Jesteś na redukcji, a Twoja waga stoi w miejscu? Poznaj najczęstsze przyczyny!

Jesteś na redukcji, a Twoja waga stoi w miejscu? Poznaj najczęstsze przyczyny!

Każdego dnia konsekwentnie liczysz kalorie i skrupulatnie przestrzegasz diety, stosujesz się do zaleceń Twojego dietetyka, regularnie uprawiasz sport, a mimo tego wszystkiego, Twoja waga uparcie stoi w miejscu. Jaka może być tego przyczyna? Czy w którymś miejscu popełniasz błąd? A może powód takiego stanu rzeczy jest zupełnie inny? Odpowiedzi na te pytania szukaj w artykule, który przygotowaliśmy.

Posiłki o zbyt wysokiej kaloryczności

Wydaje Ci się, że posiłki, które spożywasz, mają optymalną kaloryczność. Czy tak jest na pewno? Istnieje spore prawdopodobieństwo, że w rzeczywistości spożywasz znacznie więcej kalorii, niż myślisz! W pierwszej kolejności zwróć uwagę na to, ile tłuszczu używasz np. przy smażeniu. Oleje charakteryzują się bardzo wysoką kalorycznością i stosowanie ich w nadmiarze prowadzi do znacznego wzrostu wartości energetycznej całego posiłku.
Kolejnym podstępnym artykułem spożywczym są orzechy. Chociaż charakteryzują się wysoką zawartością ważnych dla zdrowia składników odżywczych, należy bardzo uważać na ich ilość w swojej diecie. Dodawanie orzechów do posiłków znacznie podnosi ich kaloryczność. Wiele osób pomija ten fakt przy obliczaniu swojego dziennego spożycia kalorii. Podobne działanie mają takie produkty jak np. masło orzechowe lub inne, różnego rodzaju kremy do smarowania np. pieczywa. Nawet jeśli są to zdrowe, oparte na składnikach naturalnych artykuły, nadal mogą posiadać wysoką kaloryczność, co może utrudniać zrzucanie wagi.
Samodzielne obliczenie dokładnej kaloryczności każdego posiłku nie jest proste. Co więcej, łatwo jest się pomylić przy obliczeniach, co skutkuje spożywaniem posiłków o zbyt dużej kaloryczności. Znacznym ułatwieniem dla osób odchudzających się może być skorzystanie z diety pudełkowej, w której o kaloryczność posiłków dbają sami dietetycy. Świetnym przykładem jest dieta pudełkowa Optimal, która występuje w 5 wariantach o różnej kaloryczności. Dzienny jadłospis oparty jest na produktach, które odznaczają się wysoką wartością odżywczą i pozwalają dostarczyć organizmowi kompleks składników niezbędnych dla zdrowia.

Rodzaj i częstotliwość aktywności fizycznej

Uprawiane sporty i inne aktywności fizyczne mają fundamentalny wpływ na przebieg diety oraz tempo odchudzania. Jeśli chcesz poprawić osiągane rezultaty, starannie przeanalizuj swoją dotychczasową aktywność fizyczną. W przypadku, gdy 2-3 razy w tygodniu wykonujesz trening, a w pozostałe dni prowadzisz mało aktywny, siedzący tryb życia, skuteczność wykonywanych ćwiczeń raczej nie będzie wysoka.
Bardzo duże znaczenie mają nie tylko regularne treningi, ale również tzw. spontaniczna aktywność fizyczna. Co więcej, może ona przynieść jeszcze lepsze wyniki niż ćwiczenia 2-3 razy w tygodniu. Na spontaniczną aktywność fizyczną składają się wszelkiego rodzaju aktywności, w tym nawet korzystanie ze schodów zamiast windy czy też wykonywanie domowych porządków.
Każdy ruch, który wymaga od organizmu większego wysiłku, przyczynia się do uzyskania lepszych rezultatów w odchudzaniu. Z tego względu ważne jest, aby do swoich stałych treningów dodać różnego rodzaju aktywności, takie jak udanie się na zakupy bez samochodu czy schodzenie po schodach zamiast używania windy. Jeśli to możliwe, warto również od czasu do czasu pojechać do pracy komunikacją miejską zamiast autem.

Nie możesz schudnąć? Zbadaj hormony!

