dieta potrafi wpłynąć pozytywnie na Twoje samopoczucie, także na szybsze lub całkowite ustąpienie objawów takich jak poranne nudności, przewlekłe zmęczenie i rozmaite objawy ze strony układu pokarmowego, w tym wzdęcia i zaparcia.

4. Zmniejszenie ryzyka powikłań

Powszechnie wiadomo, że ciąża wiąże się z ryzykiem rozmaitych powikłań, takich jak anemia, cukrzyca ciążowa czy stan przedrzucawkowy. Korzyści diety pudełkowej w ciąży to jej właściwe zbilansowanie - jeżeli codziennie dostarczysz organizmowi optymalną ilość składników szczególnie potrzebnych w okresie ciąży, ryzyko wystąpienia powikłań znacząco zmaleje!

5. Uwzględnienie szczególnych potrzeb kobiety w ciąży

Zalety diety pudełkowej w ciąży to m.in. odpowiednie zbilansowanie posiłków, które zapewni Ci właściwą (a więc większą niż przeciętna) podaż konkretnych witamin i składników mineralnych. W BeDiet komponując dietę dla kobiet w ciąży, zwiększamy liczbę produktów, które bogate są w:

  • kwas foliowy, 
  • wielonienasycone kwasy tłuszczowe, 
  • żelazo, 
  • jod, 
  • witaminę D3, 
  • magnez. 

Pamiętaj, że nad jadłospisem dla kobiet w ciąży pracują doświadczeni dietetycy kliniczni, którzy uwzględniają wszystkie te potrzeby - to nie przypadkowe dania, a w pełni zbilansowana dieta dopasowana do Twoich potrzeb.

6. Mniejsze zachcianki

Urozmaicone, odpowiednio zbilansowane pod kątem witamin, składników mineralnych, makroskładników i kalorii menu z właściwą podażą białka może istotnie zmniejszyć odczuwanie zachcianek! Jeśli nie musisz codziennie wymyślać, co ugotować, oraz ograniczysz myśli też nieco mniej krążą w kierunku tego, co przyjemne, a niekoniecznie sprzyjające zdrowiu.

7. Oszczędność czasu i sił

Decydując się na dietę pudełkową, nie musisz planować jadłospisu, robić zakupów (oraz nosić ciężkich siatek!) ani stać w kuchni, przygotowując potrawy i zmagając się z bólem pleców. To jeden z nieocenionych plusów diety pudełkowej w ciąży, szczególnie w przypadku kobiet, które zmagają się ze spadkiem sił i gorszym samopoczuciem w ciąży.

8. Regularne posiłki

Dieta pudełkowa sprzyja regularności w spożywaniu posiłków, a to aspekt szczególnie ważny w czasie ciąży. Optymalna liczba posiłków w ciągu dnia to 5, najlepiej podzielone na 3 główne i 2 mniejsze. Aby uniknąć dolegliwości ze strony układu pokarmowego, odstępy między posiłkami powinny wynosić ok. 3 godziny. Zapewni Ci to brak napadów głodu, ograniczy ochotę na słodycze i przekąski, pozwalając kontrolować przyrost masy ciała.

9. Szybsza regeneracja po porodzie

Prawidłowe odżywienie organizmu to klucz do szybkiego powrotu do formy po porodzie. Dobrze dobrana dieta pudełkowa zapobiega powstawaniu niedoborów, które po ciąży mogą objawiać się łamliwością paznokci, wypadaniem włosów czy pogorszeniem stanu cery. 

10. Opieka dietetyka klinicznego

Wiemy, jak ważne jest poczucie bezpieczeństwa, dlatego wszystkim przyszłym mamom, które decydują się na dietę pudełkową, zapewniamy profesjonalne wsparcie dietetyka klinicznego. Osoba korzystająca z cateringu BeDiet zawsze będzie mogła poradzić się osoby, która zna się na rzeczy!


Hashimoto w ciąży – na co zwracać uwagę?

Hashimoto w ciąży - na co zwracać uwagę?

Ciąża to szczególny czas, w którym w organizmie kobiety dochodzi do wielu zmian. Pod wpływem działania hormonów zmienia się nie tylko wygląd zewnętrzny przyszłej mamy, ale również jej fizjologia i stan psychiczny. Dodatkowe objawy mogą napotkać kobiety chorujące na różnego rodzaju przewlekłe choroby tarczycy - np. limfocytarne zapalenie tarczycy. Hashimoto w ciąży to temat, który z pewnością wymaga zgłębienia i stałej opieki endykronologa i ginekologa. Podpowiadamy, na co uważać i jaki wpływ na rozwój płodu może mieć ta jednostka chorobowa. Zapraszamy do zapoznania się z treścią artykułu! 

Choroba Hashimoto a planowanie ciąży

Warto mieć na uwadze, że Hashimoto to choroba przewlekła, w której dochodzi do upośledzenia układu odpornościowego. Nie ma jednoznacznej przyczyny, która odpowiadałaby za pojawienie się przeciwciał tarczycowych w organizmie kobiety. Należy jednak pamiętać, że przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy może dawać objawy podobne do innych jednostek chorobowych, dlatego przy okazji badań profilaktycznych warto rozszerzyć diagnostykę o choroby tarczycy. Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet, które planują zajść w ciążę. W tym miejscu warto poznać zależność między pracą hormonów a płodnością. Rozregulowanie pracy gruczołu tarczycowego może bowiem wiązać się z zaburzeniami miesiączkowania oraz spadkiem libido. Choroba Hashimoto może więc powodować zaburzenia owulacji i negatywnie wpływać na II fazę cyklu menstruacyjnego. 

