Miesiąc: styczeń 2022

Hashimoto w ciąży - na co zwracać uwagę?

Ciąża to szczególny czas, w którym w organizmie kobiety dochodzi do wielu zmian. Pod wpływem działania hormonów zmienia się nie tylko wygląd zewnętrzny przyszłej mamy, ale również jej fizjologia i stan psychiczny. Dodatkowe objawy mogą napotkać kobiety chorujące na różnego rodzaju przewlekłe choroby tarczycy - np. limfocytarne zapalenie tarczycy. Hashimoto w ciąży to temat, który z pewnością wymaga zgłębienia i stałej opieki endykronologa i ginekologa. Podpowiadamy, na co uważać i jaki wpływ na rozwój płodu może mieć ta jednostka chorobowa. Zapraszamy do zapoznania się z treścią artykułu! 

Choroba Hashimoto a planowanie ciąży

Warto mieć na uwadze, że Hashimoto to choroba przewlekła, w której dochodzi do upośledzenia układu odpornościowego. Nie ma jednoznacznej przyczyny, która odpowiadałaby za pojawienie się przeciwciał tarczycowych w organizmie kobiety. Należy jednak pamiętać, że przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy może dawać objawy podobne do innych jednostek chorobowych, dlatego przy okazji badań profilaktycznych warto rozszerzyć diagnostykę o choroby tarczycy. Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet, które planują zajść w ciążę. W tym miejscu warto poznać zależność między pracą hormonów a płodnością. Rozregulowanie pracy gruczołu tarczycowego może bowiem wiązać się z zaburzeniami miesiączkowania oraz spadkiem libido. Choroba Hashimoto może więc powodować zaburzenia owulacji i negatywnie wpływać na II fazę cyklu menstruacyjnego. 

Rozregulowana gospodarka hormonalna musi być wsparta odpowiednio dobranymi środkami farmakologicznymi. Warto być jednak świadomym tego, że w wielu przypadkach, przy wyrównaniu poziomu hormonów tarczycy za pomocą leków, znacznie łatwiej jest zajść oraz utrzymać ciążę.

Hashimoto a ciąża - możliwe zagrożenia 

Nieleczona choroba Hashimoto może stanowić poważne zagrożenie zarówno dla zdrowia dziecka jak i matki. Przed planowaną ciążą bardzo ważne jest, aby wykonać badania hormonalne, m.in.: poziom TSH, FT3 i FT4 oraz przeciwciała przeciwtarczycowe Anty TPO i Anty TG. W chorobie Hashimoto mamy do czynienia ze spadkiem poziomu hormonów tarczycy. 

W czasie ciąży zwiększa się na nie zapotrzebowanie, dlatego, że są one niezbędne do prawidłowego rozwoju mózgu i układu nerwowego u dziecka.

Tarczyca u dzieci wytwarza się dopiero po około 13 tygodniu ciąży i do tego czasu płód korzysta z tego, co znajduje się we krwi matki, dlatego wszelkie niedobory hormonów tarczycy w ciąży mogą skutkować obniżonym poziomem intelektualnym u dziecka.

Hashimoto w ciąży może przyczyniać się do:

• poronienienia,
• niskiej masy urodzeniowej dziecka, 
• stanu przedrzucawkowego.

Przed konsekwencjami może uchronić przyjmowanie w ciąży lewotyroksyny – syntetycznego hormonu tarczycy. Należy zwrócić również uwagę na suplementację jodem. Odpowiednia ilość tego pierwiastka jest niezbędna do syntezy T3 i T4. Kobieta w ciąży powinna być pod stałą opieką lekarzy, a do 26. tygodnia włącznie wykonywać przynajmniej raz w miesiącu kompleksowe badania tarczycy. 

Poza regularnymi  badaniami w czasie ciąży należy prowadzić również samoobserwację organizmu i zwrócić szczególną uwagę na objawy, które mogą wskazywać na pogorszenie pracy tarczycy: 

• senność,
• problemy z koncentracją,
• suchość skóry,
• wypadanie włosów,
• wahanie nastroju,
• uczucie ciągłego zmęczenia i osłabienia,
• zaparcia, biegunki.

Objawy, jakie daje choroba Hashimoto, nie są jednoznaczne, a w początkowej fazie choroby mogą nie występować. Ich nasilenie zależy od tego, jak bardzo rozregulowana jest gospodarka hormonalna.

Warto mieć na uwadze, że rola diety w chorobie Hashimoto jest nieoceniona. Ciąża u kobiet z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy stwarza szczególną potrzebę zadbania o prawidłowy sposób żywienia i właściwą suplementację.

Zalecenia żywieniowe dla kobiet w ciąży z Hashimoto

Dieta  kobiet w ciąży z chorobą Hashimoto powinna być bogata w cynk, magnez, witaminy z grupy B, cholinę, której główne źródła pokarmowe stanowią produkty pochodzenia zwierzęcego: mięso i jaja. Pewne jej ilości można znaleźć również produktach roślinnych: nasionach roślin strączkowych, nasionach sezamu, brukselce. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zalecenia żywieniowe dla kobiet w ciąży z Hashimoto. Zapraszamy do zapoznania się z listą rzeczy, o których warto pamiętać: 

1. 5 zbilansowanych posiłków – ważne jest, aby spożywać posiłki w równych odstępach czasowych około 3-4 godzin 
2.  Nawodnienie - należy wypijać min. 1,5-2litry wody dziennie (ilość zależna jest od masy ciała) 
3. Korzystanie z produktów wysokiej jakości, nieprzetworzonych. 
4. Ze względu na towarzyszące Hashimoto problemy z gospodarką węglowodanową ograniczenie produkty o wysokim indeksie glikemicznym
5. Błonnik pokarmowy – przy spowolnionym metabolizmie odpowiednia ilość błonnika to bardzo ważny aspekt zdrowej diety. Jego źródłem są nieoczyszczone produkty zbożowe, warzywa i owoce. 
6. Zdrowe tłuszcze– kwasy omega 3 działają przeciwzapalnie. Należy zadbać, aby w diecie pojawiały się takie produkty jak np. łosoś, pstrąg, oleje roślinne, olej lniany.
7. Goitrogeny- warzywa wolotwórcze (m. in. kapusta, kapusty, brokuł kalafior, brukselka, jarmuż szpinak) można spożywać po obróbce termicznej, która powoduje obniżenie niepożądanych substancji w danym produkcie. 
8. Nadwrażliwość na gluten występują u osób z chorobami tarczycy częściej niż u osób zdrowych. Eliminacja tych produktów powinna być potwierdzona diagnozą oraz skonsultowana z dietetykiem i lekarzem, ponieważ mimo potencjalnej szkodliwości glutenu, to właśnie produkty zbożowe z tym składnikiem stanowią źródło wielu witamin i składników mineralnych oraz białka. Źródłem glutenu są produkty zbożowe takie jak m.in. pszenica, żyto, jęczmień i mogą one występować w wielu produktach, nie tylko piekarniczych.
9. Suplementacja – w przebiegu Hashimoto może wystąpić konieczność podaży selenu, witaminy D, cynku jodu. Należy ją skonsultować z lekarzem prowadzącym. 