Jeśli pomimo stosowania diety, dbania o zdrowe nawyki i codziennej aktywności fizycznej Twoja waga nadal utrzymuje się na tym samym poziomie i nie chce spaść, być może jest to odpowiedni moment, aby zbadać poziom hormonów i przeanalizować wyniki badań. Przede wszystkim zbadaj tarczycę, która może mieć fundamentalny wpływ na przemianę materii. Niedoczynność tarczycy jest chorobą, która dosięga spory procent współczesnego społeczeństwa, w tym przede wszystkim kobiety. W pierwszej kolejności sprawdź wskazane parametry: TSH, ft3, ft4, anty TPO oraz anty TG. W przypadku, gdy wyniki badań będą niepokojące, należy jeszcze wykonać USG tarczycy. 
Kolejne istotne badania, nad którymi warto się pochylić to badania poziomu glukozy i insuliny. Najpierw wykonuje się badanie ich poziomu na czczo. Po otrzymaniu wyników i skonsultowaniu ich z lekarzem, można dodatkowo wykonać test tolerancji glukozy oraz zbadań insulinę na czczo po 1 godzinie i po 2 godzinach w celu diagnozy pod kątem insulinooporności. Choroba ta również może prowadzić do spowolnienia redukcji masy ciała.

Regularnie wykonuj pomiary obwodu ciała

Znaczna część osób będących na diecie redukcyjnej skupia się wyłącznie na kontrolowaniu swojej masy ciała, zapominając o sprawdzaniu jego obwodów. A przecież to bardzo istotny element, który ma szczególne znaczenie w przypadku osób, które intensywnie ćwiczą. Dlaczego tak się dzieje? Kilogram tkanki mięśniowej ma mniejszą objętość niż kilogram tłuszczu. Z tego względu osoby regularnie trenujące mogą wyglądać znacznie szczuplej niż osoby prowadzące siedzący tryb życia o takiej samej masie ciała. Zwiększenie aktywności fizycznej może więc prowadzić do zmniejszenia obwodów, co przełoży się na zmianę proporcji między tkanką tłuszczową a mięśniową oraz poprawę wyglądu sylwetki. Jednocześnie waga ciała może pozostać taka sama.

Przy odchudzaniu pamiętaj o tym, że efekty odchudzania mogą być inne u każdej osoby. Nie warto porównywać swoich wyników z rezultatami, które osiągnął ktoś inny. Wiele zależy od etapu życia, codziennych aktywności, a także wagi wyjściowej.
Aby osiągnąć swój zamierzony cel i skutecznie zrzucić nadprogramowe kilogramy, należy dokładnie pochylić się nad swoją dietą, a w razie konieczności, zmienić dotychczasowe nawyki oraz styl życia. Dzięki skrupulatnej analizie swojego jadłospisu oraz dodaniu prostych, codziennych aktywności fizycznych, możesz osiągnąć spektakularne efekty. Drobne zmiany pozwolą zwiększyć skuteczność diety redukcyjnej i pomogą Ci zrealizować swoje cele w odchudzaniu.


Jakie znaczenie ma odżywianie w leczeniu Hashimoto?

Jakie znaczenie ma odżywianie w leczeniu Hashimoto?

Hashimoto jest jedną z najczęściej występujących chorób o charakterze autoagresywnym. Zwykle choroba ta występuje u kobiet, rzadziej natomiast dotyka mężczyzn. Według szacunków, ryzyko rozwoju Hashimoto u kobiet jest aż 20-krotnie wyższe niż u mężczyzn. Istnieją różne metody leczenia, jednakże w każdym przypadku istotne znaczenie ma stosowana dieta. Chcesz dowiedzieć się, jaki wpływ ma odpowiednie odżywianie na pracę tarczycy? W takim razie zapraszamy do lektury!

Wpływ diety na leczenie Hashimoto

Układ immunologiczny w prawidłowo funkcjonującym organizmie chroni przed czynnikami zapalnymi. Inaczej dzieje się w przypadku występowania chorób autoagresywnych, gdzie nasz organizm wytwarza przeciwciała atakujące nasze komórki. Z tego względu przy chorobie Hashimoto wskazane jest, aby wprowadzić dietę wysoko przeciwzapalną. Ponadto bardzo ważnym czynnikiem jest wykonanie badań pod kątem niedoborów składników odżywczych. Wraz z rozwojem Hashimoto, może również wystąpić niedobór ważnych dla zdrowia mikroelementów.

Czym się charakteryzuje dieta przeciwzapalna?

Bardzo ważnym elementem, któremu należy poświęcić uwagę przy komponowaniu swojej diety, jest udział tłuszczów w jadłospisie. Przede wszystkim niedopuszczalne jest, aby w diecie przeważały tłuszcze trans oraz nasycone kwasy tłuszczowe. Zalecanym źródłem tłuszczów w diecie są takie produkty jak oliwa z oliwek, olej lniany i olej z wiesiołka. Pamiętaj o tym, aby spożywać olej lniany i olej z wiesiołka wyłącznie w postaci surowej – nie wolno ich podgrzewać, ponieważ to prowadzi do utraty ich cennych wartości. Możesz je wypić bezpośrednio z łyżeczki, bądź też dodać do sałatki, koktajlu lub kanapek.
Jak dostarczyć organizmowi niezbędne kwasy omega-3? W tym celu najlepiej uzupełnić swoją dietę o wysokiej jakości ryby. Inną opcją jest wprowadzenie suplementacji. W tym przypadku najlepiej skupić się na kwasach EPA, które wykazują silne właściwości przeciwzapalne.
Całkowicie odwrotne działanie charakteryzuje tłuszcze trans, które mogą prowadzić do nasilania się stanów zapalnych w organizmie. Z tego względu należy wyeliminować ze swojej diety różnego rodzaju twarde margaryny, jak również wyroby cukiernicze, takie jak np. drożdżówki. Ponadto nie jest zalecane spożywanie produktów typu fast food. Zazwyczaj do ich przygotowania używane są niskiej jakości tłuszcze. Bywa, że są one wielokrotnie podgrzewane, co prowadzi do wytwarzania się w nich szkodliwych substancji.