Rozregulowana gospodarka hormonalna musi być wsparta odpowiednio dobranymi środkami farmakologicznymi. Warto być jednak świadomym tego, że w wielu przypadkach, przy wyrównaniu poziomu hormonów tarczycy za pomocą leków, znacznie łatwiej jest zajść oraz utrzymać ciążę.

Hashimoto a ciąża - możliwe zagrożenia 

Nieleczona choroba Hashimoto może stanowić poważne zagrożenie zarówno dla zdrowia dziecka jak i matki. Przed planowaną ciążą bardzo ważne jest, aby wykonać badania hormonalne, m.in.: poziom TSH, FT3 i FT4 oraz przeciwciała przeciwtarczycowe Anty TPO i Anty TG. W chorobie Hashimoto mamy do czynienia ze spadkiem poziomu hormonów tarczycy. 

W czasie ciąży zwiększa się na nie zapotrzebowanie, dlatego, że są one niezbędne do prawidłowego rozwoju mózgu i układu nerwowego u dziecka.

Tarczyca u dzieci wytwarza się dopiero po około 13 tygodniu ciąży i do tego czasu płód korzysta z tego, co znajduje się we krwi matki, dlatego wszelkie niedobory hormonów tarczycy w ciąży mogą skutkować obniżonym poziomem intelektualnym u dziecka.

Hashimoto w ciąży może przyczyniać się do:

  • poronienienia,
  • niskiej masy urodzeniowej dziecka, 
  • stanu przedrzucawkowego.

Przed konsekwencjami może uchronić przyjmowanie w ciąży lewotyroksyny – syntetycznego hormonu tarczycy. Należy zwrócić również uwagę na suplementację jodem. Odpowiednia ilość tego pierwiastka jest niezbędna do syntezy T3 i T4. Kobieta w ciąży powinna być pod stałą opieką lekarzy, a do 26. tygodnia włącznie wykonywać przynajmniej raz w miesiącu kompleksowe badania tarczycy. 

Poza regularnymi  badaniami w czasie ciąży należy prowadzić również samoobserwację organizmu i zwrócić szczególną uwagę na objawy, które mogą wskazywać na pogorszenie pracy tarczycy: 

  • senność,
  • problemy z koncentracją,
  • suchość skóry,
  • wypadanie włosów,
  • wahanie nastroju,
  • uczucie ciągłego zmęczenia i osłabienia,
  • zaparcia, biegunki.

Objawy, jakie daje choroba Hashimoto, nie są jednoznaczne, a w początkowej fazie choroby mogą nie występować. Ich nasilenie zależy od tego, jak bardzo rozregulowana jest gospodarka hormonalna.

Warto mieć na uwadze, że rola diety w chorobie Hashimoto jest nieoceniona. Ciąża u kobiet z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy stwarza szczególną potrzebę zadbania o prawidłowy sposób żywienia i właściwą suplementację.

Zalecenia żywieniowe dla kobiet w ciąży z Hashimoto

Dieta  kobiet w ciąży z chorobą Hashimoto powinna być bogata w cynk, magnez, witaminy z grupy B, cholinę, której główne źródła pokarmowe stanowią produkty pochodzenia zwierzęcego: mięso i jaja. Pewne jej ilości można znaleźć również produktach roślinnych: nasionach roślin strączkowych, nasionach sezamu, brukselce. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zalecenia żywieniowe dla kobiet w ciąży z Hashimoto. Zapraszamy do zapoznania się z listą rzeczy, o których warto pamiętać: 

  1. 5 zbilansowanych posiłków – ważne jest, aby spożywać posiłki w równych odstępach czasowych około 3-4 godzin 
  2.  Nawodnienie - należy wypijać min. 1,5-2litry wody dziennie (ilość zależna jest od masy ciała) 
  3. Korzystanie z produktów wysokiej jakości, nieprzetworzonych. 
  4. Ze względu na towarzyszące Hashimoto problemy z gospodarką węglowodanową ograniczenie produkty o wysokim indeksie glikemicznym
  5. Błonnik pokarmowy – przy spowolnionym metabolizmie odpowiednia ilość błonnika to bardzo ważny aspekt zdrowej diety. Jego źródłem są nieoczyszczone produkty zbożowe, warzywa i owoce. 
  6. Zdrowe tłuszcze– kwasy omega 3 działają przeciwzapalnie. Należy zadbać, aby w diecie pojawiały się takie produkty jak np. łosoś, pstrąg, oleje roślinne, olej lniany.
  7. Goitrogeny- warzywa wolotwórcze (m. in. kapusta, kapusty, brokuł kalafior, brukselka, jarmuż szpinak) można spożywać po obróbce termicznej, która powoduje obniżenie niepożądanych substancji w danym produkcie. 
  8. Nadwrażliwość na gluten występują u osób z chorobami tarczycy częściej niż u osób zdrowych. Eliminacja tych produktów powinna być potwierdzona diagnozą oraz skonsultowana z dietetykiem i lekarzem, ponieważ mimo potencjalnej szkodliwości glutenu, to właśnie produkty zbożowe z tym składnikiem stanowią źródło wielu witamin i składników mineralnych oraz białka. Źródłem glutenu są produkty zbożowe takie jak m.in. pszenica, żyto, jęczmień i mogą one występować w wielu produktach, nie tylko piekarniczych.
  9. Suplementacja – w przebiegu Hashimoto może wystąpić konieczność podaży selenu, witaminy D, cynku jodu. Należy ją skonsultować z lekarzem prowadzącym. 

