Jakie powinno być zdrowe śniadanie?

Rola śniadania w codziennej diecie jest nie do przecenienia. Aby zapewnić organizmowi solidną dawkę energii na długi czas, powinno bazować na naturalnych, bogatych w wartości odżywcze składnikach. Jak skomponować zdrowe i wartościowe śniadanie? W naszym artykule znajdziesz garść praktycznych porad na ten temat!

Zdrowe śniadanie – najważniejsze zasady

Jeśli chcesz poprawić swoje dotychczasowe nawyki żywieniowe, w pierwszej kolejności musisz dowiedzieć się, jak powinno wyglądać zdrowe śniadanie. To właśnie ono stanowi podstawę Twojego codziennego menu, daje Ci energię i zapewnia pozytywne samopoczucie, dzięki czemu możesz dobrze rozpocząć nowy dzień.

Najważniejsze założenia zdrowego śniadania:

  • Pierwsze śniadanie jest najważniejszym posiłkiem po długiej przewie nocnej, podczas której dochodzi do obniżenia stężenia glukozy we krwi. Brak posiłku może ten stan pogłębić, dlatego tak ważne jest, aby nie pomijać śniadania w swojej diecie.
  • Konsekwencją niezjedzenia pierwszego posiłku w domu mogą być między innymi: trudności w prawidłowym zapamiętywaniu informacji, obniżenie sprawność umysłowej, niższa efektywność w pracy lub szkole, gorsze samopoczucie, osłabienie, senność, a czasami również rozdrażnienie. Z badań Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że co szesnaste dziecko ma problemy z koncentracją podczas zajęć w szkole, czemu główną przyczyną jest właśnie fakt, że nie zjadło ono posiłku przed lub po przyjściu do szkoły.
  • U osób, które codziennie spożywają śniadania, ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego jest o 16 % niższe, zespołu metabolicznego o 18 %, cukrzycy typu 2 o 19 % i otyłości o 20% w porównaniu do osób, które spożywają śniadanie tylko 3 razy w tygodniu.
  • Niespożywanie śniadania a BMI – w przypadku braku zjedzenia śniadania bardzo często wzrasta ochota na podjadanie niezdrowych przekąsek, rośnie też skłonność do spożywania większych porcji posiłków.
  • Wartość kaloryczna – śniadanie powinno stanowić minimum 25% całodziennej puli energii.  Przy diecie 2000 kcal powinno dostarczyć około 500-600 kcal.
  • Godziny spożycia - śniadanie powinno być spożywanie do 2 godzin od pobudki, najbardziej optymalnie do 1 godziny od wstania
  • Zdrowe śniadanie powinno zawierać:
    • ✓ produkty zbożowe pełnoziarniste jako źródło węglowodanów złożonych i błonnika – np. płatki owsiane, chleb żytni, otręby
    • ✓ Dodatek mogą stanowić produkty mleczne, jaja, ryby, mięso, strączki  - jako źródło dobrej jakości białka
    • ✓ Warzywa i owoce – jako źródło witamin i składników mineralnych oraz błonnika . Mogą to być np. pomidory, ogórki, rzodkiewki, kalarepa, papryka, sałata, maliny, jabłka inne świeże oraz suszone owoce (bez cukru). Śmiało możesz sięgnąć również po sok lub koktajl z ze świeżych warzyw czy owoców
    • ✓ Dodatki – jak pestki, orzechy, siemię lniane – dobre źródło nienasyconych kwasów tłuszczowych

Szybkie zdrowe śniadanie – nasze propozycje

Szukasz pomysłów na szybkie, zdrowe śniadanie? Poniżej przygotowaliśmy kilka propozycji, wśród których z pewnością znajdziesz ciekawy przepis dla siebie!

Domowe musli bez dodatku cukru:

  • 1 kiwi
  • 1 małe jabłko
  • 1/2 banana
  • 200 g (1 szklanka) jogurtu naturalnego o zawartości 2% tłuszczu
  • 1/4 szklanki musli domowego (płatki żytnie, owsiane, otręby, orzechy włoskie, pestki dyni- przygotuj sama mieszając wszystkie składniki )

Owoce umyć, pokroić i wrzucić do półmiska. Dodać jogurt naturalny. Całość zasypać domowym, samodzielnie przygotowanym musli.

Twarożek z rzodkiewką, jabłkiem i ogórkiem, pieczywo pełnoziarniste:

  • Ser twarogowy chudy 3 łyżki
  • Jogurt naturalny 2% 2 łyżki
  • Rzodkiewki
  • Ogórek zielony
  • Małe jabłko
  • Szczypiorek,
  • Kiełki dowolne
  • Dodatkowo chleb żytni na naturalnym zakwasie 1-2 kromki

Warzywa, owoce i chleb pokroić wymieszać wszystkie składniki,  doprawić solą morką i świeżo mielonym pieprzem.

Orkiszowe racuszki z maślanką i owocami

  • 1 szklanka jasnej mąki orkiszowej (ok. 130g)
  • 1 szklanka razowej mąki orkiszowej (ok. 130g)
  • 2 szklanki maślanki (ok. 480g)
  • 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia (ok. 1,5g)
  • 1/2 łyżeczki sody (ok. 1,5g)
  • szczypta soli
  • 2 łyżki oleju (24g)
  • 2 łyżki syropu klonowego (ok. 30g)
  • mała garść czerwonych porzeczek (ok. 45g)
  • mała garść jagód/borówek/innych owoców 50g/50g

Dokładnie mieszamy ze sobą dwa rodzaje mąki, sodę, proszek do pieczenia i sól. Następnie dodajemy maślankę, olej i syrop. Całość mieszamy łyżką lub trzepaczką do momentu, aż uzyskamy gładkie, bardzo gęste ciasto. Smażymy małe porcje ciasta na rozgrzanej, lekko spryskanej olejem patelni. 1 łyżka ciasta to jeden racuch.

A może masz ochotę na sycące śniadanie z jajkami? W takim razie koniecznie wypróbuj ten przepis!

Omlet z szynką

  • 2 jajka
  • 4 łyżki otrębów pszennych
  • 3 plasterki chudej wędliny (np. szynka z indyka albo piersi kurczaka), ok. 60g
  • cebula
  • szczypiorek (4 łyżki)
  • zioła (suszone lub świeże)
  • 1 łyżka oliwy z oliwek

Wędlinę zasmażamy na suchej patelni z posiekaną cebulką. Odkładamy. Jajka mieszamy z otrębami i szczyptą soli. Na patelni rozgrzewamy łyżkę oliwy, a następnie wlewamy jajka z otrębami. W momencie, gdy brzegi zaczynają się ścinać, dodajemy wędlinę z cebulą, zioła i szczypiorek. Całość przykrywamy i smażymy na małym ogniu.
Kiedy placek będzie już można swobodnie przesuwać po patelni, przewracamy go na drugą stronę i smażymy do momentu, aż ta strona również będzie się swobodnie przesuwać po patelni. Smażenie każdej strony trwa zaledwie kilka minut.

Jak uszykować zdrowe kanapki na śniadanie? Odpowiedź na to pytanie jest prosta – wybierz pełnoziarniste pieczywo i dodaj do niego źródło białka oraz świeże warzywa! Poniżej prezentujemy przykładowy pomysł na zdrową kanapkę na śniadanie:

Grahamka z serkiem wiejskim

  • 1/2 pojemnika serka wiejskiego
  • 4 liście sałaty zielonej
  • 1/4 papryki czerwonej
  • mała cebula
  • 1 bułka grahamka

Bułkę przekrój na pół. Na każdej połówce połóż 2 liście zielonej sałaty, a następnie posmaruj serkiem wiejskim i udekoruj pokrojoną czerwoną papryką oraz posiekaną cebulką. Smaczne i zdrowe śniadanie gotowe!

Kasza jaglana z orzechami i jabłkiem

  • 1 szklanki kaszy jaglanej
  • 2 łyżki płatków owsianych bezglutenowych
  • 3 szklanki wody
  • 1 utarte kwaśne jabłko
  • orzechy włoskie
  • ziarno słonecznika, dyni lub siemienia lnianego
  • przyprawy: sól, imbir, cynamon

Do gotującej się wody dodać wszystkie składniki oprócz jabłka. Gotować do miękkości. Pod koniec gotowania dodać jabłko.