Bardzo ważne jest także, aby unikać słodyczy oraz przekąsek, które również sprzyjają występowaniu stanów zapalnych. Różnego rodzaju słone przekąski i słodycze w Hashimoto nie są wskazane i należy maksymalnie ograniczyć ich spożywanie.

W diecie przeciwzapalnej oprócz odpowiednio dobranych tłuszczy, bardzo duże znaczenie mają produkty o wysokiej wartości odżywczej. Osoba chorująca na Hashimoto powinna „jeść kolorami” - im więcej kolorów znajduje się w każdym posiłku, tym lepiej! Oczywiście posiłki powinny opierać się na produktach naturalnych, w tym przede wszystkim warzywach o różnorodnej kolorystyce. W tym przypadku każdy kolor oznacza inne składniki odżywcze.

Do grona produktów wyróżniających się właściwościami przeciwzapalnymi można zaliczyć owoce jagodowe. Są one wyjątkowo bogate w antocyjany. Buraki pozwolą dostarczyć organizmowi betainę, czosnek – allicynę, cebula – kwercytynę, natomiast bakłażan jest bogaty we flawonoidy. Im większą intensywność koloru posiada dane warzywo, tym skuteczniejsze jest jego działanie przeciwzapalne.

Niedobory żywieniowe w diecie Hashimoto

W związku z procesem przemiany hormonów tarczycy, w diecie przy Hashimoto należy w szczególności zwrócić uwagę na obecność licznych składników odżywczych w codziennym jadłospisie. Są one niezwykle potrzebne, ponieważ niedobory określonych mikroelementów mogą prowadzić do pogłębienia dolegliwości związanych z Hashimoto. Dodatkowo mogą mieć negatywny wpływ na wyniki badań.
W jakie składniki powinna być bogata dieta Hashimoto? Swój codzienny jadłospis należy przede wszystkim uzupełnić o witaminę D3, cynk, selen, magnez, żelazo, witaminę A, a także witaminę B12. W pierwszej kolejności warto starać się o to, aby składniki te dostarczyć organizmowi wraz ze spożywanymi produktami. W przypadku, gdy wyniki badań wskazują na znaczne niedobory, najlepiej skonsultować się z lekarzem/dietetykiem, który zaleci odpowiednią suplementację tych składników. Warto mieć jednak na uwadze, że suplementacja, chociaż w niektórych przypadkach jest wskazana, nigdy nie może zastąpić właściwie zbilansowanej i urozmaiconej diety.

Źródłem żelaza są takie produkty jak: wołowina, wątróbka, pestki dyni, strączki, nasiona słonecznika, a także natka pietruszki.

Witaminę B12 możemy dostarczyć swojemu organizmowi spożywając wołowinę, wieprzowinę, drób, jagnięcinę, ryby (najwięcej witaminy B12 zawiera plamiak oraz tuńczyk), jajka, a także produkty mleczne – mleko, ser czy jogurty.

Aby pokryć zapotrzebowanie organizmu na witaminę A, uzupełnij swoją dietę o różnorodne warzywa i owoce. Miej na uwadze, że wchłanianie witaminy A jest możliwe przy udziale tłuszczu. Z tego względu należy spożywać warzywa i owoce wraz ze źródłem tłuszczu, np. jako dodatek do pełnowartościowego obiadu.
Wysoką zawartością cynku charakteryzują się nasiona, pestki oraz jajka, które warto włączyć do swojej codziennej diety.

Cenny dla zdrowia magnez znajdziemy między innymi w produktach zbożowych, orzechach, a także odpowiednio przygotowanych strączkach.

Aby dostarczyć organizmowi selen, należy włączyć do swojej diety ryby, owoce morze lub wodorosty, np. algi.

Powyższe informacje stanowią podstawowe wskazówki ułatwiające komponowanie diety przy chorobie Hashimoto. Fundamentalne znaczenie ma wartość odżywcza stosowanej diety. Im bardziej wartościowe posiłki będziesz spożywać, tym niższe będzie ryzyko wystąpienia niedoboru określonych składników odżywczych. Najłatwiejszym sposobem na skomponowanie pełnowartościowego jadłospisu jest stosowanie zróżnicowanej diety opartej na różnokolorowych warzywach i owocach.