Ciąża a Hashimoto to głośno omawiany temat w ostatnich latach. Warto mieć na uwadze, że kobieta chorująca na schorzenia tarczycy powinna być pod stałą kontrolą lekarską, a także na bieżąco wykonywać niezbędne badania diagnostyczne. Kluczową kwestią jest również farmakoterapia i stosowanie się do zaleceń żywieniowych, a to wszystko w trosce o prawidłowe wydzielanie hormonów i zdrowie mamy i dziecka. 


Hashimoto a niedoczynność tarczycy

Hashimoto a niedoczynność tarczycy

Hashimoto to jedna z częściej diagnozowanych chorób w XXI wieku. Na tę przypadłość narażone są znacznie częściej kobiety. O chorobach tarczycy słyszy się coraz częściej i nic nie wskazuje na to, by miało się to zmienić. Nie każdy zdaje sobie jednak sprawę, jak powinna wyglądać prawidłowa diagnostyka oraz jakich objawów nie warto ignorować. Nie każdy jest świadomy również tego, że w przypadku problemów z tarczycą jedna jednostka chorobowa może mieć wpływ na pojawienie się innej choroby, dlatego w tym artykule chcemy odpowiedzieć, jaka istnieje zależność między Hashimoto a niedoczynnością tarczycy. Zapraszamy do zapoznania się z treścią!

Choroba Hashimoto a niedoczynność tarczycy - czy istnieje powiązanie? 

Aby nieco bardziej wgłębić się w to zagadnienie, warto zapoznać się z wiedzą dotyczącą budowy narządu i jego poszczególnych funkcji. Tarczyca zbudowana jest z dwóch płatów przypominających kształtem motyla, których waga sięga do około 20-30 g.  Usytuowana jest z przedniej, dolnej części szyi, poniżej krtani. Tarczyca jest gruczołem, który reguluje pracę wielu narządów. To w niej są produkowane i magazynowane hormony tarczycy: tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3), które są uwalniane do krwi. Hormony tarczycy mają wpływ na pracę wielu narządów i układów w naszym organizmie, poprzez m.in. wpływ na metabolizm, pracę mózgu, serca, funkcje układu nerwowego, oddechowego, pracę mięśni, cykle menstruacyjne, skórę, metabolizm cholesterolu. 

Hormonem stymulującym tarczycę jest tyreotropina (TSH), która jest wytwarzana przez przysadkę mózgową (nie tarczycę) i reguluje produkcję hormonów tarczycy. W momencie kiedy poziom hormonów tarczycy jest zbyt niski, to przysadka uwalnia więcej TSH. Gdy poziom jest natomiast zbyt wysoki, to gruczoł w mózgu zmniejsza produkcje hormonu tyreotropowego. Zmiany stężenia TSH są traktowane jako czuły wskaźnik służący do diagnozowania chorób tarczycy. 

Jaka jest więc zależność między chorobą Hashimoto a niedoczynnością tarczycy? Przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy to choroba autoimmunologiczna, podczas której dochodzi do sytuacji, że organizm tworzy przeciwciała przeciwko własnej tarczycy. Choroba Hashimoto bardzo często współwystępuje z niedoczynnością tarczycy. Wynika to z powstania stanu zapalnego i destrukcji gruczołu tarczycy na skutek toczącego się procesu autoimmunologicznego. 

Jakie są różnice między chorobą Hashimoto a niedoczynnością tarczycy? 

Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest chorobą postępującą, a więc prowadzi do destrukcji tarczycy. Tempo tego procesu jest zależne od kilku czynników. W tym miejscu warto zapamiętać pewną zależność. Sama niedoczynność nie jest bezpośrednią przyczyną rozwoju przewlekłego limfocytarnego zapalenia tarczycy. To choroba Hashimoto powoduje rozwój niedoczynności i nigdy na odwrót. 

Szacuje się, że niemal 90% pacjentów borykających się z Hashimoto ma problem z zaburzeniem związanym ze zbyt małą produkcją hormonów. Warto być jednak świadomym tego, że sama niedoczynność tarczycy może wynikać również z innych powodów. 

Diagnostyka Hashimoto i niedoczynności tarczycy 

Pacjenci coraz częściej zgłaszają się do gabinetów lekarskich z szeregiem objawów, które mogą wskazywać na problemy z tarczycą. Aby potwierdzić postawioną diagnozę, zleca się badania nakierowane właśnie na choroby tego gruczołu. Podstawowy pakiet powinien obejmować: TSH, FT3 i FT4, a w wersji rozszerzonej również anty-TPO i anty-TG

Jeśli u pacjenta z Hashimoto rozwinie się hipotyreoza, to leczenie polega jedynie na uzupełnianiu niedoboru hormonów. Niedoczynność tarczycy leczy się lewotyroksyną, czyli otrzymywaną syntetycznie solą sodową lewoskrętnej tyroksyny. Leki należy przyjmować regularnie, o ustalonych wcześniej porach. Większość schorzeń tarczycy jest nieuleczalna, jednak odpowiednio wdrożona farmakoterapia, regularne wizyty lekarskie i troska o styl życia są w stanie kontrolować przebieg choroby. 