Chcesz poznać więcej pomysłów na szybkie zdrowe śniadania? Na naszym blogu znajdziesz całe mnóstwo inspiracji! A może poszukujesz diety, która zapewni Ci szybkie, zdrowe i zróżnicowane śniadania każdego dnia? W takim razie idealnym rozwiązaniem dla Ciebie jest nasza dieta pudełkowa Be Diet Optimal, która zaskoczy Cię bogactwem ciekawych smaków! Spróbuj i przekonaj się, że zdrowa dieta nie musi być nudna i mało apetyczna!


Jakie są objawy refluksu i czy można je zmniejszyć dietą?

Refluks jest chorobą, która cechuje się cofaniem się treści pokarmowej. Wyróżniamy kilka typów refluksu, jednak najczęściej spotykany jest refluks żołądkowo-jelitowy. Refluks objawia się tym, że kwaśna treść żołądka trafia do przełyku, co może doprowadzić do drażnienia błony śluzowej przełyku i rozwoju stanu zapalnego w tym miejscu, a tym samym do powstania nadżerek. Choroba wynika z nieprawidłowo działającego zwieracza dolnego przełyku, który, jeśli działa prawidłowo, chroni przełyk przed cofaniem się treści z żołądka. 
Jakie są najczęściej występujące objawy refluksu? Czy można je zmniejszyć poprzez odpowiednią dietę? Sprawdź to w naszym artykule!

Refluks żołądka – objawy

Do najbardziej charakterystycznych objawów refluksu należy cofanie się treści żołądkowej do przełyku. Choroba ta może jednak wywoływać również szereg innych objawów, Najczęściej występujące przy refluksie objawy to:
- ból w klatce piersiowej
- kwaśne odbijanie
- chrypka
- kaszel
- nieprzyjemny zapach z ust
- pieczenie za mostkiem
- nadkwasota.

Objawy refluksu najczęściej pojawiają się z określonych przyczyn. Są to przede wszystkim:
- stany, w których dochodzi do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, tj. ciąża, otyłość brzuszna, 
- różne zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, 
- niektóre leki np. antykoncepcyjne, 
- palenie papierosów, 
- nadużywanie alkoholu, 
 
Nieleczony refluks może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym:
- zwężenia przełyku nazywanego też przełykiem Barretta, 
- problemów z przełykaniem,
- krwawienia z przełyku, 
- w skrajnych przypadkach, raka przełyku.
 
Objawy refluksu nie powinny być bagatelizowane. Jeśli refluks żołądka występuje co najmniej raz w tygodniu lub pojawia się od dłuższego czasu należy iść do lekarza, zrobić odpowiednie badania i przyjmować leki przez niego zalecone. 
 
W przypadku refluksu, bardzo ważny jest właściwy styl życia i stosowanie zaleceń żywieniowych, które mogą zmniejszyć częstotliwość występowania nieprzyjemnych objawów. 
 
Najważniejszymi zaleceniami w przypadku refluksu są zmiana stylu życia i żywienia. Jakie zasady warto wprowadzić, aby skutecznie złagodzić nawet najgorsze objawy refluksu? Jak wyleczyć refluks domowymi sposobami?

  • spożywanie częstszych, ale mniejszych objętościowo posiłków (przejedzenie znacznie zwiększa ryzyko zgagi)
  • spożywanie posiłków w spokojnej atmosferze, bez pośpiechu, dokładnie przeżuwając
  • noszenie luźnej, nieuciskającej odzieży
  • powrót do prawidłowej masy ciała
  • całkowita rezygnacja z palenia papierosów
  • unikanie spożywania ostatniego posiłku tuż przed snem
  • unikanie tłustych posiłków, ciężkostrawnych, fast foodów
  • unikanie kawy
  • rezygnacja z alkoholu
  • unikanie produktów kwaśnych – soków, cytrusów,
  • ograniczenie pomidorów i przetworów z nich wyprodukowanych
  • ograniczenie czekolady
  • unikanie potraw pikantnych, ostrych przypraw
  • unikanie napojów gazowanych
  • ograniczenie warzyw cebulowatych, czosnku
  • spanie z głową uniesioną wyżej na poduszce
  • umiarkowana aktywność fizyczna

Wprowadzenie w życie tych zasad, ograniczenie lub całkowita rezygnacja z używek i dbanie o zdrową, bogatą w świeże warzywa i owoce dietę może w znacznym stopniu wpłynąć na zmniejszenie przykrych objawów refluksu.

Pamiętaj o tym, aby unikać produktów, które mogłyby nasilać objawy choroby, takich jak kawa, cytrusy, ostre przyprawy, czekolada, tłuste i smażone potrawy, pomidory czy alkohol. Warto natomiast sięgnąć po naturalne produkty, które mogą złagodzić refluks. Są to np. miód, koper włoski oraz imbir.

Pomijając spożywane produkty, istnieją jeszcze inne czynniki, które mogą nasilać lub wręcz przeciwnie, łagodzić objawy refluksu. Jeśli zmagasz się z tą chorobą, pamiętaj, aby nie nosić ubrań, które są zbyt obcisłe w okolicy brzucha i mogłyby uciskać układ pokarmowy, utrudniając prawidłowe trawienie. Bardzo ważna jest również regularna aktywność fizyczna, jednak nie powinna ona być zbyt intensywna. Umiarkowany sport i ćwiczenia fizyczne mogą pomóc w łagodzeniu objaw refluksu.

Jeśli pojawi się refluks, można wspomóc się również poprzez wypicie szklanki niegazowanej wody lub zastosowanie ziół (jeśli nie ma przeciwwskazań) np. rumianek, prawoślaz lekarski, aloes. W tym wypadku jednak lepiej ograniczać miętę. Jednak to nie są rozwiązania na dłuższą metę. Jeśli refluks występuje częściej, lepiej nie zwlekać z wizytą u gastrologa lub gastroenterologa.

Jaka powinna być dieta przy refluksie?

Jeśli zmagasz się z refluksem żołądka, Twoja dieta powinna być lekkostrawna i wykluczać potrawy, które mogłyby zalegać w żołądku. Aby dowiedzieć się, co można jeść przy refluksie, przeczytaj artykuł, który przygotowaliśmy na ten temat. Znajdziesz w nim listę produktów, które są zalecane w diecie refluksowej, jak również listę produktów, których należy w niej bezwzględnie unikać.

W jaki sposób można wprowadzić dietę refluksową w życie? Może to być trudne zwłaszcza dla osób bardzo aktywnych, które na co dzień nie mają czasu na gotowanie i szykowanie posiłków. Napięty grafik nie ułatwia zmiany stylu życia na zdrowszy. Na szczęście istnieją rozwiązania, które umożliwiają wprowadzenie zdrowej diety nawet osobom, które prowadzą intensywny tryb życia i nie mają kiedy gotować. Jednym z nich jest dieta pudełkowa – opracowane przez dietetyków i zbilansowane pod kątem składników odżywczych posiłki, które są dostarczane prosto do domu.

Odpowiednia dieta i styl życia to kluczowe czynniki, które pozwalają zminimalizować objawy refluksu. Jeśli pomimo lekkostrawnej diety i ograniczenia używek, refluks żołądka i jego objawy nadal dają Ci się we znaki, koniecznie skonsultuj się z lekarzem, który zaleci odpowiednie kroki w celu wyleczenia choroby.


Kwasy omega 3 - jaką rolę pełnią w diecie i jak je wprowadzić?

Kwasy tłuszczowe omega-3 to związki niezbędne do prawidłowej pracy organizmu. Korzystnie wpływają na pracę serca, mózgu czy narządu wzroku. Naturalnym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3 są tłuste ryby, oleje roślinne oraz orzechy. Jakie jeszcze właściwości mają te związki i w jakich produktach możemy je znaleźć? Odpowiedzi znajdziesz w naszym artykule!

W jakich produktach można znaleźć kwasy omega 3?

Kwasy omega-3 zaliczają się do grupy nienasyconych kwasów tłuszczowych. Organizm człowieka nie jest w stanie wyprodukować ich samodzielnie, dlatego należy dostarczać je wraz z pożywieniem. Występują w znacznych ilościach w algach i fitoplanktonie morskim. Jedynym rzeczywistym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3 - EPA i DHA – jest tłuszcz pochodzący z ryb i zwierząt morskich żywiących się planktonem lub rybami.