Ciąża a Hashimoto to głośno omawiany temat w ostatnich latach. Warto mieć na uwadze, że kobieta chorująca na schorzenia tarczycy powinna być pod stałą kontrolą lekarską, a także na bieżąco wykonywać niezbędne badania diagnostyczne. Kluczową kwestią jest również farmakoterapia i stosowanie się do zaleceń żywieniowych, a to wszystko w trosce o prawidłowe wydzielanie hormonów i zdrowie mamy i dziecka. 

przez Be Diet Catering

Hashimoto a niedoczynność tarczycy

Hashimoto to jedna z częściej diagnozowanych chorób w XXI wieku. Na tę przypadłość narażone są znacznie częściej kobiety. O chorobach tarczycy słyszy się coraz częściej i nic nie wskazuje na to, by miało się to zmienić. Nie każdy zdaje sobie jednak sprawę, jak powinna wyglądać prawidłowa diagnostyka oraz jakich objawów nie warto ignorować. Nie każdy jest świadomy również tego, że w przypadku problemów z tarczycą jedna jednostka chorobowa może mieć wpływ na pojawienie się innej choroby, dlatego w tym artykule chcemy odpowiedzieć, jaka istnieje zależność między Hashimoto a niedoczynnością tarczycy. Zapraszamy do zapoznania się z treścią!

Choroba Hashimoto a niedoczynność tarczycy - czy istnieje powiązanie? 

Aby nieco bardziej wgłębić się w to zagadnienie, warto zapoznać się z wiedzą dotyczącą budowy narządu i jego poszczególnych funkcji. Tarczyca zbudowana jest z dwóch płatów przypominających kształtem motyla, których waga sięga do około 20-30 g.  Usytuowana jest z przedniej, dolnej części szyi, poniżej krtani. Tarczyca jest gruczołem, który reguluje pracę wielu narządów. To w niej są produkowane i magazynowane hormony tarczycy: tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3), które są uwalniane do krwi. Hormony tarczycy mają wpływ na pracę wielu narządów i układów w naszym organizmie, poprzez m.in. wpływ na metabolizm, pracę mózgu, serca, funkcje układu nerwowego, oddechowego, pracę mięśni, cykle menstruacyjne, skórę, metabolizm cholesterolu. 

Hormonem stymulującym tarczycę jest tyreotropina (TSH), która jest wytwarzana przez przysadkę mózgową (nie tarczycę) i reguluje produkcję hormonów tarczycy. W momencie kiedy poziom hormonów tarczycy jest zbyt niski, to przysadka uwalnia więcej TSH. Gdy poziom jest natomiast zbyt wysoki, to gruczoł w mózgu zmniejsza produkcje hormonu tyreotropowego. Zmiany stężenia TSH są traktowane jako czuły wskaźnik służący do diagnozowania chorób tarczycy. 

Jaka jest więc zależność między chorobą Hashimoto a niedoczynnością tarczycy? Przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy to choroba autoimmunologiczna, podczas której dochodzi do sytuacji, że organizm tworzy przeciwciała przeciwko własnej tarczycy. Choroba Hashimoto bardzo często współwystępuje z niedoczynnością tarczycy. Wynika to z powstania stanu zapalnego i destrukcji gruczołu tarczycy na skutek toczącego się procesu autoimmunologicznego. 

Jakie są różnice między chorobą Hashimoto a niedoczynnością tarczycy? 

Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest chorobą postępującą, a więc prowadzi do destrukcji tarczycy. Tempo tego procesu jest zależne od kilku czynników. W tym miejscu warto zapamiętać pewną zależność. Sama niedoczynność nie jest bezpośrednią przyczyną rozwoju przewlekłego limfocytarnego zapalenia tarczycy. To choroba Hashimoto powoduje rozwój niedoczynności i nigdy na odwrót. 

Szacuje się, że niemal 90% pacjentów borykających się z Hashimoto ma problem z zaburzeniem związanym ze zbyt małą produkcją hormonów. Warto być jednak świadomym tego, że sama niedoczynność tarczycy może wynikać również z innych powodów. 

Diagnostyka Hashimoto i niedoczynności tarczycy 

Pacjenci coraz częściej zgłaszają się do gabinetów lekarskich z szeregiem objawów, które mogą wskazywać na problemy z tarczycą. Aby potwierdzić postawioną diagnozę, zleca się badania nakierowane właśnie na choroby tego gruczołu. Podstawowy pakiet powinien obejmować: TSH, FT3 i FT4, a w wersji rozszerzonej również anty-TPO i anty-TG. 

Jeśli u pacjenta z Hashimoto rozwinie się hipotyreoza, to leczenie polega jedynie na uzupełnianiu niedoboru hormonów. Niedoczynność tarczycy leczy się lewotyroksyną, czyli otrzymywaną syntetycznie solą sodową lewoskrętnej tyroksyny. Leki należy przyjmować regularnie, o ustalonych wcześniej porach. Większość schorzeń tarczycy jest nieuleczalna, jednak odpowiednio wdrożona farmakoterapia, regularne wizyty lekarskie i troska o styl życia są w stanie kontrolować przebieg choroby. 

Ważnym elementem leczenia niedoczynności tarczycy w przebiegu Hashimoto jest dieta. U pacjentów borykających się z tego typu zaburzeniami zaleca się stosowanie diety przeciwzapalnej, która może mieć pozytywny wpływ na pracę tarczycy. Niezwykle ważne mogą okazać się badania w kierunku alergii i nietolerancji pokarmowych. Osoby borykające się z chorobami tarczycy powinny zadbać o odpowiednią florę bakteryjną i stan jelit. Holistyczne podejście może przyczynić się do poprawy samopoczucia, dlatego warto zmodyfikować swoje nawyki żywieniowe i stosować się do zaleceń, które mogą mieć pozytywny wpływ na pracę tarczycy. Chcesz dowiedzieć się, jaka jest rola diety w chorobie Hashimoto? Więcej na ten temat przeczytasz na naszym blogu. 

Hashimoto a niedoczynność to przypadłości, które często idą ze sobą w parze.  Aby mieć jednak pewność, czy jedna jednostka chorobowa pociągnęła za sobą drugą, warto się dokładnie przebadać w kierunku chorób tarczycy i przy kontroli lekarza wdrożyć odpowiednie leczenie. 