Ważnym elementem leczenia niedoczynności tarczycy w przebiegu Hashimoto jest dieta. U pacjentów borykających się z tego typu zaburzeniami zaleca się stosowanie diety przeciwzapalnej, która może mieć pozytywny wpływ na pracę tarczycy. Niezwykle ważne mogą okazać się badania w kierunku alergii i nietolerancji pokarmowych. Osoby borykające się z chorobami tarczycy powinny zadbać o odpowiednią florę bakteryjną i stan jelit. Holistyczne podejście może przyczynić się do poprawy samopoczucia, dlatego warto zmodyfikować swoje nawyki żywieniowe i stosować się do zaleceń, które mogą mieć pozytywny wpływ na pracę tarczycy. Chcesz dowiedzieć się, jaka jest rola diety w chorobie Hashimoto? Więcej na ten temat przeczytasz na naszym blogu. 

Hashimoto a niedoczynność to przypadłości, które często idą ze sobą w parze.  Aby mieć jednak pewność, czy jedna jednostka chorobowa pociągnęła za sobą drugą, warto się dokładnie przebadać w kierunku chorób tarczycy i przy kontroli lekarza wdrożyć odpowiednie leczenie. 

Osoby, które nie odczuwają żadnych objawów ze strony tarczycy, powinny regularnie się badać, ponieważ w początkowym stadium choroba Hashimoto może przebiegać bezobjawowo, a jakiekolwiek dolegliwości pojawiają się w dopiero w momencie, gdy proces zapalny zaatakuje tarczycę. Pamiętajmy więc o profilaktyce i regularnym badaniu tarczycy - zwłaszcza wśród kobiet. Im szybciej, tym lepiej, dlatego wśród standardowych badań okresowych nie może zabraknąć podstawowych parametrów takich jak TSH, FT3 czy FT4. 

Więcej informacji na temat choroby Hashimoto i innych schorzeń tarczycy znajdziesz na naszym blogu. Zapraszamy! 


Czego nie powinniśmy jeść przy Hashimoto?

Czego nie powinniśmy jeść przy Hashimoto?

Eliminacja konkretnych produktów lub całych grup produktów to nieodłączna część większości diet specjalistycznych. W przypadku diet specjalistycznych należy stosować się do wytycznych diety w stu procentach, ponieważ korzystanie z niedozwolonych w diecie produktów może prowadzić do negatywnej reakcji organizmu na dane składniki pożywienia. Należy również uważać, aby nie doprowadzić do niedoboru konkretnych witamin i składników mineralnych w efekcie długotrwałego wykluczania konkretnych produktów. Dieta nie powinna stać się w takim przypadku jednostajna i monotonna. Jeżeli zastanawiasz się, czego nie jeść mając Hashimoto oraz jak bezpiecznie wyeliminować te składniki - ten tekst jest dla Ciebie!

Czego nie powinno się jeść mając Hashimoto?

Główne zasady przy diecie Hashimoto nie są skomplikowane. Należy dbać o to, aby dieta była bogata w białko, zdrowe tłuszcze i węglowodany, zawierała przy tym sporo błonnika oraz jak najbardziej ograniczała substancje wolotwórcze (goitrogenne), które często zaburzają także wchłanianie niektórych substancji odżywczych.

Duża część poniższej listy dotyczy zdrowego odżywiania jako takiego, jednak ograniczenie wymienionych tu produktów ma sprzyjać ograniczeniu stanów zapalnych występujących w organizmie i niewzmacnianiu ich poprzez nieprawidłowe żywienie. Zatem czego nie jeść przy Hashimoto lub ograniczyć do niezbędnego minimum?

Sól

Największym źródłem soli w przeciętnej diecie są przekąski - wszelkiego rodzaju chipsy, słone paluszki, krakersy czy słone orzeszki. Nawet jeśli jesz je rzadko czy w niewielkich ilościach, musisz mieć świadomość, że znacznie podnosi to dzienny bilans spożywanej soli. Zwróć uwagę na to, w jak wielu produktach jeszcze znajduje się ten składnik: w gotowanych w ciągu dnia daniach, zarówno tych przygotowywanych w domu, jak i w restauracji czy w odgrzewanych daniach gotowych. Oczywiście najlepszą opcją jest przygotowanie posiłków samodzielnie, ponieważ wtedy masz nad nimi pełną kontrolę i możesz nawet całkowicie wyeliminować sól, zastępując ją innymi przyprawami, np. szczególnie polecanym jako zamiennik estragonem.

Nadwyżka kaloryczna

Przy Hashimoto szczególnie ważne jest, aby nie spożywać nadmiernej liczby kalorii w ciągu dnia. Nawet prawidłowa dieta, ale dostarczająca nadmiar energii, przy Hashimoto może wywoływać pogorszenie stanów zapalnych w organizmie, co z kolei prowadzi do obniżenia odporności i powstawania wielu uciążliwych chorób. Nie musisz ważyć wszystkich spożywanych produktów, ale ważna jest świadomość, ile kalorii ma na przykład garść orzechów, Twój typowy obiad czy kromka chleba, by odpowiednio zaplanować jedzenie w ciągu dnia.

Produkty o wysokim stopniu przetworzenia

Poza wysoką zawartością soli, produkty spożywcze poddane intensywnej obróbce zawierają takie składniki jak biała, oczyszczona mąka pszenna, tłuszcze nasycone oraz cukier, które - szczególnie w połączeniu - mocno zaburzają bilans wartości odżywczych oraz nawet przy małej objętości zwiększają dzienną podaż kalorii. Dodatkowo wszelkie ulepszacze mogą negatywnie wpływać na organizm przy Hashimoto i pogarszać stany zapalne. Uwagi te dotyczą zarówno dań typu fast food, ciast i ciasteczek (szczególnie kupnych), jak i dań gotowych.