Zawartość EPA i DHA oraz ich wzajemne proporcje w tłuszczu rybim zależą od:

  • gatunku ryb
  • stanu fizjologicznego ryb
  • pory roku
  • akwenu połowu

Najlepsze źródła kwasów omega 3 w żywności:

1. Ryby i owoce morza
Zawartość kwasów omega -3 zawartych w 100g, w zależności od gatunku ryby:
- Łosoś 
- Śledź 
- Makrela 
- Pstrąg 
- Tuńczyk w puszce 
- Flądra

2. Oleje roślinne  
– lniany nieoczyszczony z pierwszego tłoczenia na zimno
– rzepakowy
- olej z orzechów włoskich 
– olej z nasion chia
– sojowy

3. Pestki i orzechy
- siemię lniane
- nasiona chia
- orzechy włoskie
- migdały
- pestki dyni

Jak zapewnić organizmowi odpowiedni poziom kwasów omega 3?

Aby pokryć zapotrzebowanie organizmu na kwasy tłuszczowe omega 3, zaleca się spożycie co najmniej 2–3 posiłków rybnych tygodniowo. Jest to mniej więcej 300 g ryb. Taka ilość powinna zapewnić prawidłową podaż kwasów tłuszczowych omega 3.
U osób, które nie preferują pokarmów rybnych, kwasy omega 3 EPA i DHA powinny być właściwie suplementowane.

Kwasy tłuszczowe omega-3 – właściwości

Omega 3 mają wszechstronny wpływ na nasz organizm, a ich regularne spożywanie przynosi szereg korzyści zdrowotnych. Jakie właściwości posiadają te związki? Prezentujemy najważniejsze z nich:

  1. Korzystne oddziaływanie na skórę i działanie lecznicze w przypadku stanów zapalnych oraz schorzeń skórnych takich jak atopowe zapalenie skóry.
  2. Przeciwdziałanie otyłości poprzez hamujący wpływ na lipogenezę - proces związany z odkładaniem i magazynowaniem tłuszczu w naszej tkance podskórnej.
  3. Działanie przeciwdepresyjne – kwasy tłuszczowe omega 3 sprzyjają prawidłowemu działaniu funkcji błon komórek nerwowych kory mózgu. 
  4. Działanie ochronne na układ immunologiczny.
  5. Działanie przeciwnowotworowe.
  6. Hamowanie rozwoju cukrzycy typu II.
  7. Działanie przeciwzapalne i przeciwalergiczne polegające na hamowaniu nadmiernej odpowiedzi immunologicznej.
  8. Działanie przeciwmiażdżycowe, obniżenie ryzyka występowania zakrzepów i zatorów.
  9. Hamowanie rozwoju choroby niedokrwiennej i wieńcowej serca. 
  10. Normalizacja ciśnienia krwi.

Kwasy tłuszczowe omega 3 przede wszystkim wspierają zdrowie serca oraz układu krążenia. Ponadto korzystnie wpływają na poziom dobrego cholesterolu HDL przy jednoczesnym obniżeniu poziomu złego cholesterolu, czyli LDL. Omega 3 są także niezbędne dla zdrowych kości i zmniejszają ryzyko wielu chorób, w tym choroby Alzheimera, demencji, chorób serca czy wystąpienia alergii.
Kwasy omega-3 poprawiają również wzrok. Stanowią one składnik siatkówki oka. Niedobór tych związków w diecie kobiety ciężarnej może prowadzić do retinopatii u przedwcześnie urodzonych niemowląt, natomiast w starszym wieku zwiększa ryzyko wystąpienia zwyrodnienia plamki żółtej.

Niedobór omega 3 – objawy

Z uwagi na niskie spożycie ryb oraz innych wartościowych źródeł kwasów tłuszczowych omega 3, niedobór tych związków w organizmie występuje dość często. Wpływ na to ma również spożywanie wysoko przetworzonej żywności.
Najczęściej występującymi objawami niedoboru kwasów tłuszczowych omega-3 są:

  • problemy z suchą skórą,
  • alergie,
  • miażdżyca,
  • zaburzenia koncentracji, problemy z pamięcią,
  • łamliwość, wypadanie włosów,
  • osłabiona praca układu immunologicznego, częste infekcje.

Jak zapobiec niedoborowi kwasów tłuszczowych omega-3? Najprostszym na to sposobem jest dbanie o dietę bogatą w ryby, oleje roślinne oraz inne źródła tych cennych kwasów. Znakomitym przykładem takiej diety może być dieta pudełkowa Be Diet Vege + Fish. Wyklucza ona z jadłospisu produkty mięsne, uwzględnia za to potrawy na bazie różnych gatunków ryb, takich jak dorsz, łosoś czy dorada. Taka dieta to gwarancja, że organizm otrzyma komplet niezbędnych mu składników, w tym również kwasy omega-3.
Be Diet Vege +  Fish to idealna propozycja dla osób, które nie spożywają mięsa i chcą zadbać o to, aby dostarczyć organizmowi wszystkie substancje odżywcze potrzebne do prawidłowego funkcjonowania. Oprócz posiłków rybnych 2-3 razy w tygodniu, dieta uwzględnia także różnorodne warzywa strączkowe, dzięki czemu zapewnia nie tylko zdrowe kwasy tłuszczowe, ale również optymalną ilość białka.

Jeśli dieta bogata w ryby nie jest dla Ciebie odpowiednia i obawiasz się, że nie spożywasz wystarczającej ilości kwasów tłuszczowych omega-3, być może w Twoim przypadku konieczna będzie suplementacja tego składnika. Zapotrzebowanie na omega-3 jest różne w zależności od wieku i stanu fizjologicznego. Kwasy te są szczególnie ważne dla kobiet w ciąży, a także dla matek karmiących.
W jakich przypadkach należy suplementować kwasy omega-3? Jeśli rzadko lub w ogóle nie spożywasz ryb i ograniczasz tłuszcze, istnieje duże ryzyko, wystąpienia niedoboru powyższych kwasów w Twoim organizmie. Aby upewnić się, czy konieczna jest suplementacja, najlepiej udaj się do lekarza, który zleci odpowiednie badania i w razie potrzeby zaleci suplementację dostosowaną do Twoich indywidualnych potrzeb.


Nietolerancja histaminy - czym jest i jak wprowadzić dietę antyhistaminową?

Histamina to hormon tkankowy, który jest magazynowany w komórkach tucznych i należy do grupy amin biogennych. Jest uwalniania pod wpływem różnych czynników, np. po kontakcie z alergenem lub podczas zmiany temperatury. U niektórych osób występuje nietolerancja histaminy. Czym jest ten stan i jakie są jego objawy? Na te pytania odpowiadamy w tym artykule.

Histamina – co to jest i w jakich produktach się znajduje?

Możemy znaleźć ją w niektórych produktach spożywczych, gdzie powstaje na skutek działania bakterii (dodanych w procesie produkcyjnym celowo lub obecnych na skutek zanieczyszczenia). Istnieją też grupy produktów, które nie zawierają w składzie histaminy, ale mogą wzmagać jej wydzielanie w organizmie lub blokować jej rozkład. 

Jakie są funkcje histaminy? 

  • Pełni rolę mediatora stanów zapalnych
  • Reguluje temperaturę ciała i ciśnienia tętniczego
  • Uczestniczy w gojeniu ran oraz w walce z drobnoustrojami 
  • Reguluje wydzielanie hormonów przysadki
  • Pobudza niektóre gruczoły (między innymi pobudza wydzielanie soku żołądkowego)
  • Jest odpowiedzialna za kurczenie mięśni gładkich (np. oskrzela, macica, jelita)

Histamina jest wydzielana w dużych ilościach w trakcie reakcji alergicznej, po zetknięciu z antygenem. Po kontakcie błony śluzowej z substancją alergizująca dochodzi d vjej uwolnienia i pojawienia się oznak uczulenia (takich jak katar, astma, zmiany skórne, duszności, wymioty, biegunka, a w skrajnych przypadkach nawet wstrząs anafilaktyczny). 

Nietolerancja histaminy

Do nietolerancji dochodzi w sytuacji, w której mimo braku kontaktu z alergenem, pojawiają się objawy uczulenia. Taki stan jest związany ze zbyt wysokim stężeniem histaminy w organizmie. 