Witarianizm – czy jest zdrowy?

Witarianizm - czy jest zdrowy?

Witarianizm jest restrykcyjną odmianą diety roślinnej. Jego podstawową zasadą jest rezygnacja z produktów odzwierzęcych. Należy również wybierać produkty jak najmniej przetworzone, także pod względem obróbki termicznej. Czy witarianizm jest zdrową metodą odżywiania? Czy jest odpowiedni dla każdego? W naszym artykule odpowiadamy na te, a także wiele innych pytań związanych z witarianizmem.

Witarianizm – co to?

W witarianizmie dużą wagę przykłada się do tego, w jaki sposób zostały przygotowane produkty. Wykluczone jest spożywanie żywności wysoko przetworzonej. Najczęściej przyjmuje się zasadę, że posiłki nie mogą być poddane obróbce w temperaturze powyżej 42°C. Z tego względu, ta metoda żywienia bywa również nazywana surowym weganizmem.
W witarianizmie wskazane jest również ograniczenie białek oraz tłuszczów do 10-20%. Znaczną część całodziennej energii (80-90%) powinny stanowić węglowodany. W tej diecie wykluczone jest także spożywanie produktów zbożowych, mąk, makaronów, chleba, a także nasion strączkowych oraz wszystkich pozostałych artykułów, które wymagają obróbki w wysokiej temperaturze.
Jakie produkty można spożywać na diecie witariańskiej?

  • kiełki
  • owoce
  • warzywa
  • nasiona i pestki
  • orzechy
  • grzyby
  • oleje

Witarianizm – skutki uboczne

Przyglądając się powyższemu zestawieniu produktów, które są dozwolone w witarianizmie, łatwo można dostrzec, że jest to bardzo restrykcyjny model odżywiania. Trudno na jego podstawie ułożyć jadłospis, który dostarczy wszystkich składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego i sprawnego funkcjonowania organizmu. Osoby prowadzące intensywny tryb życia, nie mające czasu na komponowanie pełnowartościowej diety, mogłyby szybko wpaść w zaburzenia odżywiania będące rezultatem niedoborów pokarmowych.
W celu dostarczenia organizmowi odpowiedniej ilości energii oraz składników odżywczych, należy czasami spożywać pokarmy o bardzo objętości. Dla przykładu, witarianie potrafią spożyć około 1,5-2 kilogramy samych bananów. Tego rodzaju dieta wiąże się więc z dobrą organizacją. Nie wszyscy są też w stanie spożywać tak duże ilości określonych produktów.
Inną ważną kwestią jest duże ograniczenie spożywanych tłuszczów. To może prowadzić do niedoboru w postaci spożywania niedostatecznej ilości niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Efektem takiej diety może być ograniczenie przyswajania witamin, które są rozpuszczalne w tłuszczach.
Ze względu na dużą ilość warzyw i owoców, dieta witariańska dostarcza organizmowi bardzo duże ilości błonnika pokarmowego. Dodatkowo witarianie często spożywają surowe produkty. Czynniki te mogą powodować dolegliwości układu pokarmowego, w tym niestrawność, wzdęcia, bóle brzucha oraz biegunki.
Dlaczego w diecie witariańskiej niewskazane jest spożywanie produktów, które zostały poddane obróbce w wysokiej temperaturze? Witarianie zakładają, że podgrzewanie produktów powoduje zmniejszenie zawartości składników odżywczych. Chociaż to stwierdzenie jest prawdziwe, należy również mieć na uwadze to, że dzięki obróbce termicznej, posiłki są łatwiejsze do strawienia. Ponadto niektóre składniki, np. likopen, są lepiej przyswajalne właśnie po obróbce cieplnej.
W diecie witariańskiej pomijane są pozytywne aspekty przygotowywania pokarmów w wysokiej temperaturze. Obróbka pozwala zjeść większą ilość danego produktu w porównaniu do jego surowej postaci. Co więcej, dzięki obróbce można bardziej urozmaicić swój jadłospis, co znajduje przełożenie w łatwiejszym uzupełnieniu składników odżywczych w diecie.

Czy dieta witariańska jest zdrowa?

Ze względu na duże restrykcje pokarmowe, witarianizm w wielu przypadkach prowadzi do zaniku miesiączki. Z tego powodu kobiety nie powinny stosować jej przez dłuższy czas. Chociaż niektóre środowiska zaprzeczają negatywnemu wpływowi tej metody odżywiania na zdrowie, z uwagi na duże restrykcje pokarmowe, wskazane jest wyłącznie krótkotrwałe jej stosowanie.
Dieta witariańska stosowana przez osobę dorosłą przez krótki czas, nie powinna wywołać negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Nie jest natomiast zalecane, aby wprowadzić tą dietę jako podstawowy sposób odżywiania, ponieważ jest to obarczone wysokim ryzykiem problemów zdrowotnych. Witarianizm nie jest także odpowiednią dietą dla dzieci i młodzieży.