Osoby, które nie odczuwają żadnych objawów ze strony tarczycy, powinny regularnie się badać, ponieważ w początkowym stadium choroba Hashimoto może przebiegać bezobjawowo, a jakiekolwiek dolegliwości pojawiają się w dopiero w momencie, gdy proces zapalny zaatakuje tarczycę. Pamiętajmy więc o profilaktyce i regularnym badaniu tarczycy - zwłaszcza wśród kobiet. Im szybciej, tym lepiej, dlatego wśród standardowych badań okresowych nie może zabraknąć podstawowych parametrów takich jak TSH, FT3 czy FT4. 

Więcej informacji na temat choroby Hashimoto i innych schorzeń tarczycy znajdziesz na naszym blogu. Zapraszamy! 

przez Be Diet Catering

Czego nie powinniśmy jeść przy Hashimoto?

Eliminacja konkretnych produktów lub całych grup produktów to nieodłączna część większości diet specjalistycznych. W przypadku diet specjalistycznych należy stosować się do wytycznych diety w stu procentach, ponieważ korzystanie z niedozwolonych w diecie produktów może prowadzić do negatywnej reakcji organizmu na dane składniki pożywienia. Należy również uważać, aby nie doprowadzić do niedoboru konkretnych witamin i składników mineralnych w efekcie długotrwałego wykluczania konkretnych produktów. Dieta nie powinna stać się w takim przypadku jednostajna i monotonna. Jeżeli zastanawiasz się, czego nie jeść mając Hashimoto oraz jak bezpiecznie wyeliminować te składniki - ten tekst jest dla Ciebie!

Czego nie powinno się jeść mając Hashimoto?

Główne zasady przy diecie Hashimoto nie są skomplikowane. Należy dbać o to, aby dieta była bogata w białko, zdrowe tłuszcze i węglowodany, zawierała przy tym sporo błonnika oraz jak najbardziej ograniczała substancje wolotwórcze (goitrogenne), które często zaburzają także wchłanianie niektórych substancji odżywczych.

Duża część poniższej listy dotyczy zdrowego odżywiania jako takiego, jednak ograniczenie wymienionych tu produktów ma sprzyjać ograniczeniu stanów zapalnych występujących w organizmie i niewzmacnianiu ich poprzez nieprawidłowe żywienie. Zatem czego nie jeść przy Hashimoto lub ograniczyć do niezbędnego minimum?

Sól

Największym źródłem soli w przeciętnej diecie są przekąski - wszelkiego rodzaju chipsy, słone paluszki, krakersy czy słone orzeszki. Nawet jeśli jesz je rzadko czy w niewielkich ilościach, musisz mieć świadomość, że znacznie podnosi to dzienny bilans spożywanej soli. Zwróć uwagę na to, w jak wielu produktach jeszcze znajduje się ten składnik: w gotowanych w ciągu dnia daniach, zarówno tych przygotowywanych w domu, jak i w restauracji czy w odgrzewanych daniach gotowych. Oczywiście najlepszą opcją jest przygotowanie posiłków samodzielnie, ponieważ wtedy masz nad nimi pełną kontrolę i możesz nawet całkowicie wyeliminować sól, zastępując ją innymi przyprawami, np. szczególnie polecanym jako zamiennik estragonem.

Nadwyżka kaloryczna

Przy Hashimoto szczególnie ważne jest, aby nie spożywać nadmiernej liczby kalorii w ciągu dnia. Nawet prawidłowa dieta, ale dostarczająca nadmiar energii, przy Hashimoto może wywoływać pogorszenie stanów zapalnych w organizmie, co z kolei prowadzi do obniżenia odporności i powstawania wielu uciążliwych chorób. Nie musisz ważyć wszystkich spożywanych produktów, ale ważna jest świadomość, ile kalorii ma na przykład garść orzechów, Twój typowy obiad czy kromka chleba, by odpowiednio zaplanować jedzenie w ciągu dnia.

Produkty o wysokim stopniu przetworzenia

Poza wysoką zawartością soli, produkty spożywcze poddane intensywnej obróbce zawierają takie składniki jak biała, oczyszczona mąka pszenna, tłuszcze nasycone oraz cukier, które - szczególnie w połączeniu - mocno zaburzają bilans wartości odżywczych oraz nawet przy małej objętości zwiększają dzienną podaż kalorii. Dodatkowo wszelkie ulepszacze mogą negatywnie wpływać na organizm przy Hashimoto i pogarszać stany zapalne. Uwagi te dotyczą zarówno dań typu fast food, ciast i ciasteczek (szczególnie kupnych), jak i dań gotowych.

Duże ilości cukru

Słodycze, słodzone napoje, owocowe przetwory o wysokiej zawartości cukru (nawet sorbety czy dżemy), powinny zostać ograniczone do absolutnego minimum. Nawet naturalny cukier pochodzący z owoców w dużych ilościach może być szkodliwy, i choć nie chodzi o zupełne odstawienie owoców, w diecie dla Hashimoto niezmiernie ważny jest umiar.

Alkohol

Zarówno ten wysokoprocentowy, jak i niepozorne wino czy piwo, mogą być szkodliwe dla osób z chorobą Hashimoto (nie liczy się bowiem zawartość procentowa, a ilość spożytego alkoholu). Alkohol sprzyja rozwojowi stanu zapalnego w organizmie, co przekłada się na wzmożone objawy choroby. Zwiększa też liczbę spożytych kalorii. Najzdrowiej jest całkowicie wyeliminować alkohol.

Tłuszcz zwierzęcy

Niewskazane jest spożywanie mięs bardzo bogatych w tłuszcz - wszelkie karkówki, golonki czy żeberka lepiej zastąpić chudszym mięsem. Pamiętaj, że również mięso w formie parówek, pasztetów czy wędlin, choć wydaje się nieszkodliwe, może być źródłem nasyconych kwasów tłuszczowych, które niekorzystnie wpływają na organizm.

Niektóre tłuszcze roślinne

Najbardziej sprzyjające powstawaniu stanów zapalnych w organizmie są margaryny twarde i utlenione oleje roślinne. Nie tylko te, z których korzystasz w kuchni, ale i te, które spożywasz jako składnik produktów. Warto sprawdzać skład wszystkiego, co kupujesz, nawet jeśli z pozoru wydaje się, że nie powinno zawierać np. margaryny.

Związki goitrogenne

Związki goitrogenne, inaczej zwane wolotwórcze, występują w takich produktach jak:

• kapusta,
• soja,
• brukselka,
• kalafior,
• brokuły,
• orzechy arachidowe.

Związki te są niebezpieczne, mogą doprowadzić do powstawania i rozwoju woli w obrębie tarczycy. Pamiętaj jednak, że nie chodzi o całkowitą eliminację powyższych produktów - wymienione warzywa i orzechy zawierają wiele witamin i potrzebnych składników odżywczych - a o częściowe ich ograniczenie i właściwe przygotowywanie. Obróbka termiczna eliminuje znaczną część goitrogenów, dlatego gotowane brokuły czy kapusta będą zdecydowanie bezpieczniejsze dla osób z Hashimoto.

Co z innymi ograniczeniami dietetycznymi?