Duże ilości cukru

Słodycze, słodzone napoje, owocowe przetwory o wysokiej zawartości cukru (nawet sorbety czy dżemy), powinny zostać ograniczone do absolutnego minimum. Nawet naturalny cukier pochodzący z owoców w dużych ilościach może być szkodliwy, i choć nie chodzi o zupełne odstawienie owoców, w diecie dla Hashimoto niezmiernie ważny jest umiar.

Alkohol

Zarówno ten wysokoprocentowy, jak i niepozorne wino czy piwo, mogą być szkodliwe dla osób z chorobą Hashimoto (nie liczy się bowiem zawartość procentowa, a ilość spożytego alkoholu). Alkohol sprzyja rozwojowi stanu zapalnego w organizmie, co przekłada się na wzmożone objawy choroby. Zwiększa też liczbę spożytych kalorii. Najzdrowiej jest całkowicie wyeliminować alkohol.

Tłuszcz zwierzęcy

Niewskazane jest spożywanie mięs bardzo bogatych w tłuszcz - wszelkie karkówki, golonki czy żeberka lepiej zastąpić chudszym mięsem. Pamiętaj, że również mięso w formie parówek, pasztetów czy wędlin, choć wydaje się nieszkodliwe, może być źródłem nasyconych kwasów tłuszczowych, które niekorzystnie wpływają na organizm.

Niektóre tłuszcze roślinne

Najbardziej sprzyjające powstawaniu stanów zapalnych w organizmie są margaryny twarde i utlenione oleje roślinne. Nie tylko te, z których korzystasz w kuchni, ale i te, które spożywasz jako składnik produktów. Warto sprawdzać skład wszystkiego, co kupujesz, nawet jeśli z pozoru wydaje się, że nie powinno zawierać np. margaryny.

Związki goitrogenne

Związki goitrogenne, inaczej zwane wolotwórcze, występują w takich produktach jak:

  • kapusta,
  • soja,
  • brukselka,
  • kalafior,
  • brokuły,
  • orzechy arachidowe.

Związki te są niebezpieczne, mogą doprowadzić do powstawania i rozwoju woli w obrębie tarczycy. Pamiętaj jednak, że nie chodzi o całkowitą eliminację powyższych produktów - wymienione warzywa i orzechy zawierają wiele witamin i potrzebnych składników odżywczych - a o częściowe ich ograniczenie i właściwe przygotowywanie. Obróbka termiczna eliminuje znaczną część goitrogenów, dlatego gotowane brokuły czy kapusta będą zdecydowanie bezpieczniejsze dla osób z Hashimoto.

Co z innymi ograniczeniami dietetycznymi?

Mleko i nabiał przy nietolerancji laktozy

Jeżeli wraz z chorobą Hashimoto występuje nietolerancja laktozy, naturalnie trzeba zrezygnować z mleka krowiego i pochodzącego z niego nabiału, czyli jogurtów, sera, twarogu itp. Można je zastąpić mlekiem roślinnym, ale uwaga na napoje sojowe ze względu na wymienione goitrogeny, oraz inną zawartość białka i wapnia w roślinnych alternatywach.

Gluten przy celiakii

Zdiagnozowana celiakia powoduje konieczność eliminacji glutenu z diety (co za tym idzie - wielu zbóż, takich jak pszenica, żyto, jęczmień). Produkty pełnoziarniste można zastąpić bezglutenowymi opcjami. 

Nigdy nie ograniczaj powyższych produktów bez zdiagnozowanego problemu, ponieważ może to skutkować niepotrzebnymi niedoborami!

Stosowanie leków przy Hashimoto a dieta

Jak przy wielu lekach, leki stosowane przy chorobie Hashimoto podlegają pewnym restrykcjom żywieniowym. Farmaceutyki zawierające lewotyroksynę nie powinny być łączone z takimi składnikami jak:

  • produkty zawierające wysoką ilość błonnika,
  • w tym suplementy zawierające błonnik,
  • produkty zawierające dużo wapnia, w tym mleko i nabiał,
  • kawa,
  • grejpfrut,
  • papaja (oba owoce zarówno w formie soku, jak i razem z miąższem).

Możesz spożywać te produkty w ciągu dnia, ale z kilkugodzinnym odstępem od zażywania leków, aby substancje w nich zawarte mogły bezpiecznie i skutecznie się wchłonąć. Jeśli więc bierzesz leki rano, przy śniadaniu, zjedzenie czy wypicie powyższych produktów późnym popołudniem i wieczorem nie powinno zaszkodzić.

Rozsądna eliminacja

Pamiętaj, że tak poważne decyzje związane z dietą Hashimoto, nawet jeśli wskazane, powinny być podejmowane pod okiem lekarza lub dietetyka klinicznego na podstawie indywidualnego stanu pacjenta. Samodzielne usunięcie wymienionych składników z diety może prowadzić do niedoborów, w tym głównie wapnia czy witamin z grupy B. Praca z doświadczonym specjalistą pomoże Ci zbilansować dietę tak, aby dostarczała wszystkich składników odżywczych, a jeśli okaże się to niemożliwe - dobierze odpowiednie suplementy.