Dieta witariańska a dieta wege

Jaki model odżywiania jest korzystniejszy dla zdrowia – witarianizm, czy może dieta wegetariańska? Nie ulega wątpliwości, że dieta vege jest zdecydowanie bardziej urozmaicona, a tym samym bogatsza w składniki odżywcze. Tradycyjna dieta wegetariańska eliminuje z jadłospisu mięso, ale jednocześnie uwzględnia niektóre produkty pochodzenia zwierzęcego, np. mleko i przetwory mleczne, masło i sery. Te produkty uzupełniają dietę o wiele cennych składników. Dzięki temu dieta wegetariańska jest zdecydowanie bezpieczniejsza i bardziej wartościowa, niż witarianizm. Stosowanie diety bezmięsnej pozwala oczyścić organizm i usprawnić pracę układu pokarmowego, czego rezultatem jest więcej energii, lepsze samopoczucie i łatwiejsze utrzymanie prawidłowej masy ciała.
Jedną z popularnych odmian wegetarianizmu jest dieta wegańska. W tym modelu odżywiania zabronione jest spożywanie jakichkolwiek produktów pochodzenia zwierzęcego. Z diety należy wyeliminować nie tylko mięso, ale również mleko i przetwory mleczne, masło, sery czy jajka.
Czy dieta wegańska może być zdrowa? Skomponowany na bazie produktów roślinnych jadłospis może przynieść wiele korzyści dla naszego organizmu, np. w postaci obniżenia poziomu cholesterolu we krwi. Zmniejsza się również ryzyko wystąpienia nadciśnienia. Należy jednak pamiętać o tym, że dieta wegańska wiąże się również z zagrożeniami w postaci niedoboru określonych składników, w tym witaminy D, witaminy B12, cynku, żelaza i wapnia. Z tego względu nie należy decydować się na taką dietę bez odpowiedniego przygotowania. Najlepiej skonsultować tą decyzję z dietetykiem, który w razie potrzeby zaleci suplementację określonych składników.


Ile posiłków dziennie należy jeść?

Ile posiłków dziennie należy jeść?

Jednym z filarów zdrowego odżywiania jest regularne spożywanie posiłków. Dzień należy rozpocząć od pożywnego i pełnowartościowego śniadania, które najlepiej spożyć godzinę, maksymalnie dwie godziny po przebudzeniu. Złotą zasadą jest również spożywanie ostatniego posiłku najpóźniej 2 godziny przed snem. Co jeszcze warto wiedzieć w temacie regularnego spożywania posiłków? Ile powinno się jeść posiłków dziennie? W naszym artykule znajdziesz praktyczną wiedzę oraz porady, które pomogą Ci prowadzić zdrową dietę każdego dnia!

Regularne posiłki i ich znaczenie w zdrowej diecie

Spożywanie posiłków co 2-4 godziny należy do podstawowych zasad zdrowego odżywiania. Dlaczego dieta optymalna i zachowanie odpowiednich, nie za długich przerw pomiędzy posiłkami jest tak ważne? Oto zalety regularnych posiłków w pigułce:

  • Sprawna praca układu pokarmowego, zachowanie dobrego tempa przemiany materii oraz wysoka produktywność w ciągu całego dnia. Ponad 4-godzinne przerwy między posiłkami mogą powodować obniżenie sprawności psychicznej oraz fizycznej, obniżać koncentrację oraz prowadzić do nadmiernego wydzielania soku żołądkowego.
  • Zwiększona kontrola nad głodem oraz nadmiernym apetytem. Spożywanie zbyt małej ilości posiłków (np. dwóch) w ciągu całego dnia oznacza jednocześnie wydłużenie przerw pomiędzy posiłkami. Konsekwencją takiej diety może być zwiększony apetyt. W efekcie podczas jednego posiłku spożywamy znacznie więcej niż wtedy, gdybyśmy zastosowali mniejsze odstępy pomiędzy posiłkami. Warto również w tym miejscu podkreślić, że długie przerwy mogą powodować niekontrolowane napady głodu, które często kończą się sięganiem po niezdrowe i wysokokaloryczne produkty, np. słodycze. Co prawda pozwalają one szybko zaspokoić głód, ale tylko na krótki czas. Regularnie spożywane posiłki ułatwiają kontrolowanie apetytu i zapobiegają nagłym napadom głodu.
  • Utrzymanie prawidłowej glikemii. Stałe pory posiłków oraz różne odstępy pomiędzy nimi pomagają utrzymać stabilny poziom glukozy we krwi. W ten sposób możemy uchronić się przed atakami głodu, uczuciem osłabienia oraz pogorszonym samopoczuciem.
  • Usprawnienie zegara biologicznego. Dzięki regularnym posiłkom, organizm może samodzielnie dopominać się o jedzenie o określonym porach, a układ trawienny pracuje z wysoką efektywnością, co ma korzystny wpływ na wydzielanie soku żołądkowego.