Przyczyną może być niedobór enzymu (diaminooksydazy- DAO), który jest odpowiedzialny za rozkład histaminy zawartej w żywności. DAO jest produkowany głównie w jelicie cienkim, wątrobie, nerkach oraz leukocytach. Jeśli w organizmie brakuje enzymu lub działa on nieprawidłowo, histamina nie zostaje rozłożona. 

Niedobór enzymu DAO może mieć charakter pierwotny (wrodzony niedobór, który zdarza się stosunkowo rzadko) lub wtórny. Problemy z niedoborem enzymu i jednocześnie z nietolerancją histaminy często współwystępują ze stanami zapalnymi jelit, SIBO (przerost bakteryjny jelita cienkiego) lub IBS (zespół jelita drażliwego). 

Inne czynniki, które mogą przejściowo zwiększać poziom histaminy w organizmie: 

  • Przewlekły stres
  • Wysiłek fizyczny- szczególnie treningi aerobowe 
  • Choroby infekcyjne 
  • Przyjmowanie antybiotyków

Nietolerancja histaminy – objawy

Objawy podwyższonego poziomu histaminy mogą być niespecyficzne, ale zazwyczaj zalicza się do nich: 

  • Podrażnienie błony śluzowej nosa, wodnisty katar
  • Swędzenie, łzawienie oczu
  • Duszności, problemy z oddychaniem
  • Bóle brzucha, wzdęcia, biegunki,
  • Zmiany skórne, świąd
  • Zaburzenia rytmu serca
  • Zaburzenia miesiączkowania

Diagnostyka 
Dolegliwości związane z nietolerancją histaminy czasami są bardzo niespecyficzne i przez to mogą być błędnie diagnozowane. Podstawą jest obserwacja organizmu i zanotowanie jakie produkty spożywcze i w jakich okolicznościach powodują dany problem. 

Nietolerancja histaminy niekiedy daje podobne objawy do alergii. Z tego powodu warto w pierwszej kolejności ją wykluczyć, wykonując odpowiednie testy. Nietolerancja histaminy nie wiąże się z produkcją przeciwciał IgE, zatem da wynik ujemny. Przy diagnozie nietolerancji histaminy wykonuje się oznaczenie poziomu enzymu DAO i/lub oznaczenie stężenia histaminy w surowicy krwi.

Leczenie oraz dieta 
Podstawą leczenia jest dieta eliminacyjna. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać leki antyhistaminowe. Warto uwzględnić również suplementację witaminą B6, witaminą C i kwercytyną. 

Dieta antyhistaminowa charakteryzuje się przeciwzapalnym działaniem. Wyklucza się w niej produkty z wysoką zawartością histaminy oraz te, które stymulują jej wydzielanie.

Produkty bogate w histaminę:

  • Fermentowane alkohole - przede wszystkim wino i szampan
  • Produkty fermentowane: kiszona kapusta, sos sojowy, ocet
  • Owoce morza, ryby marynowane 
  • Sery dojrzewające i wędzone (np. gouda, parmezan, camembert, brie)
  • Wędliny dojrzewające
  • Niektóre warzywa: awokado, pomidory, bakłażan, szpinak

Produkty stymulujące wydzielanie histaminy:

  • Kakao, czekolada
  • Orzechy (głównie nerkowce i włoskie)
  • Niektóre barwniki, konserwanty i substancje słodzące (z tego powodu w diecie powinno się ograniczać produkty przetworzone) 
  • Kiwi 
  • Banany 
  • Truskawki
  • Maliny
  • Ananas 
  • Pieczarki

Produkty blokujące aktywność enzymu DAO:

  • Alkohol
  • Herbata zielona i czarna
  • Napoje energetyczne

Dieta antyhistaminowa wiąże się z dość dużą ilością ograniczeń, ale nie powinna być trudna do skomponowania. W przypadku bardzo nasilonych dolegliwości lubvokazjonalnej chęci spożycia produktów zawierających histaminę, można rozważyć doraźne zastosowanie tabletek z enzymem DAO. 

Poniżej wymieniamy produkty, które powinny stanowić bazę diety antyhistaminowej: 

  • Produkty zbożowe (z wyłączeniem pszenicy)
  • Jaja
  • Świeże mięso i ryby, poddane gotowaniu lub duszeniu 
  • Mleko pasteryzowane oraz przetwory takie jak: twarogi, serki wiejskie
  • Oleje: oliwa z oliwek, olej kokosowy
  • Świeże warzywa - z wyjątkiem tych przeciwskazanych
  • Świeże owoce - z wyjątkiem przeciwskazanych 
  • Ziołowe herbaty 

W przypadku chorób jelit warto zadbać o ich prawidłową regenerację oraz uszczelnienie bariery jelitowej. W ten sposób wspomożemy naturalną produkcję enzymu DAO. W miarę możliwości warto zadbać o swój rytm dobowy, dobrać odpowiednią dla siebie aktywność fizyczną oraz unikać stresujących sytuacji.

Ponieważ dieta antyhistaminowa wyklucza całkiem sporą listę produktów z dziennego jadłospisu, osoba borykająca się z objawami nietolerancji histaminy musi szczególnie zwracać uwagę na to, co je. Gotowe diety, takie jakie jak Be Diet Optimal, nie są w takim przypadku polecane. Konieczne będzie wprowadzenie odpowiedniej diety eliminacyjnej, która wyklucza produkty bogate w histaminę oraz stymulujące jej wydzielanie.

Jak radzić sobie z nietolerancjami pokarmowymi? Podstawą jest dbanie o właściwie skomponowaną dietę, która wyklucza określone składniki. Warto w tym zakresie wspierać się poradą dobrego dietetyka, który pomoże opracować odpowiednią dietę eliminacyjną.


Czym jest dieta cukrzycowa i jak ją wprowadzić

Na sam początek warto podkreślić, że dieta w zaburzeniach glukozowych nie powinna nazywać się dietą cukrzycową. Nazwa ta była używana dawniej. Aktualnie dieta w takiej chorobie nazywa się dietą z niskim indeksem glikemicznym. Zamiennie może być również używane sformułowanie dieta LOW IG. Czego dotyczy ta dieta? Czym się charakteryzuje? O tym przeczytasz w kolejnej części artykułu.

Dieta cukrzycowa – co to jest?

Dieta z niskim indeksem glikemicznym zakłada przede wszystkim wykluczenie z Twojego jadłospisu produktów z węglowodanami prostymi. To właśnie one są odpowiedzialne za szybki wzrost glukozy we tkwi, który zdecydowanie nie jest dla nas pożądany. Do takich produktów należą przede wszystkim: wyroby z białej mąki pszennej, cukier w różnej postaci, część owoców, zwłaszcza tych suszonych. To główne produkty, które wyklucza dieta na cukrzycę. Szersze dane dotyczące indeksu glikemicznego znajdziesz w wielu tabelach, które są ogólnodostępne.

Posiłki dla cukrzyków powinny natomiast zawierać następujące składniki:

· Produkty zbożowe

W tej grupie musisz bazować na źródłach produktów pełnoziarnistych. Pieczywo żytnie, grahamki, płatki owsiane, mąka owsiana, razowa, makaron razowy, gryczany, kasza bulgur, ryż basmati czy kasza gryczana to składniki, które są mile widziane, a nawet wskazane w diecie dla cukrzyka.

Im więcej błonnika w produkcie zbożowym, tym zwiększa się szansa na to, że Twój poziom glukozy będzie stabilny. Dodatkowo spożywając bogate w błonnik, pełnoziarniste produkty zbożowe, zapewnisz sobie uczycie sytości na długi czas. Zdecydowanie niedopuszczalne z tej grupy będą wszelkiego rodzaju słodkie płatki, po które często sięgają dzieci. Koniecznie należy wykluczyć również wszelkiego rodzaju drobne kasze, jak manna, czy perłowa, które charakteryzują się wysokim IG.
 