Czym jest Hashimoto? Objawy i przyczyny

Czym jest Hashimoto? Objawy i przyczyny

Zmagasz się ze zdiagnozowaną chorobą Hashimoto albo widzisz u siebie jej objawy i chcesz lepiej zrozumieć specyfikę tego rodzaju zapalenia tarczycy? Na czym polega walka układu odpornościowego z organizmem, czym jest Hashimoto, jakie mogą być jego przyczyny i jak dbać o siebie w kontekście diety, by zapobiec dalszemu rozwojowi choroby?

Hashimoto - co to? Jak rozumieć tę chorobę?

Choroba Hashimoto została po raz pierwszy odkryta i opisana w 1912 roku, a więc już sto lat temu, przez doktora Hakaru Hashimoto. Chorobę tę definiuje się jako przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy na tle autoimmunologicznym. Co to oznacza w praktyce? W przebiegu Hashimoto układ odpornościowy działa na szkodę organizmu: produkuje przeciwciała wyniszczające komórki tarczycy: anty-TPO (przeciwko peroksydazie tarczycowej) oraz anty-TG (przeciwko tyreoglobulinie). Taki stan ostatecznie prowadzi do niekorzystnych zmian w obrębie tarczycy, które powinny wzbudzić nasz niepokój. Pojawiają się nacieki limfocytarne, gruczoły tarczycy ulegają zmniejszeniu, a to z kolei powoduje niedoczynność tarczycy - organ nie jest w stanie produkować odpowiedniej ilości hormonów tarczycy. Zatem dla Hashimoto przyczyn w obrębie organizmu należy szukać przede wszystkim w nieprawidłowym funkcjonowaniu układu immunologicznego. 

Choroba Hashimoto - objawy w różnych stadiach

Pamiętaj, że chorobę Hashimoto można zdiagnozować nawet zanim zacznie dawać wyraźne objawy, dlatego tak ważne są badania profilaktyczne, np. USG tarczycy czy badanie poziomu jej hormonów. Hashimoto rozwija się zazwyczaj powoli, dlatego masz dużo czasu na wychwycenie niepokojących objawów, obserwuj siebie uważnie!

Hashimoto - przyczyny. Co zwiększa ryzyko zachorowania?

  • czynniki genetyczne – badacze wyodrębnili kilka konkretnych genów, których obecność pokrywa się z występowaniem Hashimoto. Przyczyny zachorowania mogą wiązać się więc  z obciążeniem genetycznym - ryzyko zapadnięcia na Hashimoto wzrasta, jeśli z chorobą borykają się członkowie Twojej rodziny. 
  • płeć - wyraźnie rysuje się  przewaga zachorowań u kobiet niż u mężczyzn. Do zachorowania na Hashimoto przyczyniają się:
    • procesy zapalne po porodzie,
    • zjawisko inaktywacji chromosomu X,
    • mikrochimeryzm płodowy.

Ostatni z czynników polega na występowaniu komórek płodowych w tkankach matki, które transportowane są przez krew w czasie ciąży. Jest to czynnik wyzwalający proces autoagresji układu immunologicznego.

  • czynniki środowiskowe - można do nich zaliczyć infekcje wirusowe oraz bakteryjne, a także zanieczyszczenie środowiska, w tym powietrza. Najbardziej problematyczne w kontekście Hashimoto przyczyny takie jak:
    • PCB, 
    • WWA, 
    • tlenek węgla, 
    • niektóre leki, 
    • nikotynizm, 
    • nadmierna podaż jodu, 
    • niedostateczna podaż jodu,
    • niedobory witaminy D3.

Czy jeśli dotyczy Cię wyłącznie jeden z powyższych czynników, oznacza to, że prawdopodobieństwo zachorowania na Hashimoto jest bardzo wysokie? Z każdym kolejnym wzrasta, ale do rozwoju choroby dochodzi dopiero na skutek nałożenia się kilku czynników predysponujących. Dlatego jeśli ktoś w Twojej rodzinie choruje na Hashimoto, obserwuj swój organizm, badaj się regularnie i dbaj o zdrowie, jednak nie panikuj. Odpowiednią profilaktyką łatwo wychwycisz chorobę w początkowych stadiach rozwoju.

Choroba Hashimoto - objawy, które powinny zwrócić Twoją uwagę

W chorobie Hashimoto objawy najczęściej pokrywają się z tymi właściwymi dla niedoczynności tarczycy, ponieważ jest ona skutkiem agresji autoimmunologicznej organizmu. Zastanów się, czy dotyczą Cię poniższe objawy:

  • wzrost masy ciała,
  • spadek energii, 
  • przewlekłe zmęczenie,
  • niższa tolerancja zimna,
  • problemy z pamięcią i koncentracją,
  • nadmierne wypadanie i łamliwość włosów,
  • zaburzenia płodności,
  • zaparcia,
  • bolesne i nieregularne miesiączki,
  • niekorzystne zmiany emocjonalne (większe ryzyko depresji),
  • spowolnienie pracy serca,
  • zmiana głosu na ochrypły i niższy,
  • bóle stawów,
  • bóle mięśni,
  • czasem można zaobserwować występowanie woli.

Czy u każdego objawy będą takie same?

Niekoniecznie. Pamiętaj, że w Hashimoto objawy mogą się różnić w zależności od: 

  • stanu tarczycy, 
  • współwystępowania innych chorób,
  • czasu trwania choroby. 