Ile posiłków dziennie powinniśmy jeść?

Podobnie jak w przypadku kaloryczności posiłków, również ich zalecana liczba jest tak naprawdę kwestią indywidualną. Kluczowy czynnikami decydującymi o tym, ile posiłków dziennie powinniśmy jeść, są między innymi prowadzony tryb życia, preferencje, przyzwyczajenia, a także poziom aktywności fizycznej.

Co ma największy wpływ na zalecaną liczbę posiłków w ciągu dnia?

  • indywidualne preferencje oraz samopoczucie
  • prowadzony styl życia
  • poziom aktywności fizycznej oraz pory dnia, w których aktywność jest najwyższa
  • długość dnia
  • godziny pracy, możliwość zjedzenia posiłku w pracy
  • choroby

W określonych sytuacjach, sugerowane jest spożywanie dokładnie określonej liczby posiłków.

5 posiłków dziennie to liczba wskazana przede wszystkim dla:

  • sportowców – jest to grupa, u której zapotrzebowanie na kalorie zwykle jest wysokie. W ich przypadku niewskazane jest spożywanie np. trzech bardzo dużych posiłków w ciągu całego dnia. Taki tryb odżywiania mógłby obciążać układ pokarmowy i wywoływać dolegliwości trawienne.
  • dzieci oraz młodzieży. U tych grup regularnie spożywane posiłki mają istotne znaczenie dla prawidłowego wzrostu oraz rozwoju.
  • kobiet ciężarnych i karmiących piersią
  • osób, które zmagają się z zaburzeniami odżywiania
  • seniorów
  • osób zmagających się z chorobami trzustki. Takie osoby powinny spożywać posiłki o małej objętości w niewielkich odstępach czasowych. To pozwoli zminimalizować ryzyko ograniczenia sprawności wydzielniczej trzustki.
  • osób cierpiących na refluks żołądkowo-przełykowy
  • osób zmagających się z chorobami jelit. Regularnie spożywane posiłki sprawiają, że jelita pracują efektywniej, co ma bardzo duże znaczenie w przypadku dolegliwości na tym tle.
  • osób, które mają napady głodu pomiędzy posiłkami oraz osób, które chcą pozbyć się nawyku podjadania

Kto powinien spożywać 3-4 posiłki dziennie?

  • Osoby prowadzące intensywny tryb życia, będące w ciągłym biegu i nie mające czasu na częstsze posiłki. W przypadku takich osób bardzo prawdopodobne jest, że większa liczba posiłków w ciągu dnia doprowadziłaby do jedzenia w pośpiechu. Konsekwencją były dolegliwości układu pokarmowego. Korzystniejszą opcją jest spożywanie 3 posiłków bez pośpiechu, niż 5 posiłków zjedzonych na szybko.
  • osoby mające bardzo małe zapotrzebowanie kaloryczne. Zdarza się, że takie osoby nie mają uczucia sytości po spożyciu małej porcji, dlatego w ich przypadku zalecane jest spożywanie większych posiłków w mniejszej częstotliwości.
  • osoby stosujące metodę Intermittent Fasting. Jest to post przerywany, który w ostatnim czasie zyskał sporą popularność. Polega na stosowaniu ściśle określonych przerw w jedzeniu naprzemiennie w okresami, w których można spożywać posiłki (jest to tzw. okno żywieniowe). Najbardziej znaną wersją IF jest 8 godzin spożywania posiłków i 16 godzin postu. Inne warianty to np. 14 godzin postu i 10 godzin okna żywieniowego lub 18 godzin postu i 6 godzin okna żywieniowego.
  • osoby cierpiące na insulinooporność. Zalecane jest, aby takie osoby spożywały 3, maksymalnie 4 posiłki dziennie. Co ile godzin jeść w przypadku insulinooporności? Przerwy między posiłkami powinny wynosić około 3,5-4 godziny. Taka ilość posiłków pozwoli ustabilizować poziom insuliny.

Co ile godzin powinno się jeść?

Ilość posiłków, jak również długość przerw pomiędzy nimi są bardzo indywidualnymi kwestiami. Aby optymalnie dopasować je do swoich potrzeb, najlepiej słuchać swojego organizmu i kontrolować samopoczucie w przypadku spożycia mniejszej, jak i większej ilości posiłków. W ten sposób można znaleźć najkorzystniejszą opcję dla siebie. Warto pamiętać, że dieta a dolegliwości zdrowotne często są ze sobą silnie powiązane i mogą na siebie wzajemnie wpływać. Nie tylko to, jakie produkty jemy, ale również to, ile posiłków spożywamy wpływa na nasze zdrowie oraz samopoczucie!


Czym jest wskaźnik HOMA-IR i czy należy dopasować do niego dietę?