Mleko i nabiał przy nietolerancji laktozy

Jeżeli wraz z chorobą Hashimoto występuje nietolerancja laktozy, naturalnie trzeba zrezygnować z mleka krowiego i pochodzącego z niego nabiału, czyli jogurtów, sera, twarogu itp. Można je zastąpić mlekiem roślinnym, ale uwaga na napoje sojowe ze względu na wymienione goitrogeny, oraz inną zawartość białka i wapnia w roślinnych alternatywach.

Gluten przy celiakii

Zdiagnozowana celiakia powoduje konieczność eliminacji glutenu z diety (co za tym idzie - wielu zbóż, takich jak pszenica, żyto, jęczmień). Produkty pełnoziarniste można zastąpić bezglutenowymi opcjami. 

Nigdy nie ograniczaj powyższych produktów bez zdiagnozowanego problemu, ponieważ może to skutkować niepotrzebnymi niedoborami!

Stosowanie leków przy Hashimoto a dieta

Jak przy wielu lekach, leki stosowane przy chorobie Hashimoto podlegają pewnym restrykcjom żywieniowym. Farmaceutyki zawierające lewotyroksynę nie powinny być łączone z takimi składnikami jak:

• produkty zawierające wysoką ilość błonnika,
• w tym suplementy zawierające błonnik,
• produkty zawierające dużo wapnia, w tym mleko i nabiał,
• kawa,
• grejpfrut,
• papaja (oba owoce zarówno w formie soku, jak i razem z miąższem).

Możesz spożywać te produkty w ciągu dnia, ale z kilkugodzinnym odstępem od zażywania leków, aby substancje w nich zawarte mogły bezpiecznie i skutecznie się wchłonąć. Jeśli więc bierzesz leki rano, przy śniadaniu, zjedzenie czy wypicie powyższych produktów późnym popołudniem i wieczorem nie powinno zaszkodzić.

Rozsądna eliminacja

Pamiętaj, że tak poważne decyzje związane z dietą Hashimoto, nawet jeśli wskazane, powinny być podejmowane pod okiem lekarza lub dietetyka klinicznego na podstawie indywidualnego stanu pacjenta. Samodzielne usunięcie wymienionych składników z diety może prowadzić do niedoborów, w tym głównie wapnia czy witamin z grupy B. Praca z doświadczonym specjalistą pomoże Ci zbilansować dietę tak, aby dostarczała wszystkich składników odżywczych, a jeśli okaże się to niemożliwe - dobierze odpowiednie suplementy.

przez Be Diet Catering

Czym jest Hashimoto? Objawy i przyczyny

Zmagasz się ze zdiagnozowaną chorobą Hashimoto albo widzisz u siebie jej objawy i chcesz lepiej zrozumieć specyfikę tego rodzaju zapalenia tarczycy? Na czym polega walka układu odpornościowego z organizmem, czym jest Hashimoto, jakie mogą być jego przyczyny i jak dbać o siebie w kontekście diety, by zapobiec dalszemu rozwojowi choroby?

Hashimoto - co to? Jak rozumieć tę chorobę?

Choroba Hashimoto została po raz pierwszy odkryta i opisana w 1912 roku, a więc już sto lat temu, przez doktora Hakaru Hashimoto. Chorobę tę definiuje się jako przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy na tle autoimmunologicznym. Co to oznacza w praktyce? W przebiegu Hashimoto układ odpornościowy działa na szkodę organizmu: produkuje przeciwciała wyniszczające komórki tarczycy: anty-TPO (przeciwko peroksydazie tarczycowej) oraz anty-TG (przeciwko tyreoglobulinie). Taki stan ostatecznie prowadzi do niekorzystnych zmian w obrębie tarczycy, które powinny wzbudzić nasz niepokój. Pojawiają się nacieki limfocytarne, gruczoły tarczycy ulegają zmniejszeniu, a to z kolei powoduje niedoczynność tarczycy - organ nie jest w stanie produkować odpowiedniej ilości hormonów tarczycy. Zatem dla Hashimoto przyczyn w obrębie organizmu należy szukać przede wszystkim w nieprawidłowym funkcjonowaniu układu immunologicznego. 

Choroba Hashimoto - objawy w różnych stadiach

Pamiętaj, że chorobę Hashimoto można zdiagnozować nawet zanim zacznie dawać wyraźne objawy, dlatego tak ważne są badania profilaktyczne, np. USG tarczycy czy badanie poziomu jej hormonów. Hashimoto rozwija się zazwyczaj powoli, dlatego masz dużo czasu na wychwycenie niepokojących objawów, obserwuj siebie uważnie!

Hashimoto - przyczyny. Co zwiększa ryzyko zachorowania?

• czynniki genetyczne – badacze wyodrębnili kilka konkretnych genów, których obecność pokrywa się z występowaniem Hashimoto. Przyczyny zachorowania mogą wiązać się więc  z obciążeniem genetycznym - ryzyko zapadnięcia na Hashimoto wzrasta, jeśli z chorobą borykają się członkowie Twojej rodziny. 

• płeć - wyraźnie rysuje się  przewaga zachorowań u kobiet niż u mężczyzn. Do zachorowania na Hashimoto przyczyniają się:
  • procesy zapalne po porodzie,
  • zjawisko inaktywacji chromosomu X,
  • mikrochimeryzm płodowy.

Ostatni z czynników polega na występowaniu komórek płodowych w tkankach matki, które transportowane są przez krew w czasie ciąży. Jest to czynnik wyzwalający proces autoagresji układu immunologicznego.

• czynniki środowiskowe - można do nich zaliczyć infekcje wirusowe oraz bakteryjne, a także zanieczyszczenie środowiska, w tym powietrza. Najbardziej problematyczne w kontekście Hashimoto są przyczyny takie jak:
  • PCB, 
  • WWA, 
  • tlenek węgla, 
  • niektóre leki, 
  • nikotynizm, 
  • nadmierna podaż jodu, 
  • niedostateczna podaż jodu,
  • niedobory witaminy D3.

Czy jeśli dotyczy Cię wyłącznie jeden z powyższych czynników, oznacza to, że prawdopodobieństwo zachorowania na Hashimoto jest bardzo wysokie? Z każdym kolejnym wzrasta, ale do rozwoju choroby dochodzi dopiero na skutek nałożenia się kilku czynników predysponujących. Dlatego jeśli ktoś w Twojej rodzinie choruje na Hashimoto, obserwuj swój organizm, badaj się regularnie i dbaj o zdrowie, jednak nie panikuj. Odpowiednią profilaktyką łatwo wychwycisz chorobę w początkowych stadiach rozwoju.