Czym jest Hashimoto w praktyce? O czym pamiętać w kontekście diety?

Tak jak w przypadku większości chorób, także w Hashimoto powinniśmy unikać pewnych nawyków oraz składników diety. Mowa tu na przykład o takich aspektach jak: 

  • nadmierna ilość soli – jeśli zmagasz się z Hashimoto, zwróć uwagę na ilość soli dodawanej do potraw. Mowa tu zarówno o posiłkach, które gotujesz samodzielnie, jak i o tych, które jesz np. na wyjściach. Pamiętaj, że posiłki w restauracjach często są mocno dosalane po to, by lepiej smakowały. Warto ograniczyć (a najlepiej całkowicie wyeliminować) słone przekąski: solone orzeszki, krakersy, paluszki, chipsy;
  • nadmierna podaż kalorii – warto zadbać o to, by nie dostarczać organizmowi nadmiaru kalorii w ciągu dnia i nie przejadać się. Zwracaj uwagę na swój próg sytości, inaczej możesz przyczynić się do pogorszenia objawów oraz zwiększenia stanu zapalnego w organizmie, który sprzyja rozwojowi wielu dodatkowych chorób i zmniejsza odporność organizmu;
  • produkty wysoko przetworzone – są to często produkty bardzo kaloryczne, o niskiej wartości odżywczej. Zawierają za to duże ilości składników, z którymi przy objawach Hashimoto nie powinno być Ci po drodze: oczyszczoną mąkę pszenną, tłuszcze nasycone, cukry proste czy sole. Unikaj więc fast-foodów, ciast, smażenia na głębokim tłuszczu.
  • słodycze i słodkie napoje – unikaj ich ze względu na kaloryczność i zawartość cukru;
  • alkohol , margaryny twarde i utlenione oleje roślinne – to produkty sprzyjające rozwojowi stanów zapalnych, przez co może zwiększać objawy choroby;
  • tłuste mięsa i wędliny – to źródła nasyconych kwasów tłuszczowych, których powinieneś unikać;
  • związki wolotwórcze (goitrogenne) - występują w produktach takich jak: kapusta, soja, brukselka, kalafior, brokuły, orzechy arachidowe. Pamiętaj, że obróbka termiczna neutralizuje większość związków goitrogennych, nie musisz więc całkowicie unikać wymienionych powyżej produktów.

Co oprócz tego?

  • Stosuj się do innych zaleceń dietetycznych: jeśli została u Ciebie stwierdzona nietolerancja laktozy – unikaj produktów zawierających mleko krowie; jeśli jest u Ciebie stwierdzona celiakia – nie spożywaj produktów, które zawierają gluten (pszenica, żyto, jęczmień). Pamiętaj jednak, że eliminacja tych produktów powinna odbywać się wyłącznie po diagnozie i konsultacji lekarskiej. Inaczej może doprowadzić do niepotrzebnych niedoborów w organizmie (wapnia, witamin z grupy B). 
  • Jeśli przyjmujesz na czczo leki na Hashimoto, zwróć koniecznie uwagę na to, co jesz na pierwszy posiłek dnia. Lepiej unikaj w śniadaniu następujących produktów ze względu na to, że ograniczają wchłanianie lewotyroksyny:
    • produkty bogate w wapń, np. nabiał;
    • kawa;
    • grejpfruty i papaje (także soki);
    • produkty wysokobłonnikowe, np. siemię lniane.

Jak leczyć zespół SIBO za pomocą diety?

Jak leczyć zespół SIBO za pomocą diety?

SIBO, czyli zespół rozrostu bakteryjnego, charakteryzuje się występowaniem zbyt dużej liczby bakterii w jelicie cienkim. Jelito cienkie to część układu pokarmowego łącząca żołądek z jelitem grubym. Odpowiada za prawidłowe wchłanianie produktów trawienia pokarmu, a proces ten jest podstawą dla prawidłowego odżywiania naszych organizmów.

W jelicie cienkim bytują bakterie, natomiast jest ich znacznie mniej niż w jelicie grubym. Jelito grube i cienkie różnią się również rodzajem zamieszkujących je bakterii. SIBO to stan, w którym obserwuje się znaczny wzrost liczby bakterii w jelicie cienkim, przy czym pośród nich znajdują się także te pierwotnie występujące w jelicie grubym. Przerost bakterii w jelicie cienkim, inaczej nazywany jest też zespołem rozrostu bakteryjnego.

To schorzenie, które powoduje uciążliwe objawy szczególnie ze strony dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Dolegliwości te często mylone są z objawami występującymi w zespole jelita drażliwego, zwanym także IBS. Powyższy stan przerostu mikroflory jelita cienkiego powoduje również nieprzyjemne dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Podstawę leczenia SIBO stanowi antybiotykoterapia, indywidualnie dobrana suplementacja, jak również odpowiednia dieta specjalistyczna, dobrana przez dietetyka klinicznego, po wcześniejszej diagnozie wskazanej przez lekarza.

Jakie są objawy SIBO?

Objawami SIBO mogą być:

  • wzdęcia i nadmiar gazów,
  • przewlekła biegunka i zaparcia,
  • bóle brzucha,
  • uczucie pełności,
  • skurcze brzucha,
  • niedobory witaminy B12 oraz innych witamin i składników mineralnych.

Jaką dietę należy stosować przy SIBO?