· Warzywa

To właśnie ta grupa powinna zajmować połowę talerza, na którym zjadasz posiłek. Przy diecie cukrzycowej/ diecie o niskim IG, do wyboru masz całą gamę warzyw. Uważaj jednak na warzywa skrobiowe np. dynię czy ziemniaki. Najkorzystniej będzie spożywać je w wersji na zimno, np. ziemniaki mogą występować w roli dodatku do sałatki. W ten sposób łatwiej zachowasz stabilny poziom glukozy po posiłku.
Posiłki w cukrzycy powinny również mieć odpowiednie proporcje. Nie nakładaj na talerz zbyt dużo warzyw skrobiowych. Niech będą towarzystwem do innych warzyw, a nie głównym składnikiem. Ponadto staraj się zjadać warzywa nierozgotowane, w niezmienionej formie. Kremy, pure nie zawsze się tutaj sprawdzą. Jeśli już zdecydujesz się na zupę krem, to wybierz np. zupę z pomidorków. Koniecznie dołóż do takiego dania źródło białka (mięso) czy tłuszczu (olej, orzechy, ser) . Pozwoli to również na lepsze utrzymanie glikemii na stałych poziomie.
 
· Owoce

Jak na samym początku zostało wspomniane, w diecie na cukrzycę owoce najlepiej wybierać w wersji świeżej. Nie dodawaj owoców suszonych do posiłków, ponieważ mają one zdecydowanie wyższy indeks glikemiczny. Zjadaj owoce niezbyt dojrzałe, ponieważ mają one niższy IG. Staraj się, aby owoce były zjadane bezpośrednio do posiłku. Możesz również skomponować je jako oddzielne danie, ale zawsze powinny występować w diecie w obecności źródeł białka czy tłuszczu. Nie powinny również przeważać w danym posiłku. Możesz np. dodać ich nieco do koktajlu z orzechami i jogurtem. Bardzo dobrze będą komponować się jako dodatek do sałatki, pod warunkiem, że ich udział w posiłku będzie niewielki. Przykładowo może to być sałatka z kurczakiem, rukolą, pomidorkami, truskawkami, oliwą i sosem balsamico.

Zdecydowanie musisz kontrolować się w najwyższych sezonach danych owoców. Wtedy np. czereśnie, jabłka czy truskawki często są zjadane w dużych i niekontrolowanych ilościach. W ten sposób bardzo łatwo można zaburzyć sobie prawidłowe proporcje udziału owoców w diecie.

Warto też zjadać owoce w całości, nie wypijać w formie soków. Należy pamiętać o tym, że soki mają mniej błonnika. Będzie to miało niekorzystny wpływ na poziom glukozy.

Inne produkty jak mięso, nabiał, ryby, tłuszcze mogą występować w diecie na cukrzycę w zasadzie bez większych ograniczeń. Warto jedynie pamiętać, że niekontrolowana ilość tłuszczów w diecie może wpływać na nadwyżki kaloryczne w ciągu dnia. Osoby z cukrzycą często zmagają się również z otyłością czy nadwagą. W tej sytuacji każda nadwyżka będzie działała tutaj na niekorzyść.

Jeśli jesteś w ciąży i masz podwyższony cukier, również musisz zadbać o odpowiednią dietę. Posiłki w cukrzycy dla ciężarnych powinny mieć nie tylko niski indeks glikemiczny, ale również pokrywać zwiększone zapotrzebowanie na organizmu na składniki odżywcze. Podwyższony cukier w ciąży powinien też być regularnie kontrolowany przez lekarza.

Posiłki dla cukrzyków. Jak zachować niski indeks glikemiczny dań?

1. Nie rozgotowuj dań. Najlepiej, aby produkty były ugotowane al dente.
2. Do porcji owoców zawsze dodaj białko i tłuszcz.
3. Makarony, ziemniaki i kasze staraj się zjadać wychłodzone. Skrobia oporna zawarta w takich produktach będzie Twoim sprzymierzeńcem do zachowania prawidłowego poziomu glukozy.
4. Jeśli zjadasz danie zblendowane, nie zapominaj o dodatku białka i tłuszczu.
5. Staraj się, aby w każdym posiłku były warzywa. Zawarty w nich błonnik będzie obniżał indeks glikemiczny całego dania.

Jak zatem może wyglądać Twój przykładowy jadłospis?

Śniadanie 1
Omlet ze szpinakiem dodatkiem łososia posypany kawałkami awokado i kiełków brokuła

Śniadanie 2
Truskawki z orzechami i jogurtem wysokobiałkowym

Obiad
 Kurczak duszony w mleczku kokosowym z dodatkiem warzyw i kaszą bulgur
Kolacja
Sałatka z serem feta i pestkami dyni

Jeśli ta dieta wydaje się być dla Ciebie wyzwaniem na samym początku, zacznij od małych kroków. Przykładowo, zamień tradycyjne desery na takie z ksylitolem czy erytrolem – zamiennikami cukru. Postaraj się wymienić jedną kromkę chleba pszennego na razową. Docelowo zostaw już tylko razowe pieczywo. Jedz posiłki, które będą Cię sycić, tak aby wykluczyć podjadanie. Spróbuj postawić sobie cel, że zamiast kolejnych kanapek na kolację, wybierzesz sałatkę. Takie proste kroki pociągną Cię dalej. A na samym końcu tego łańcucha zobaczysz lepszą stabilizację glukozy i insuliny, a tym samym realną poprawę Twojego stanu zdrowia.
 


Chlorofil w diecie człowieka - dlaczego jest tak ważny?

Chlorofil jest związkiem organicznym, który występuje naturalnie w zielonych częściach roślin. Umożliwia on roślinom przeprowadzanie procesu fotosyntezy, czyli wytwarzanie energii w formie węglowodanów, tlenu z wody i dwutlenku węgla z udziałem światła słonecznego. Chlorofil odgrywa bardzo ważną rolę nie tylko dla ludzi, ale również dla człowieka. Jakie funkcje pełni ten składnik i dlaczego warto zadbać o to, aby znalazł się w codziennej diecie? Przekonaj się!

Chlorofil – właściwości

Na wstępie krótko wyjaśniliśmy, co to jest chlorofil i jakie są jego funkcje w przypadku roślin. Teraz przyjrzymy się, jakie korzyści może przynieść ten składnik nam. W diecie człowieka chlorofil, tak jak inne barwniki roślinne, pełni głównie funkcję przeciwutleniacza. Zawiera cenne antyoksydanty, które chronią nasz organizm przed działaniem wolnych rodników. Tym samym mogą przyczyniać się do poprawy kondycji skóry i włosów, zmniejszać ryzyko zachorowania na nowotwór oraz wspomagać organizm w walce ze stanami zapalnymi, które występują podczas infekcji bakteryjnych i wirusowych oraz w przebiegu chorób autoimmunologicznych (np. choroba Hashimoto).

Chlorofil ma również silne działanie przeciwzapalne, dlatego warto włączyć go do swojej diety także przy bólach stawów, opuchliźnie, stanach zapalnych jelit i żołądka. Chlorofil jest stosowany między innymi przy leczeniu artretyzmu, chronicznego zapalenia trzustki oraz zapalenia zatok.

Dieta bogata w chlorofil dba o równowagę zasadowo-kwasową organizmu, tym samych chroniąc go przed rozwojem niebezpiecznych dla zdrowia patogenów. Chlorofil wyróżnia się silnymi właściwościami antybakteryjnymi i przeciwwirusowymi, dlatego jest doskonałym wsparciem dla naszego układu immunologicznego.
 

Do mniej znanych właściwości chlorofilu właściwości zaliczamy również neutralizację zapachów wydzielanych przez ludzkie ciało. Składnik ten działa jak naturalny dezodorant, wobec tego może być pomocny przy problemach takich jak nadmierne pocenie lub nieprzyjemny zapach z ust.

Chcesz zrzucić kilka zbędnych kilogramów? W takim razie chlorofil powinien stanowić obowiązkowy element Twojej codziennej diety! Ten naturalny składnik ma bardzo korzystny wpływ na pracę układu pokarmowego, wspiera mikroflorę jelitową i zapobiega zaparciom, a dodatkowo pomaga oczyścić jelita z zalegających resztek jedzenia. Jeśli zmagasz się z nadmiernym apetytem, również powinnaś wzbogacić swoje posiłki o dodatek chlorofilu, który zapewni Ci uczucie sytości na dłużej.