Czym jest wskaźnik HOMA-IR i czy należy dopasować do niego dietę?

Insulinooporność jest to stan obniżonej wrażliwości organizmu na insulinę, co prowadzi do zaburzenia wychwytu glukozy z krwi do komórek. W efekcie organizm zmuszony jest do zwiększenia produkcji insuliny, aby umożliwić transport glukozy do mięśni oraz wątroby. Insulinooporność nie jest chorobą, jednakże stan ten stanowi duże zagrożenie dla zdrowia. W diagnozie insulinooporności stosowany jest wskaźnik HOMA-IR. Czym jest dokładnie i jak na jego podstawie dopasować swoją dietę? Zapraszamy do lektury!

Dlaczego insulinooporność należy leczyć?

Nieleczona insulinooporność może nieść ze sobą negatywne konsekwencje zdrowotne. Jeśli osoba cierpiąca na to zaburzenie nie wprowadzi zmian w swoim stylu życia oraz w diecie, może to doprowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2. Niestety, objawy insulinooporności nie ułatwiają jej diagnozy. Co więcej dość często zdarza się, że zaburzenie przez długi czas nie powoduje żadnych odczuwalnych symptomów.
Najczęściej występujące objawy insulinooporności, które zwykle występują przy zawyżonym poziomie glukozy we krwi, to:

  • uczucie zmęczenia
  • uczucie senności
  • problemy z koncentracją
  • częste uczucie głodu

Czym jest HOMA-IR?

Przy diagnozowaniu insulinooporności zwykle stosowany jest wskaźnik HOMA-IR. Aby go obliczyć, wystarczy użyć w tym celu wzoru bądź skorzystać ze specjalnych kalkulatorów. Pierwszym krokiem jest wykonanie badania krwi, które obejmuje stężenie glukozy i stężenie insuliny na czczo. Otrzymane wyniki należy użyć przy wykonaniu obliczenia wskaźnika HOMA-IR.

Jak obliczyć wskaźnik HOMA-IR?

Wzór na wyliczenie współczynnika HOMA-IR jest niezwykle prosty:

HOMA IR= insulina x glukoza/ 405 [dla glukozy w mg/dl] 
HOMA IR= insulina x glukoza/ 22,5 [dla glukozy z mmol/l]

W sytuacji, kiedy wynik wynosi 2 lub więcej, może on wskazywać na insulinooporność. Aby potwierdzić samodzielną diagnozę, otrzymane wyniki należy skonsultować z lekarzem. W razie potrzeby, zleci on wykonanie dodatkowych, szerszych badań. W celu diagnozy insulinooporności, najczęściej wykonywanymi badaniami są: test tolerancji insuliny, krzywa cukrowa, a także pomiar hemoglobiny glikowanej.

Leczenie insulinooporności -dieta

Współczynnik HOMA-IR jest niezwykle pomocny przy diagnozowaniu insulinoporności. Co ważne, można go samodzielnie wyliczyć w domu na podstawie wykonanych badań krwi.
Co zrobić w przypadku potwierdzenia insulinooporności? Warto być świadomym tego, że już samo wprowadzenie zmian w swojej diecie ma pozytywny wpływ na poprawę wrażliwości insulinowej. Do rozwoju insulinooporności przyczynia się nadmierna ilość tkanki tłuszczowej w organizmie. A zatem w ramach leczenia tego zaburzenia, w pierwszej kolejności należy zredukować masę ciała. W tym celu warto zmienić dotychczasowe nawyki żywieniowe i poprawić dietę.

Zalecana dieta przy insulinooporności – na co zwrócić uwagę?

Przedstawiamy najważniejsze czynniki, o którym należy pamiętać podczas planowania diety przy insulinooporności:

  • świadomie wybieraj źródła węglowodanów. Stawiaj na produkty pełnoziarniste z grubego przemiału. Unikaj białego pieczywa, makaronu oraz ryżu. Zamiast tego możesz spożywać płatki owsiane, pieczywo razowe, makaron pełnoziarnisty oraz ryż brązowy.
  • Ogranicz spożycie słodyczy oraz cukrów. Powodują one gwałtowny wzrost poziomu glukozy we krwi. Co więcej, zwykle są to produkty wysokoprzetworzone o niewielkiej wartości odżywczej. Ich spożywanie w dużych ilościach może prowadzić do przekroczenia dziennej kaloryczności diety oraz powstawania stanów zapalnych. Jest to bardzo niekorzystne przy insulinooporności. Cukier możesz zamienić na ksylitol lub słodziki, które nie powodują wzrostu poziomu glukozy we krwi.
  • Nie musisz całkowicie rezygnować z owoców w diecie, ale uważaj na to, jakie owoce wybierasz. Stawiaj na te, które mają niski indeks glikemiczny. Spożywaj też więcej warzyw. Najlepiej, aby znalazły się one w każdym posiłku.
  • Insulinooporność często idzie w parze z pogorszoną regulacją ośrodków głodu i sytości. Rezultatem może być przejadanie się, a co za tym idzie, spożywanie nadmiernej liczby kalorii. Aby tego uniknąć, warto zastosować dietę bogatą w błonnik. Składnik ten zapewnia uczucie sytości po każdym posiłku. Bardzo ważną kwestią jest także właściwe zbilansowanie jadłospisu oraz łączenie węglowodanów ze źródłami białka (może to być np. mięso drobiowe lub warzywa strączkowe). To skuteczne sposoby na zapewnienie uczucia sytości na dłuższy czas.