Choroba Hashimoto - objawy, które powinny zwrócić Twoją uwagę

W chorobie Hashimoto objawy najczęściej pokrywają się z tymi właściwymi dla niedoczynności tarczycy, ponieważ jest ona skutkiem agresji autoimmunologicznej organizmu. Zastanów się, czy dotyczą Cię poniższe objawy:

• wzrost masy ciała,
• spadek energii, 
• przewlekłe zmęczenie,
• niższa tolerancja zimna,
• problemy z pamięcią i koncentracją,
• nadmierne wypadanie i łamliwość włosów,
• zaburzenia płodności,
• zaparcia,
• bolesne i nieregularne miesiączki,
• niekorzystne zmiany emocjonalne (większe ryzyko depresji),
• spowolnienie pracy serca,
• zmiana głosu na ochrypły i niższy,
• bóle stawów,
• bóle mięśni,
• czasem można zaobserwować występowanie woli.

Czy u każdego objawy będą takie same?

Niekoniecznie. Pamiętaj, że w Hashimoto objawy mogą się różnić w zależności od: 

• stanu tarczycy, 
• współwystępowania innych chorób,
• czasu trwania choroby. 

Czym jest Hashimoto w praktyce? O czym pamiętać w kontekście diety?

Tak jak w przypadku większości chorób, także w Hashimoto powinniśmy unikać pewnych nawyków oraz składników diety. Mowa tu na przykład o takich aspektach jak: 

• nadmierna ilość soli – jeśli zmagasz się z Hashimoto, zwróć uwagę na ilość soli dodawanej do potraw. Mowa tu zarówno o posiłkach, które gotujesz samodzielnie, jak i o tych, które jesz np. na wyjściach. Pamiętaj, że posiłki w restauracjach często są mocno dosalane po to, by lepiej smakowały. Warto ograniczyć (a najlepiej całkowicie wyeliminować) słone przekąski: solone orzeszki, krakersy, paluszki, chipsy;
• nadmierna podaż kalorii – warto zadbać o to, by nie dostarczać organizmowi nadmiaru kalorii w ciągu dnia i nie przejadać się. Zwracaj uwagę na swój próg sytości, inaczej możesz przyczynić się do pogorszenia objawów oraz zwiększenia stanu zapalnego w organizmie, który sprzyja rozwojowi wielu dodatkowych chorób i zmniejsza odporność organizmu;
• produkty wysoko przetworzone – są to często produkty bardzo kaloryczne, o niskiej wartości odżywczej. Zawierają za to duże ilości składników, z którymi przy objawach Hashimoto nie powinno być Ci po drodze: oczyszczoną mąkę pszenną, tłuszcze nasycone, cukry proste czy sole. Unikaj więc fast-foodów, ciast, smażenia na głębokim tłuszczu.
• słodycze i słodkie napoje – unikaj ich ze względu na kaloryczność i zawartość cukru;
• alkohol , margaryny twarde i utlenione oleje roślinne – to produkty sprzyjające rozwojowi stanów zapalnych, przez co może zwiększać objawy choroby;
• tłuste mięsa i wędliny – to źródła nasyconych kwasów tłuszczowych, których powinieneś unikać;
• związki wolotwórcze (goitrogenne) - występują w produktach takich jak: kapusta, soja, brukselka, kalafior, brokuły, orzechy arachidowe. Pamiętaj, że obróbka termiczna neutralizuje większość związków goitrogennych, nie musisz więc całkowicie unikać wymienionych powyżej produktów.

Co oprócz tego?

• Stosuj się do innych zaleceń dietetycznych: jeśli została u Ciebie stwierdzona nietolerancja laktozy – unikaj produktów zawierających mleko krowie; jeśli jest u Ciebie stwierdzona celiakia – nie spożywaj produktów, które zawierają gluten (pszenica, żyto, jęczmień). Pamiętaj jednak, że eliminacja tych produktów powinna odbywać się wyłącznie po diagnozie i konsultacji lekarskiej. Inaczej może doprowadzić do niepotrzebnych niedoborów w organizmie (wapnia, witamin z grupy B). 
• Jeśli przyjmujesz na czczo leki na Hashimoto, zwróć koniecznie uwagę na to, co jesz na pierwszy posiłek dnia. Lepiej unikaj w śniadaniu następujących produktów ze względu na to, że ograniczają wchłanianie lewotyroksyny:
  • produkty bogate w wapń, np. nabiał;
  • kawa;
  • grejpfruty i papaje (także soki);
  • produkty wysokobłonnikowe, np. siemię lniane.

przez Be Diet Catering

Jak leczyć zespół SIBO za pomocą diety?

SIBO, czyli zespół rozrostu bakteryjnego, charakteryzuje się występowaniem zbyt dużej liczby bakterii w jelicie cienkim. Jelito cienkie to część układu pokarmowego łącząca żołądek z jelitem grubym. Odpowiada za prawidłowe wchłanianie produktów trawienia pokarmu, a proces ten jest podstawą dla prawidłowego odżywiania naszych organizmów.

W jelicie cienkim bytują bakterie, natomiast jest ich znacznie mniej niż w jelicie grubym. Jelito grube i cienkie różnią się również rodzajem zamieszkujących je bakterii. SIBO to stan, w którym obserwuje się znaczny wzrost liczby bakterii w jelicie cienkim, przy czym pośród nich znajdują się także te pierwotnie występujące w jelicie grubym. Przerost bakterii w jelicie cienkim, inaczej nazywany jest też zespołem rozrostu bakteryjnego.

To schorzenie, które powoduje uciążliwe objawy szczególnie ze strony dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Dolegliwości te często mylone są z objawami występującymi w zespole jelita drażliwego, zwanym także IBS. Powyższy stan przerostu mikroflory jelita cienkiego powoduje również nieprzyjemne dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Podstawę leczenia SIBO stanowi antybiotykoterapia, indywidualnie dobrana suplementacja, jak również odpowiednia dieta specjalistyczna, dobrana przez dietetyka klinicznego, po wcześniejszej diagnozie wskazanej przez lekarza.

Jakie są objawy SIBO?

Objawami SIBO mogą być:

• wzdęcia i nadmiar gazów,
• przewlekła biegunka i zaparcia,
• bóle brzucha,
• uczucie pełności,
• skurcze brzucha,
• niedobory witaminy B12 oraz innych witamin i składników mineralnych.

Jaką dietę należy stosować przy SIBO?

Badania wykazały, że węglowodany łatwo fermentujące, słabo wchłaniane i o wysokim ciśnieniu osmotycznym, do których zaliczamy fruktozę, laktozę, fruktany oraz alkohole polihydroksylowe (do grupy tej zaliczamy również sztuczne środki słodzące, takie jak sorbitol, mannitol, maltitol, ksylitol), mogą nasilać objawy SIBO. Uznaje się więc, że dieta o małej zawartości FODMAP jest skuteczną formą leczenia przerostu mikroflory bakteryjnej jelita cienkiego.