Jeśli dużo trenujesz, pamiętaj, że w Twojej diecie powinno znaleźć się nie tylko białko, ale również wartościowe owoce i warzywa, także te bogate w chlorofil. Ze względu na swoje właściwości regeneracyjne (szybsze gojenie się ran), przeciwzapalne oraz przeciwbakteryjne, chlorofil stanowi cenny składnik również dla sportowców i osób intensywnie trenujących. Zachęcamy do przeczytania naszego artykułu, z którego dowiesz się, jakie owoce i warzywa są najlepsze po treningu!

Chlorofil w diecie

Na rynku chlorofil roślinny jest dostępny w kilku formach - w płynie, w tabletkach oraz w proszku. Spożywanie suplementów diety z chlorofilem nie powinno wiązać się z ryzykiem, jednak trzeba zaznaczyć, że najprawdopodobniej nie mają one większego wpływu na nasze zdrowie.
Chlorofil w formie suplementu często bywa przedstawiany jako środek na „oczyszczanie” i wspomagający odchudzanie. Można spotkać się również z informacjami na temat zwiększenia krzepliwości krwi, czy zwiększenia poziomu żelaza. Literatura naukowa nie potwierdza jednak żadnego z wyżej wymienionych działań chlorofilu. Co więcej nie ma badań, które potwierdzałyby, że chlorofil w postaci suplementu ma takie samo działanie, jak chlorofil naturalnie występujący w warzywach.

Dlatego zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest sięganie po warzywa i owoce naturalnie zawierające ten barwnik. Nie tylko ze względu na samą obecność chlorofilu, ale również innych ważnych składników mineralnych, takich jak: kwas foliowy, witamina K, czy beta- karoten. Warzywa obfite w chlorofil najlepiej jeść świeże i surowe. Ma to na celu zachowanie w nich jak największej ilości tego związku. Zawartość chlorofilu w warzywach obniża ich obróbka – krojenie, gotowanie w wodzie lub na parze, a także rozmrażanie.
 
Jak dostarczyć swojemu organizmowi chlorofil w diecie? To proste – wystarczy codziennie spożywać warzywa o zielonych liściach! Poniżej przedstawiamy naturalne produkty zawierające najwięcej chlorofilu:

  • 1 kubek pietruszki: 38.0 mg
  • 1 kubek szpinaku: 23.7 mg
  • 1 kubek rukwi wodnej: 15.6 mg
  • 1 kubek zielonej fasolki: 8.3 mg
  • 1 kubek rukoli: 8.2 mg
  • 1 kubek pora: 7.7 mg
  • 1 kubek cykorii: 5.2 mg
  • 1 kubek słodkiego groszku: 4.8 mg
  • 1 kubek kapusty chińskiej: 4.1 mg

Istnieje wiele powodów, by zadbać o chlorofil w diecie. Przeciwdziała on wielu chorobom i czynnikom, które są uznawane za szkodliwe dla organizmu. Dodatkowo wpływa na lepszy wygląd i samopoczucie, a także wspiera odchudzanie i utrzymanie prawidłowej wagi ciała. Biorąc pod uwagę liczne korzyści wynikające ze spożywania tego składnika, zdecydowanie warto zwiększyć ilość zielonych warzyw liściastych w diecie. W jaki sposób? Można wykorzystać je np. do przygotowania pysznej sałatki lub dodawać do koktajli.
Pamiętaj o tym, że chlorofil jest rozpuszczalny w tłuszczach, dlatego należy spożywać go ze źródłem tłuszczu. W tym celu wystarczy dodać do sałatki np. kilka kropel oleju roślinnego, który przy okazji dostarczy organizmowi szereg cennych substancji odżywczych. 

Jak uzupełnić chlorofil w diecie?

Aby dostarczyć organizmowi optymalną ilość chlorofilu, zamiast przyjmować suplementy, lepiej postawić na dietę bogatą w warzywa o zielonych liściach, które są bogate w ten składnik. Dobrym wyborem jest dieta pudełkowa Be Diet Optimal o starannie opracowanym i zbilansowanym pod kątem odżywczym składzie. Dieta opiera się na 5 pełnowartościowych posiłkach. W menu często pojawiają się składniki bogate w chlorofil, np. rukola, szpinak czy sałata. Wybierając tą dietę zyskujesz pewność, że Twój organizm otrzyma komplet składników odżywczych niezbędnych dla zdrowia, pięknej skóry i szczupłej sylwetki!


Kiedy występuje niedobór witaminy K i czym grozi?

Nasze zdrowie w dużej mierze zależy od… nas samych! Codzienna dieta i dbanie o różnorodność posiłków ma ogromny wpływ na wiele aspektów naszego życia, w tym na siły witalne organizmu, samopoczucie, a nawet wygląd skóry czy włosów. Jednym ze składników, który jest niezbędny dla naszego zdrowia, jest witamina K. Jakie pełni funkcje i w jakich produktach możemy ją znaleźć? Sprawdź to w naszym artykule!

Witamina K – właściwości

Witamina K jest zaliczana do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Z tego względu najlepiej spożywać produkty będące jej źródłem wraz z dodatkiem tłuszczu.
Witamina K jest znana przede wszystkim z tego, że bierze udział w procesie krzepnięcia krwi, odgrywa też ważną rolę w tworzeniu tkanki kostnej.
W żywności występuje w dwóch formach - witamina K1 i K2.

Jakie funkcje pełni witamina K?
1. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu krzepliwości krwi. 
2. Uczestniczy w metabolizmie tkanki kostnej, w syntezie białek kości. Odgrywa kluczową rolę w transporcie wapnia w ustroju i jego wiązania w kościach. 
3. Wspomaga układ sercowo-naczyniowy, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, chroniąc tym samym przed ich pękaniem oraz zwapnieniu.
4. Wpływ na poprawianie elastyczności naczyń krwionośnych oraz ich ochronie przeciw zwapnianiu.
5. Działa przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczo i przeciwbólowo.

Wyniki niektórych badań wskazują, że stosowanie witaminy K może u osób starszych zmniejszać ryzyko:

  • złamań kręgosłupa,
  • złamań pozakręgowych,
  • złamań biodra.

Czym grozi niedobór witaminy K?

Niedobór witaminy K występuje bardzo rzadko, dlatego że zapotrzebowanie organizmu na ten składnik nie jest wysokie. U osób zdrowych, optymalna dieta zwykle pokrywa zapotrzebowanie na witaminę K.

Jakie mogą być skutki niedoboru tej witaminy? Niewystarczająca podaż witaminy K w diecie może powodować m.in. upośledzenie mineralizacji tkanki kostnej, prowadzić do rozwoju osteoporozy i zwiększać ryzyko złamań szkieletu. W tym momencie nie mamy jednak jednoznacznych, dobrze i na szeroką skalę wykonanych badań, które by to potwierdzały.

Do dzisiaj brakuje też jednoznacznych rekomendacji określających dobowe zapotrzebowanie organizmu na witaminę K i uwzględniających jej wpływ na metabolizm kostny. Sugerowane dawki żywieniowe wynikają z jej działania na układ krzepnięcia krwi. 

Badania nad wpływem tej witaminy oraz skutkami jej niedoboru wciąż trwają. Pewne jest, że witamina K pełni istotną rolę w tworzeniu tkanki kostnej, wspierając w tym zakresie działanie witaminy D Ponadto wit. K uczestniczy w procesie mineralizacji kości.

Do mniej znanych właściwości witaminy K należą między innymi: działanie antyoksydacyjne, przeciwbólowe, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze oraz regulacja stężenia glukozy we krwi.

Czy witaminę K trzeba suplementować?

Z uwagi na niewielkie zapotrzebowanie organizmu na witaminę K, jej obecność w wielu produktach spożywanych na co dzień oraz syntezę witaminy K2 w mikroflorze jelitowej, u zdrowych osób zwykle nie ma konieczności suplementacji tego składnika Jest ona uzasadniona wyłącznie w określonych przypadkach, które wymieniliśmy poniżej.

Kiedy może występować niedobór witaminy K?

Na niedobór witaminy K mogą być narażone osoby:

1. Zmagające się z zespołem złego wchłaniania
2. Chorujące na celiakię
3. Chorujące na mukowiscydozę
4. Cierpiące na przewlekłe zapalenie trzustki
5. W podeszłym wieku
6. Leczone antybiotykami
7. Zmagające się z przewlekłymi biegunkami. 