Badania wykazały, że węglowodany łatwo fermentujące, słabo wchłaniane i o wysokim ciśnieniu osmotycznym, do których zaliczamy fruktozę, laktozę, fruktany oraz alkohole polihydroksylowe (do grupy tej zaliczamy również sztuczne środki słodzące, takie jak sorbitol, mannitol, maltitol, ksylitol), mogą nasilać objawy SIBO. Uznaje się więc, że dieta o małej zawartości FODMAP jest skuteczną formą leczenia przerostu mikroflory bakteryjnej jelita cienkiego.

W najnowszej metaanalizie z lutego 2021 roku, która ukazała się w European Journal of Nutrition wykazano, że stosowana w przypadku SIBO dieta o niskiej zawartości FODMAP zmniejsza objawy ze strony przewodu pokarmowego. Dodatkowo w innych pracach wykazano, że dieta o niskiej zawartości FODMAP jest skuteczniejsza w leczeniu objawów ze strony przewodu pokarmowego w stosunku do diety zgodnej z zaleceniami UK National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) - ponad 76% pacjentów zgłaszało poprawę po zastosowaniu diety ubogiej w FODMAP w porównaniu z 54% pacjentów stosujących zalecenia NICE.

Pomimo tak obiecujących wyników, nadal wiele kwestii pozostaje do wyjaśnienia. Bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na długość stosowania diety low FODMAP. Długotrwałe ograniczenie produktów o średniej i wysokiej zawartości FODMAP może pociągać za sobą zmiany w mikrobiocie jelitowej oraz w konsekwencji, w stanie odżywienia pacjenta, dlatego konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań oceniających długoterminowe bezpieczeństwo przestrzegania powyższych zaleceń dietetycznych. Dietetycy kliniczni jak również lekarze przestrzegają przed dłuższym stosowaniem tej diety.

Jak długo należy stosować dietę low FODMAP?

Dieta low FODMAP składa się z 3 faz:

  • fazy I – faza eliminacyjna trwa od 4-6 tygodni, wykluczamy w niej wszystkie produkty o średniej i dużej zawartości FODMAP
  • fazy II – faza reintrodukcji trwa następne 7-8 tygodni, jest to faza ponownego wprowadzania produktów z wysoką zawartością FODMAP. Celem tej fazy jest ustalenie poziomu tolerancji poszczególnych rodzajów FODMAP
  • fazy III – końcowa faza, w której wykorzystujemy wiedzę zdobytej w trakcie reintrodukcji w codziennym życiu, tak aby nie doprowadzić do powrotu objawów zespołu jelita drażliwego.

Po fazie eliminacyjnej należy powoli wdrażać poszczególne produkty bogate w FODMAP i sprawdzać ich tolerancje. Powinniśmy dążyć do wdrożenia jak największej liczby pokarmów high FODMAP, które będą tolerowane przez pacjenta, aby powrócić do jak największej różnorodności produktów w diecie.

Warto skonsultować się z wykwalifikowanym dietetykiem klinicznym, który będzie w stanie zidentyfikować problematyczne produkty i ułatwi Ci przestrzeganie i bilansowanie jadłospisu.

Kiedy stosować dietę low FODMAP?

Podstawową przyczyną wprowadzenia diety Low FODMAP jest występowanie zróżnicowanych problemów jelitowych przez dłuższy okres czasu. Warto zaznaczyć, że nie wszystkie FODMAP w takim samym stopniu będą nasilały objawy i zależy to od osoby. Bardzo ważne w leczeniu SIBO jest również odpowiednie połączenie dietoterapii z celowaną farmakoterapią i odpowiednią suplementacją.

Główną zaletą diety Low FODMAP są pozytywne wyniki badań, które potwierdzają jej działanie. Złagodzenie objawów występuje nawet u 86% pacjentów po wprowadzeniu diety ubogiej w produkty high FODMAP diety SIBO, a pacjenci wskazują na znaczną poprawę jakości życia. Zmiana dotyczy głównie zminimalizowania bólu brzucha oraz redukcji wzdęć.

Pojawiają się jednak trudności takiego sposobu żywienia, ponieważ dieta low FODMAP może być trudna do nauczenia i utrzymania restrykcji żywieniowych. Pacjenci stosujący taką dietę są narażeni na niższe spożycie błonnika, wapnia, żelaza i cynku. Oprócz powyższych warto na diecie low FODMAP zadbać również o podaż witaminy D. Niezwykle ważna w tym wypadku jest edukacja dietetyczna, która powinna zostać wdrożona po zdiagnozowaniu problemu i pozwoli ona na uniknięcie stosowania niedoborowej diety eliminacyjnej, nie warto wprowadzać diety low FODMAP od początku na własną rękę, a skonsultować się z dietetykiem klinicznym, który przeprowadzi nas bezpiecznie przez proces stosowania tej diety lub skorzystać ze sprawdzonego cateringu dietetycznego, w którym diety bilansowane są przez dietetyków z odpowiednim doświadczeniem.

Dieta low FODMAP pomaga wielu pacjentom z SIBO, jak również IBS, u większości osób nie trzeba eliminować wszystkich produktów bogatych w FODMAP, a ich tolerancja jest zmienna w zależności od osoby. Bardzo ważna jest samoobserwacja i bieżące notowanie swojego samopoczucia po poszczególnych produktach. Zbilansowanie diety low FODMAP wymaga dużej wiedzy dietetycznej, dlatego przed jej podjęciem warto skonsultować się z dietetykiem, aby uniknąć późniejszych konsekwencji zdrowotnych i pogłębienia problemów jelitowych.