W najnowszej metaanalizie z lutego 2021 roku, która ukazała się w European Journal of Nutrition wykazano, że stosowana w przypadku SIBO dieta o niskiej zawartości FODMAP zmniejsza objawy ze strony przewodu pokarmowego. Dodatkowo w innych pracach wykazano, że dieta o niskiej zawartości FODMAP jest skuteczniejsza w leczeniu objawów ze strony przewodu pokarmowego w stosunku do diety zgodnej z zaleceniami UK National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) - ponad 76% pacjentów zgłaszało poprawę po zastosowaniu diety ubogiej w FODMAP w porównaniu z 54% pacjentów stosujących zalecenia NICE.

Pomimo tak obiecujących wyników, nadal wiele kwestii pozostaje do wyjaśnienia. Bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na długość stosowania diety low FODMAP. Długotrwałe ograniczenie produktów o średniej i wysokiej zawartości FODMAP może pociągać za sobą zmiany w mikrobiocie jelitowej oraz w konsekwencji, w stanie odżywienia pacjenta, dlatego konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań oceniających długoterminowe bezpieczeństwo przestrzegania powyższych zaleceń dietetycznych. Dietetycy kliniczni jak również lekarze przestrzegają przed dłuższym stosowaniem tej diety.

Jak długo należy stosować dietę low FODMAP?

Dieta low FODMAP składa się z 3 faz:

• fazy I – faza eliminacyjna trwa od 4-6 tygodni, wykluczamy w niej wszystkie produkty o średniej i dużej zawartości FODMAP
• fazy II – faza reintrodukcji trwa następne 7-8 tygodni, jest to faza ponownego wprowadzania produktów z wysoką zawartością FODMAP. Celem tej fazy jest ustalenie poziomu tolerancji poszczególnych rodzajów FODMAP
• fazy III – końcowa faza, w której wykorzystujemy wiedzę zdobytej w trakcie reintrodukcji w codziennym życiu, tak aby nie doprowadzić do powrotu objawów zespołu jelita drażliwego.

Po fazie eliminacyjnej należy powoli wdrażać poszczególne produkty bogate w FODMAP i sprawdzać ich tolerancje. Powinniśmy dążyć do wdrożenia jak największej liczby pokarmów high FODMAP, które będą tolerowane przez pacjenta, aby powrócić do jak największej różnorodności produktów w diecie.

Warto skonsultować się z wykwalifikowanym dietetykiem klinicznym, który będzie w stanie zidentyfikować problematyczne produkty i ułatwi Ci przestrzeganie i bilansowanie jadłospisu.

Kiedy stosować dietę low FODMAP?

Podstawową przyczyną wprowadzenia diety Low FODMAP jest występowanie zróżnicowanych problemów jelitowych przez dłuższy okres czasu. Warto zaznaczyć, że nie wszystkie FODMAP w takim samym stopniu będą nasilały objawy i zależy to od osoby. Bardzo ważne w leczeniu SIBO jest również odpowiednie połączenie dietoterapii z celowaną farmakoterapią i odpowiednią suplementacją.

Główną zaletą diety Low FODMAP są pozytywne wyniki badań, które potwierdzają jej działanie. Złagodzenie objawów występuje nawet u 86% pacjentów po wprowadzeniu diety ubogiej w produkty high FODMAP diety SIBO, a pacjenci wskazują na znaczną poprawę jakości życia. Zmiana dotyczy głównie zminimalizowania bólu brzucha oraz redukcji wzdęć.

Pojawiają się jednak trudności takiego sposobu żywienia, ponieważ dieta low FODMAP może być trudna do nauczenia i utrzymania restrykcji żywieniowych. Pacjenci stosujący taką dietę są narażeni na niższe spożycie błonnika, wapnia, żelaza i cynku. Oprócz powyższych warto na diecie low FODMAP zadbać również o podaż witaminy D. Niezwykle ważna w tym wypadku jest edukacja dietetyczna, która powinna zostać wdrożona po zdiagnozowaniu problemu i pozwoli ona na uniknięcie stosowania niedoborowej diety eliminacyjnej, nie warto wprowadzać diety low FODMAP od początku na własną rękę, a skonsultować się z dietetykiem klinicznym, który przeprowadzi nas bezpiecznie przez proces stosowania tej diety lub skorzystać ze sprawdzonego cateringu dietetycznego, w którym diety bilansowane są przez dietetyków z odpowiednim doświadczeniem.

Dieta low FODMAP pomaga wielu pacjentom z SIBO, jak również IBS, u większości osób nie trzeba eliminować wszystkich produktów bogatych w FODMAP, a ich tolerancja jest zmienna w zależności od osoby. Bardzo ważna jest samoobserwacja i bieżące notowanie swojego samopoczucia po poszczególnych produktach. Zbilansowanie diety low FODMAP wymaga dużej wiedzy dietetycznej, dlatego przed jej podjęciem warto skonsultować się z dietetykiem, aby uniknąć późniejszych konsekwencji zdrowotnych i pogłębienia problemów jelitowych.

przez Be Diet Catering

Co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć? 5 propozycji

Choroba Hashimoto dotyka coraz więcej ludzi. Z tą przypadłością mierzą się głównie kobiety między 30 a 50 rokiem życia. Jednym z jej objawów jest gromadzenie się wody w tkance łącznej, a w efekcie przybieranie na wadze. Przyrost masy ciała oraz spowolnienie przemiany materii to efekt nieprawidłowej pracy tarczycy. Zastanawiasz się, co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć? Zapomnij o katorżniczych dietach i treningach. Wystarczy, że uzbroisz się w cierpliwość i zapoznasz się z kilkoma sposobami, które mogą pomóc w rozprawieniu się ze zbędnymi kilogramami i wpłyną na Twoje lepsze samopoczucie.

Hashimoto a masa ciała

Choroba Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy to aktualnie jedna z najczęstszych chorób o podłożu autoimmunologicznym. W jej przebiegu organizm wytwarza typowe dla tej choroby przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (a-TPO) i tyreoglobulinie (a-TG). Ich długotrwała obecność we krwi prowadzi do stopniowego zaniku komórek tarczycy a w konsekwencji do jej niedoczynności. Uważa się, że przyczyną choroby Hashimoto może być m.in. sposób odżywania się: zbyt duże spożycie jodu, alkoholu i żywności o wysokim stopniu przetworzenia a co za tym idzie stosowanie diety niedoborowej w witaminy i składniki mineralne. Jednym z powodów może być też osłabienie odporności u danej osoby.