Co może świadczyć o niedoborze witaminy K? Do najczęściej występujących objawów należą:

  • biegunki,
  • częste pojawianie się siniaków,
  • krwawienie z nosa,
  • zwiększona podatność na infekcje bakteryjne,
  • oddawanie moczu z krwią.

Ponadto u kobiet mogą również występować obfitsze miesiączki.
W przypadku występowania tych objawów, należy skonsultować się z lekarzem, który w razie takiej konieczności, może zalecić suplementację witaminy K.

Witamina K – gdzie występuje?

W czym jest witamina K? Podstawowym źródłem witaminy K 1 są produkty spożywcze, a zwłaszcza zielone rośliny liściaste takie jak szpinak, bazylia, jarmuż, brukselka, natka pietruszki, sałata lodowa, szparagi czy ogórki. Ponadto znajduje się ona w wielu innych warzywach i owocach, np. w truskawkach, brzoskwiniach, ziemniakach czy marchewce. Witamina ta odgrywa podstawową rolę w procesach krzepnięcia krwi.
W czym jest witamina K 2? Składnik ten syntetyzowany jest przez bakterie w przewodzie pokarmowym. Dodatkowym źródłem witaminy K2 mogą być kiszone produkty spożywcze oraz sery, twarogi, jaja czy zsiadłe mleko.  

Jak zapobiec niedoborom witamin w organizmie?

Nie tylko osoby chorujące lub w podeszłym wieku są narażone na występowanie niedoborów witamin. Takie ryzyko dotyczy również osób, które prowadzą bardzo aktywny tryb życia, intensywnie trenują lub stosują niezdrową dietę.
Jak zapobiec niedoborom witamin? Najlepszym na to sposobem jest zadbanie o kompleksową, właściwie zbilansowaną dietę, która w pełni dopasuje się do naszych indywidualnych potrzeb. Pamiętaj, że jeśli jesteś bardzo aktywna, dużo się ruszasz lub regularnie trenujesz, Twoja dieta powinna uwzględniać Twój codzienny styl życia i zwiększone zapotrzebowanie na składniki odżywcze.

Potrzebujesz porady w zakresie wyboru optymalnej dla siebie diety i obliczenia dziennego zapotrzebowania energetycznego? Nasi wykwalifikowani dietetycy chętnie Ci w tym pomogą! Dzięki profesjonalnemu wsparciu doświadczonych specjalistów oraz dopasowanej do Twoich potrzeb diety, możesz zapobiec niedoborom witamin w Twoim organizmie. Pełnowartościowa dieta Optimal to jedna z wielu propozycji, jakie przygotował catering dietetyczny Be Diet. Zachęcamy do zapoznania się z wszystkimi wariantami diet, jakie są dostępne w naszej ofercie!


Witamina A - zapotrzebowanie, niedobór, występowanie

Aby organizm mógł prawidłowo funkcjonować, potrzebuje do swojej pracy kompletnego zestawu witamin i składników mineralnych. Jedną z ważnych witamin dla naszego organizmu jest witamina A. Przynosi ona wiele korzyści zdrowotnych i pełni szeroki wachlarz funkcji. Dowiedz się, do czego jest ona potrzebna oraz w jakich produktach jesteśmy w stanie ją znaleźć.

Zapotrzebowanie na witaminę A 

Średnie zapotrzebowanie na witaminę A u kobiet w wieku 19-75 lat wynosi około 700 mikrogramów, natomiast u mężczyzn 900 mikrogramów. 
W związku z tym, aby pokryć takie zapotrzebowanie, musisz zjeść w ciągu dnia np. 200 g papryki czerwonej, 100 g marchewki i nieco sałaty. W diecie, która jest zróżnicowana, pokrycie zapotrzebowania na ten składnik nie będzie takie trudne. 

Witamina A – na co jest potrzebna i jakie pełni funkcje?

Wit A jest jedną z podstawowych witamin, które mają szerokotorowy wpływ na pracę całego organizmu.
Przedstawiamy podstawowe funkcje fizjologiczne witaminy A:

  • zapewnia prawidłowe działanie układu odpornościowego,
  • jest istotna w procesach rozrodczych, ma korzystny wpływ na rozwój płodu,
  • jest niezbędna w procesie widzenia,
  • przyczynia się do utrzymania prawidłowego stanu naskórka, poprzez wpływ na złuszczanie,
  • jest nazywana witaminą młodości, wykazuje silne działania antyoksydacyjne i przeciwstarzeniowe.

Jak widać, funkcje witaminy A mają wpływ na wiele płaszczyzn naszego organizmu. Dlatego też dostarczanie tej witaminy w postaci jedzenia jest bardzo ważne. Pamiętaj, że najpierw Twoją bazą powinna być dieta. Dopiero potem jeśli jest to niewystarczające lub borykasz się z bardzo dużymi niedoborami, możesz się wesprzeć suplementacją.

W przypadku stosowania zróżnicowanej, bogatej w warzywa i owoce diety, ryzyko wystąpienia niedoboru witaminy A jest bardzo niewielkie. W dalszej części artykułu dowiesz się, w jakich produktach spożywczych najlepiej szukać tej witaminy.

Skutki niedoboru witaminy A

Jakie mogą być skutki tego, że Twoja dieta będzie uboga w witaminę A?
W pierwszej kolejności mogą pojawić się zaburzenia widzenia. To jeden z charakterystycznych objawów niedoboru wit. A w organizmie. Dodatkowo możesz narazić się na to, że Twoja skóra będzie się szybciej starzeć. Warto wiedzieć, że witamina A w postaci retinolu posiada silne właściwości antyoksydacyjne, a dodatkowo wygładza skórę i dodaje jej elastyczności. Ponadto wit. A zmniejsza widoczność przebarwień, łagodzi stany zapalne, a także chroni skórę przed uszkodzeniami wywołanymi promieniowaniem słonecznym. To właśnie ze względu na tak szerokie i korzystne właściwości, często bywa nazywana witaminą młodości.

Niedobór witaminy A może wpływać nie tylko na pogorszenie widzenia oraz stanu skóry, ale również na osłabienie odporności, zwłaszcza w okresach większego zachorowania. Warto kontrolować udział witaminy A w diecie wcześniaków, jak i osób chorujących na mukowiscydozę. W ich przypadku, poziom tego składnika może być niski.

Dodatkowo witamina A dba o prawidłowy rozwój kości i zębów. Z tego względu składnik ten jest bardzo istotny również dla najmłodszych. U niemowląt, które są karmione mlekiem naturalnym, ryzyko niedoboru witaminy A jest bardzo niskie. Zagrożone nim są natomiast dzieci karmione mlekiem zastępczym, dlatego w ich przypadku może być wskazane podawanie witaminy A dla dzieci.

Jeśli chorujesz na zaburzenia takie jak atopowe zapalenie skóry, trądzik czy łuszczyca, witamina A również będzie miała ogromne znaczenie. Kondycja i wygląd Twojej skóry mogą zdecydowanie się zmienić, kiedy ta witamina będzie mieć znaczny udział w diecie.

Zapotrzebowanie na witaminę A wzrasta u osób, które cierpią na problemy z układem pokarmowym lub są narażone na długotrwały stres. Suplementacja może być wskazana również dla osób będących na diecie niskotłuszczowej, u których istnieje podwyższone ryzyko niedoboru wit. A.
 

Najlepsze źródła witaminy A – w czym jest witamina A?

Jak już wcześniej zostało wspomniane, witamina A znajduje się w dużej mierze w warzywach i owocach. Wśród najlepszych źródeł tego składnika należy wymienić: marchewkę, brokuł, natkę pietruszki, dynię, szpinak, morele, brzoskwinie, bataty, sałatę, jarmuż, paprykę oraz owoc kaki. 
Jak widać, witamina A ma swoje źródła w wielu produktach. Również w tych które są łatwo dostępne przez cały rok – latem, jak i zimą. Zerknij na swoją dietę i przeanalizuj ją również pod kątem sezonowości. Ten składnik będzie dla Ciebie niezbędny o każdej porze roku!
Aby poprawić przyswajalność karotenoidów z warzyw i owoców, należy spożywać je z dodatkiem niewielkiej ilości tłuszczy - związki te są rozpuszczalne właśnie w tłuszczach.

