Hashimoto to jedna z częściej diagnozowanych chorób w XXI wieku. Na tę przypadłość narażone są znacznie częściej kobiety. O chorobach tarczycy słyszy się coraz częściej i nic nie wskazuje na to, by miało się to zmienić. Nie każdy zdaje sobie jednak sprawę, jak powinna wyglądać prawidłowa diagnostyka oraz jakich objawów nie warto ignorować. Nie każdy jest świadomy również tego, że w przypadku problemów z tarczycą jedna jednostka chorobowa może mieć wpływ na pojawienie się innej choroby, dlatego w tym artykule chcemy odpowiedzieć, jaka istnieje zależność między Hashimoto a niedoczynnością tarczycy. Zapraszamy do zapoznania się z treścią!
Choroba Hashimoto a niedoczynność tarczycy – czy istnieje powiązanie?
Aby nieco bardziej wgłębić się w to zagadnienie, warto zapoznać się z wiedzą dotyczącą budowy narządu i jego poszczególnych funkcji. Tarczyca zbudowana jest z dwóch płatów przypominających kształtem motyla, których waga sięga do około 20-30 g. Usytuowana jest z przedniej, dolnej części szyi, poniżej krtani. Tarczyca jest gruczołem, który reguluje pracę wielu narządów. To w niej są produkowane i magazynowane hormony tarczycy: tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3), które są uwalniane do krwi. Hormony tarczycy mają wpływ na pracę wielu narządów i układów w naszym organizmie, poprzez m.in. wpływ na metabolizm, pracę mózgu, serca, funkcje układu nerwowego, oddechowego, pracę mięśni, cykle menstruacyjne, skórę, metabolizm cholesterolu.
Hormonem stymulującym tarczycę jest tyreotropina (TSH), która jest wytwarzana przez przysadkę mózgową (nie tarczycę) i reguluje produkcję hormonów tarczycy. W momencie kiedy poziom hormonów tarczycy jest zbyt niski, to przysadka uwalnia więcej TSH. Gdy poziom jest natomiast zbyt wysoki, to gruczoł w mózgu zmniejsza produkcje hormonu tyreotropowego. Zmiany stężenia TSH są traktowane jako czuły wskaźnik służący do diagnozowania chorób tarczycy.
Jaka jest więc zależność między chorobą Hashimoto a niedoczynnością tarczycy? Przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy to choroba autoimmunologiczna, podczas której dochodzi do sytuacji, że organizm tworzy przeciwciała przeciwko własnej tarczycy. Choroba Hashimoto bardzo często współwystępuje z niedoczynnością tarczycy. Wynika to z powstania stanu zapalnego i destrukcji gruczołu tarczycy na skutek toczącego się procesu autoimmunologicznego.
Jakie są różnice między chorobą Hashimoto a niedoczynnością tarczycy?
Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest chorobą postępującą, a więc prowadzi do destrukcji tarczycy. Tempo tego procesu jest zależne od kilku czynników. W tym miejscu warto zapamiętać pewną zależność. Sama niedoczynność nie jest bezpośrednią przyczyną rozwoju przewlekłego limfocytarnego zapalenia tarczycy. To choroba Hashimoto powoduje rozwój niedoczynności i nigdy na odwrót.
Szacuje się, że niemal 90% pacjentów borykających się z Hashimoto ma problem z zaburzeniem związanym ze zbyt małą produkcją hormonów. Warto być jednak świadomym tego, że sama niedoczynność tarczycy może wynikać również z innych powodów.
Diagnostyka Hashimoto i niedoczynności tarczycy
Pacjenci coraz częściej zgłaszają się do gabinetów lekarskich z szeregiem objawów, które mogą wskazywać na problemy z tarczycą. Aby potwierdzić postawioną diagnozę, zleca się badania nakierowane właśnie na choroby tego gruczołu. Podstawowy pakiet powinien obejmować: TSH, FT3 i FT4, a w wersji rozszerzonej również anty-TPO i anty-TG.
Jeśli u pacjenta z Hashimoto rozwinie się hipotyreoza, to leczenie polega jedynie na uzupełnianiu niedoboru hormonów. Niedoczynność tarczycy leczy się lewotyroksyną, czyli otrzymywaną syntetycznie solą sodową lewoskrętnej tyroksyny. Leki należy przyjmować regularnie, o ustalonych wcześniej porach. Większość schorzeń tarczycy jest nieuleczalna, jednak odpowiednio wdrożona farmakoterapia, regularne wizyty lekarskie i troska o styl życia są w stanie kontrolować przebieg choroby.
Ważnym elementem leczenia niedoczynności tarczycy w przebiegu Hashimoto jest dieta. U pacjentów borykających się z tego typu zaburzeniami zaleca się stosowanie diety przeciwzapalnej, która może mieć pozytywny wpływ na pracę tarczycy. Niezwykle ważne mogą okazać się badania w kierunku alergii i nietolerancji pokarmowych. Osoby borykające się z chorobami tarczycy powinny zadbać o odpowiednią florę bakteryjną i stan jelit. Holistyczne podejście może przyczynić się do poprawy samopoczucia, dlatego warto zmodyfikować swoje nawyki żywieniowe i stosować się do zaleceń, które mogą mieć pozytywny wpływ na pracę tarczycy. Chcesz dowiedzieć się, jaka jest rola diety w chorobie Hashimoto? Więcej na ten temat przeczytasz na naszym blogu.
Hashimoto a niedoczynność to przypadłości, które często idą ze sobą w parze. Aby mieć jednak pewność, czy jedna jednostka chorobowa pociągnęła za sobą drugą, warto się dokładnie przebadać w kierunku chorób tarczycy i przy kontroli lekarza wdrożyć odpowiednie leczenie.
Osoby, które nie odczuwają żadnych objawów ze strony tarczycy, powinny regularnie się badać, ponieważ w początkowym stadium choroba Hashimoto może przebiegać bezobjawowo, a jakiekolwiek dolegliwości pojawiają się w dopiero w momencie, gdy proces zapalny zaatakuje tarczycę. Pamiętajmy więc o profilaktyce i regularnym badaniu tarczycy – zwłaszcza wśród kobiet. Im szybciej, tym lepiej, dlatego wśród standardowych badań okresowych nie może zabraknąć podstawowych parametrów takich jak TSH, FT3 czy FT4.
Więcej informacji na temat choroby Hashimoto i innych schorzeń tarczycy znajdziesz na naszym blogu. Zapraszamy!