Związek choroby Hashimoto z nadmierną masą ciała został udowodniony. Podczas problemów z tarczycą dochodzi do zatrzymania wody w organizmie, co znowu przyczynia się do wzrostu masy ciała. Stan zapalny tarczycy jest jednym z przyczyn jej niedoczynności, która z kolei może odpowiadać za rozwój nadwagi. Niedobór hormonów tarczycy w przebiegu Hashimoto prowadzi do uogólnionego zwolnienia procesów metabolicznych w organizmie człowieka, mają one wpływ na procesy energetyczne, kontrolę metabolizmu białek, tłuszczów, węglowodanów i witamin. Szacuje się, że tempo metabolizmu jest u chorych zmniejszone o około 30% w stosunku do osób zdrowych. Powoduje to zaburzenia przemian poszczególnych składników odżywczych, co w konsekwencji prowadzi do odkładania się tkanki tłuszczowej i zatrzymywania wody w organizmie. Warto jednak podkreślić, że choroba Hashimoto nie zawsze jest równoznaczna z występowaniem otyłości, bowiem prawidłowo zbilansowana i urozmaicona dieta sprzyja utrzymaniu prawidłowej kondycji zdrowotnej osób borykających się z tą chorobą.

Głównym elementem terapii u osób chorych na Hashimoto jest leczenie substytucyjne, czyli farmakologiczna podaż brakujących hormonów tarczycy. Zaleca się również indywidualne dostosowanie diety do potrzeb osoby chorej. Powinna ona obfitować w składniki odżywcze pomocne dla syntezy hormonów tarczycy T3 oraz T4 oraz pracy tarczycy – takie jak: jod, selen, żelazo, cynk, witamina D, antyoksydanty oraz długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3.

Jak schudnąć z chorobą Hashimoto?

Ogólnie żywienie osób z Hashimoto powinno opierać się o podstawowe zasady żywienia osób zdrowych ze szczególnym uwzględnieniem składników wymienionych wyżej. Ze względu na upośledzony metabolizm tłuszczów w przebiegu tej choroby należy zwrócić szczególną uwagę na podaż odpowiedniej ilości błonnika oraz promowanie aktywności fizycznej w celu kontroli masy ciała.

Co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć, a co lepiej ograniczyć? Warto ograniczyć lub całkowicie wyeliminować z diety: substancje oddziałaniu goitrogennym, czyli wolotwórczym, znajdujące się głównie w kapuście, brukselce, rzepie, brokułach, kalafiorze, prosie, jarmużu, brukwi, rzodkiewce, kalarepie, gorczycy, soi, szpinaku, brzoskwiniach, gruszkach, truskawkach, orzechach arachidowych i słodkich ziemniakach.

Jak powinno wyglądać odchudzanie przy Hashimoto? Zasady redukcji masy ciała chorych z Hashimoto są podobne jak u osób zdrowych. Jej podstawą jest zachowanie prawidłowych nawyków żywieniowych, zapewnienie deficytu energetycznego i odpowiedni poziom aktywności fizycznej. Zalecana ilość posiłków to 5. Ważne, aby pamiętać o ich równym rozłożeniu w ciągu dnia. Odstępy między poszczególnymi posiłkami powinny mieścić się w granicach 2-4 godzin. Jest to istotny element utrzymania odpowiedniego poziomu metabolizmu. Ostatni posiłek powinien być zjedzony najpóźniej 2-3 godziny przed snem.

Odchudzanie z Hashimoto - przykładowy jadłospis

Śniadanie: Owsiankowy koktajl na dobry początek dnia

• Szpinak – 2 garście,
• Banan – 1 niewielka sztuka,
• Gruszka – 1 niewielka sztuka,
• Płatki owsiane – 3 łyżki,
• Olej z pestek dyni (1 łyżeczka),
• Dodaj 3/4 ml wody i zmiksuj.

II śniadanie: kanapki z serem camembert i kiełkami

• Pieczywo żytnie na zakwasie – 2 kromki,
• Ser camembert – 1/3 krążka,
• Papryka czerwona – 1/3 sztuki,
• Kiełki rzodkiewki – 2 łyżeczki.

Obiad: Indyk z cukinią i komosą ryżową

• Komosa ryżowa – 50g,
• Cukinia – ½ sztuki,
• Pomidory suszone w oleju – 2 sztuki,
• Pomidor – 1 sztuka,
• Mięso z podudzia indyka – 150g,
• Oliwa – 1 łyżeczka,
• Natka pietruszki.

Mięso i pomidory pokrój, natkę posiekaj. Mięso wymieszaj z oregano, bazylią i szczyptą soli, następnie grilluj. Cukinię pokrój w kostkę, dopraw i uduś na oliwie, dodaj pokrojone pomidory, mięso i kaszę. Całość wymieszaj z posiekaną natką.

Podwieczorek: Kanapka z batatów

• Batat - 100g,
• Łosoś wędzony na zimno - 20g,
• Hummus naturalny – 20g,
• Oliwki – kilka sztuk.

Bataty pokrój w plastry. Układaj na papierze do pieczenia wyłożonym na blaszce. Piecz w 180°C przez około 30 minut, sprawdzając, czy nie są zbyt miękkie. Nakładamy łososia, hummus, oliwki i pyszne kanapki gotowe.

Kolacja: Zupa krem z buraczków

• Buraki - 350g
• Ziemniaki -140g
• Imbir - 1 łyżeczka startego
• Oliwa - 15g
• Gorczyca - 1 łyżeczka
• Mleczko kokosowe – 50g
• Natka pietruszki, sól, pieprz

W garnku rozgrzej oliwę z oliwek. Wrzuć gorczycę i starty na tarce imbir, podduś. Dodaj obrane i pokrojone w drobną kostkę ziemniaki i buraki, zalej wodą odrobiną ponad poziom warzyw. Gotuj pod przykryciem do miękkości warzyw. Następnie blenduj na gładki krem. Przypraw solą i pieprzem do smaku. Podawaj z mleczkiem kokosowym i natką pietruszki.

Odchudzanie przy Hashimoto to proces, który wymaga dużo rozwagi i cierpliwości. Zbilansowana dieta, odpowiednio ułożone ćwiczenia, pilnowanie poziomu hormonów i opieka endokrynologa to kluczowe elementy, które pozwolą cieszyć się ze zdrowej i pięknej sylwetki. Już wiesz, co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć, dlatego miej to na uwadze podczas komponowania swojego jadłospisu.

Jak powinna wyglądać dieta i suplementacja przy Hashimoto? Więcej na ten temat przeczytasz na naszym blogu.

przez Be Diet Catering

Dieta ketogeniczna. Fakty i mity na temat keto

Popularność diety ketogenicznej w ostatnich latach nie ma sobie równych, co przyczyniło się do powstawiania wielu mitów na jej temat. Jedz tłuszcz, by spalać tłuszcz - to hasło, które nagminnie pojawia się w przy okazji rozmów o redukcji masy czy zrzuceniu kilogramów. Jak jest naprawdę? W naszym artykule przedstawiamy fakty i mity o diecie keto w obiektywny sposób - tak, by rozwiać wszystkie Twoje wątpliwości!