W czym jest witamina A oprócz warzyw i owoców? Jej źródłami są także między innymi sery podpuszczkowe, masło, jaja oraz wątróbka, najlepiej wołowa. Ponadto witaminę A można znaleźć w niektórych rybach, np. w łososiu oraz tuńczyku.

Jak zróżnicować swoją dietę o witaminę A? Bądź uważna. Zerknij na swoje posiłki. Porównaj, czy znajdują się w nich te produkty, które zostały opisane w artykule. Pamiętaj, że właściwie skomponowana, pełnowartościowa dieta z witaminą A to klucz do pięknej skóry i zdrowych oczu!

Miej na uwadze fakt, że wit. A nie jest jedynym składnikiem, który ma znaczący wpływ na wygląd Twojej skóry. Aby cieszyć się gładką i pełną blasku cerą bez przebarwień, należy dostarczać swojemu organizmowi wszystkie podstawowe składniki odżywcze.

Chcesz wiedzieć, jak zadbać o piękne włosy, skórę i paznokcie? Pamiętaj o tym, że żaden, nawet najdroższy kosmetyk nie jest w stanie zdziałać tyle, co bogata w witaminy i minerały dieta! A zatem, do dzieła - rozszerzaj swoją dietę i dbaj o kolory na talerzu, a szybko zauważysz pozytywne tego efekty!


Awokado - poznaj właściwości! Kiedy warto włączyć je do diety?

Awokado to niezwykły owoc, który już samym swoim wyglądem przyciąga uwagę. A to dopiero początek, ponieważ pod charakterystyczną, ciemnozieloną skórką kryją się unikalne właściwości, których inne owoce mogą awokado pozazdrościć. W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się awokado i sprawdzimy, kiedy warto włączyć je do swojej diety. Zapraszamy do lektury!

Ogólne informacje o awokado

Nie każdy wie o tym, że polska nazwa awokado brzmi „smaczliwka”. Można również spotkać się z potoczną nazwą tej rośliny –„gruszka miłości”. Głównym dystrybutorem awokado na światowym rynku jest Meksyk. Wpływ na to ma ciepły klimat tego kraju, który sprzyja uprawom. W Polsce, awokado jest hodowane wyłącznie jako roślina doniczkowa, ponieważ w naszym klimacie uprawa na większą skalę po prostu nie jest możliwa.
Owoc awokado składa się z dużej pestki, miąższu oraz ochronnej skórki. Owoce są bardzo delikatne i wymagają odpowiednich warunków przechowywania, charakteryzują się małą trwałością.

Awokado – właściwości

Aby poznać właściwości awokado, najpierw przyjrzymy się zawartych w nim mikro- i makroskładnikom.

100 g produktu jadalnego (czyli sam miąższ, bez skórki i pestki) dostarcza organizmowi:

  • od 160 kcal, w zależności od odmiany
  • 74,3 g wody,
  • 2,0 g białka,
  • 7,4 g węglowodanów,
  • 15,3 g tłuszczu (1,80 g kwasy tłuszczowe nasycone, 11,51 g jednonienasycone, 1,33 g wielonienasycone)
  • 1,7 g błonnika.

 
Badania przeprowadzone przez Unlu i opublikowane w 2005 roku wykazały, że owoce awokado stanowią prawdziwe bogactwo składników odżywczych, w tym przede wszystkim witaminy E, luteiny, kwasu foliowego, potasu i magnezu. Zawierają również glutation, który posiada właściwości antyoksydacyjne oraz należący do fitosteroli beta-sitosterol.

Awokado w diecie. Dlaczego warto go spożywać?

Regularne spożywanie owoców awokado niesie ze sobą liczne korzyści zdrowotne. Przede wszystkim stanowią one doskonałe źródło witamin, kwasów tłuszczowych jedno i wielonienasyconych omega 3-6-9, a także błonnika pokarmowego. Ponadto awokado pomaga utrzymać dobru profil lipidowy, a co za tym idzie, obniża ryzyko rozwoju chorób układu krążenia, takich jak: miażdżyca, choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego czy udar mózgu. Spożywanie awokado jest również pomocne w prewencji insulinooporności, która jest przyczyną rozwoju cukrzycy typu II.

Owoce awokado stanowią także znakomite źródło antyoksydantów, w tym m.in. wit A,C, E. Spożywanie ich jest zalecane z wielu względów. Jednym z nich jest prewencja antynowotworowa. Antyoksydanty hamują również proces starzenia się organizmu poprzez neutralizację wolnych rodników tlenowych. Warto także wspomnieć, że spożywanie antyoksydantów ma korzystny wpływ na wzmacnianie odporności naszego organizmu.

To jeszcze nie wszystkie powody, dla których warto uwzględnić awokado w diecie. Ten szczególny owoc wyróżnia się dodatkowo wysoką zawartością kwasu foliowego. Awokado zawiera aż 81 µg kwasu foliowego w przeliczeniu na 100 g owocu. Kwas foliowy jest szczególnie istotnym składnikiem diety w okresie przedkoncepcyjnym oraz samej ciąży. Niedobór witaminy może prowadzić do rozwoju wad układu nerwowego płodu, rozszczepu podniebienia i wargi, ciężkich wad serca i układu moczowo-płciowego. Zwiększa ryzyko przedwczesnego porodu oraz może być przyczyną niskiej masy urodzeniowej dziecka.

Dlaczego jeszcze warto spożywać awokado?

  • Zawiera luteinę i zeaksantynę - naturalne barwniki, karotenoidy, które nie są produkowane przez organizm, poprawiają odbiór bodźców wzrokowych i tym samym wpływa na kondycję plamki żółtej oka. Niweluje uszkodzenia powstałe w wyniku działania wolnych rodników.
  • Pomaga wzbogacić dietę w błonnik pokarmowy, który jest ważny dla prewencji otyłości i wspierania prawidłowej pracy układu pokarmowego.
  • Jest bardzo dobrą alternatywą dla tłuszczowych smarowideł, takich jak masło czy margaryna 
  • Olej z awokado – tłoczony na zimno- wpływ mobilizujący wpływ na układ odpornościowy dzięki witaminie D oraz skwalenowi. Ma niezwykle korzystny wpływ na lipidogram, ponieważ obniża zawartość cholesterolu LDL oraz wzmacnia układ sercowo-naczyniowy.
  • Pestka awokado, która jest najczęściej wyrzucana, w ramach koncepcji Zero Waste również może znaleźć swoje zastosowanie w kuchni. Z powodzeniem można ją wysuszyć i zetrzeć na tarce, a następnie dodawać do potrawy jako źródło błonnika. W kosmetyce pestka awokado sprawdzi się jako element peelingu ciała.
  • Awokado to produkt wysoko sycący – sytość po spożyciu utrzymuje się relatywnie długo, co pomaga zapobiec podjadaniu między posiłkami.

Warto pamiętać, że awokado to produkt wysokoenergetyczny, dlatego należy kontrolować jedzone dziennie ilości, zwłaszcza jeśli jesteśmy na diecie redukcyjnej. Ile kcal ma awokado? To ważna informacja dla każdego, kto chce włączyć ten owoc do codziennej diety bez szkody dla swojej sylwetki. 100 gram tego owocu zawiera aż 160 kcal.
Ile awokado na dzień można bezpiecznie spożywać? Według opinii specjalistów, optymalna dzienna ilość to pół owocu. Taka porcja dostarczy organizmowi bogactwo składników odżywczych, a jednocześnie nie zawiera zbyt dużo kalorii.
Na awokado powinny uważać osoby, które mają uczulenie na lateks. U tych osób może pojawić się reakcja alergiczna na niektóre owoce, w tym właśnie na awokado.

Na jakiej diecie można jeść awokado?

Chociaż awokado jest owocem wysokoenergetycznym, z uwagi na mnóstwo cennych składników pokarmowych, zdecydowanie warto go uwzględnić w swoim jadłospisie. Tu pojawia się pytanie – czy awokado można spożywać w każdej diecie? Postarajmy się znaleźć odpowiedź.
Awokado ma niski indeks glikemiczny, dlatego śmiało mogą po niego sięgać osoby będące na diecie Low IG. Owoc ten jest mile widziany również w diecie ketogenicznej. Ponieważ zawiera dużą ilość zdrowych tłuszczów Dieta Keto nie jest zatem przeciwskazaniem do spożywania awokado, a wręcz przeciwnie!