Fakty na temat diety ketogenicznej - sprawdzone informacje

Dieta ketogeniczna to dość restrykcyjny styl odżywiania, który niejako jest zaprzeczeniem dotychczasowych sposobów żywienia, uznawanych jako najzdrowsze. W tym miejscu warto zapoznać się z faktami o diecie keto, czyli zbiorem prawdziwych informacji na jej temat, potwierdzonych przez grono specjalistów.

Stosując dietę ketogeniczną, możemy się gorzej poczuć

Fakt. Przejście na dietę ketogeniczną może wywoływać liczne działania niepożądane. Nieprzyjemne dolegliwości pojawiają się zazwyczaj na samym początku procesu wyłączania węglowodanów z diety. Organizm przyzwyczajony do korzystania z glukozy, musi się przestawić na korzystanie z tłuszczu jako głównego źródła energii. Stąd też na skutek wielu zmian metabolicznych dochodzi do pojawienia się pewnych objawów, które pogarszają ogólne samopoczucie. Ich ilość oraz intensywność jest zależna od indywidualnych czynników. Gorsze samopoczucie zwykle występuje w początkowej fazie diety. Natomiast jeżeli objawy są niepokojące i trwają zbyt długo, to sygnał, że należy skonsultować się z lekarzem. Do najczęściej występujących działań niepożądanych zaliczamy: ból głowy, nudności i wymioty, senność, drżenie rąk, zawroty głowy, zimne poty, przyśpieszone bicie serca, zaczerwienienie twarzy, zaburzenia koncentracji. Nieprzyjemne dolegliwości mogą wystąpić również po pewnym czasie stosowania diety ketogenicznej i najczęściej są to zaparcia.

„Jedz tłuszcz, by spalać tłuszcz”

Fakt. Przejście na dietę ketegeniczną powoduje, że zmianie ulegają pewne szlaki metaboliczne w organizmie. W sytuacji wykorzystania wszystkich zgromadzonych źródeł dostarczających glukozę organizm zaczyna korzystać z tłuszczu jako alternatywnego źródła energii. Na drodze licznych przemian, w wątrobie powstają ciała ketonowe, które stają się alternatywnym źródłem energii. Aby utrzymać powyżej opisany mechanizm, należy dostarczać odpowiedniej ilości tłuszczu, przy jednoczesnym ograniczeniu spożycia węglowodanów. Mechanizm ten nie działa w sytuacji zbyt wysokiej podaży węglowodanów i jednoczesnej wysokiej podaży tłuszczu. Zatem, aby organizm utleniał kwasy tłuszczowe, należy spożywać odpowiednią ilość tłuszczu.

W potocznym rozumieniu „spalanie tłuszczu” odnośni się również do redukcji masy ciała. A więc przy dodatkowym deficycie energetycznym w trakcie diety ketogenicznej, organizm pozyskuje wolne kwasy tłuszczowe ze zgromadzonych rezerw w tkance tłuszczowej.

Wyżej opisane twierdzenie z pewnością można uznać za prawdziwe.

W trakcie diety ketogenicznej należy stosować suplementację

Fakt. Dieta ketogeniczna ze względu na swój charakter i cel jest dietą eliminacyjną, która wyklucza pewne grupy produktów, które są źródłem różnych składników odżywczych. Ze względu na ilość ograniczeń pokarmowych, pełne zbilansowanie diety jest niemożliwe, zatem konieczne jest stosowanie suplementacji. Decyzja o rozpoczęciu i rodzaju suplementacji zawsze musi być skonsultowana z dietetykiem klinicznym i lekarzem.

Do najczęściej suplementowanych składników podczas stosowania diety ketogenicznej zaliczamy: wapń, magnez, cynk, fosfor, selen, witamina D, kwasy omega-3, cytryniany, karnityna, błonnik pokarmowy.

Mity o diecie keto - w co nie wierzyć?

Na diecie keto można spożywać wyłącznie mięso

Mit. Dieta ketogeniczna bez wątpienia wyróżnia się doborem produktów. Mięso, w zależności od rodzaju, jest źródłem głównie białka i tłuszczu. W związku z czym, na pewno spożywa się większe ilości mięsa, zwłaszcza tłustych odmian, w porównaniu do tradycyjnego modelu żywienia. Natomiast wyłączne spożywanie mięsa jest nieprawidłowe, m.in. ze względu na zbyt wysokie spożycie białka. W diecie ketogenicznej włączamy również produkty roślinne, które są źródłem zdrowych kwasów tłuszczowych: awokado, orzechy, pestki, nasiona, oleje, siemię lniane, itd.

Dieta ketogeniczna to najlepsza dieta odchudzająca

Mit. Dieta ketogeniczna może być dietą odchudzającą i ze względu na jej charakter, u niektórych osób może być lepszym rozwiązaniem. Natomiast stwierdzenie, że jest ‘’najlepsza’’ nie jest do końca prawdziwe, ponieważ jest dietą rygorystyczną, niedoborową i nie zawsze jest wskazana. Dieta odchudzająca musi spełniać jeden konieczny warunek: musi dostarczać mniej energii, aniżeli potrzebuje organizm. Spełnienie tego warunku można osiągnąć na wiele różnych sposobów, nawet stosując mniej wymagające modele diety. Uznawanie tego stylu żywienia jako najlepszego sposobu na odchudzanie to kolejny mit o diecie keto, z którym warto się zapoznać.

Menu w diecie ketogenicznej jest łatwe do ułożenia

Mit. Dieta keto jest trudna do ułożenia w przypadku kiedy chcemy zadbać o możliwie jak największą podaż mikroelementów: witamin i składników mineralnych oraz błonnika pokarmowego.

Samo spełnienie głównych zasad, czyli zadbanie o odpowiedni rozkład białka, tłuszczu i węglowodanów jest łatwiejsze, aczkolwiek nie zawsze jest to proste. Natomiast kiedy chcemy zadbać, aby dieta dostarczała jak najwięcej cennych składników odżywczych, to jest to niemałe wyzwanie.

Dodatkowo trudniej jest przygotować posiłek, który będzie smaczny i będzie spełniał nasze wymagania smakowe i wizualne. Jeśli nie masz żadnych przeciwwskazań do stosowania diety ketogenicznej, to przedstawiamy Ci gotowe rozwiązanie, jakim jest dieta pudełkowa keto, czyli 3 gotowe, wysokotłuszczowe posiłki, o bardzo niskiej zawartości węglowodanów oraz o umiarkowanej podaży białka, które z pewnością przypadną Ci do gustu.

Bazując na sprawdzonej wiedzy, jesteśmy w stanie ocenić, czy dostarczane nam informacje są prawdziwe. W sieci krąży bardzo dużo faktów i mitów na temat diety ketogenicznej, dlatego należy korzystać z rzetelnych źródeł. Mając na uwadze fakt, ze coraz więcej osób interesuje się zagadnieniami związanymi z dietą keto, przedstawiamy zestawienie składające się sprawdzonych informacji na temat tego sposobu żywienia. Dieta ketogeniczna fakty i mity?

przez Be Diet Catering