Jaka dieta jest zalecana przy insulinooporności?

Osoby cierpiące na insulinooporność powinny przede wszystkim unikać produktów, które charakteryzują się wysokim indeksem glikemicznym. Produkty te prowadzą do gwałtownego wzrostu poziomu glukozy we krwi, co w przypadku insulinooporności nie jest wskazane.
Jaka dieta sprawdzi się najlepiej w przypadku tego zaburzenia? Doskonałą propozycją jest dieta pudełkowa o niskim IG od Be Diet Catering. Skomponowana wyłącznie na podstawie produktów mających niski indeks glikemiczny, pozwala ustabilizować poziom cukru we krwi. Z tego względu jest polecana dla osób z insulinoopornością lub cukrzycą. Wskazana dieta charakteryzuje się również eliminacją laktozy oraz zmniejszoną ilością glutenu, dlatego można ją również polecić osobom z nietolerancją laktozy lub osobom, które ze względów zdrowotnych chcą ograniczyć gluten w diecie.
Dlaczego dieta pudełkowa o niskim IG to dobry pomysł? Przede wszystkim, jest to wyjątkowa wygoda. Samodzielne komponowanie posiłków na bazie produktów mających niski lub średni indeks glikemiczny może okazać się bardzo czasochłonne.
Dieta o niskim IG – dla kogo jest najlepsza? Taki model odżywiania można polecić nie tylko osobom ze zdiagnozowaną cukrzycą lub insulinoopornością. Jest to zalecana dieta również dla osób z chorobami tarczycy, takimi jak Hashimoto czy nadczynność tarczycy. Dieta o niskim IG to również uniwersalny sposób odżywiania. Dzięki odpowiedniemu bilansowi składników odżywczych, można ją polecić praktycznie każdemu!


Dieta przy nadciśnieniu – o co należy zadbać?

Dieta przy nadciśnieniu - o co należy zadbać?

Nadciśnienie należy do często występujących chorób cywilizacyjnych. Rozpoznaje się je w momencie, gdy wartości ciśnienia tętniczego regularnie mają podwyższony poziom i przekraczają 140/90mm/Hg. Choroba ta stanowi podstawowy czynnik zwiększający ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, a to właśnie one są najczęstszą przyczyną zgonów w skali światowej.

Nadciśnienie a dieta

Do głównych czynników sprzyjających wystąpieniu nadciśnienia należy niezdrowy styl życia. Nadwaga, otyłość, nadmierne spożywanie soli (np. w postaci słonych przekąsek), używki (papierosy i alkohol), przewlekły stres – wszystkie te czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia nadciśnienia.
Aby uchronić się przed tą chorobą oraz jej konsekwencjami, niezmiernie ważna jest profilaktyka. W przypadku rozpoznania nadciśnienia, konieczne jest natomiast rozpoczęcie odpowiedniego leczenia oraz zmiana nawyków żywieniowych.

Nadciśnienie – dieta. Czego unikać? Profilaktyka przeciw nadciśnieniu

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia nadciśnienia, należy dokładnie przyjrzeć się swojej diecie oraz stylowi życia. O co przede wszystkim należy zadbać?

  • Prawidłowa masa ciała
    U osób z nadwagą lub otyłością, ryzyko nadciśnienia znacznie wzrasta. Wysoka zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie obniża wydolność układu krążenia. Według badań, wzrost masy ciała o 10 kg prowadzi do podniesienie ciśnienia tętniczego o około 3mm/Hg. Dlatego kluczowa powinna być redukcja masy ciała, która prowadzi do obniżenia poziomu ciśnienia.
    Długotrwała nadwaga w połączeniu z nieprawidłową dietą niosą ze sobą również inne negatywne skutki, np. w postaci niekorzystnych zmian w lipidogramie (podwyższony poziom cholesterolu i większa zawartość trójglicerydów we krwi). To prowadzi do odkładania się blaszki miażdżycowej w naczyniach krwionośnych oraz osłabienia przepływu krwi. Konsekwencją jest wystąpienie nadciśnienia.
  • Mniejsze spożycie soli
    Według przeprowadzonych badań naukowych, spożycie sodu, który znajduje się przede wszystkim w chlorku sodu (czyli po prostu powszechnie stosowanej soli kuchennej), jest ściśle powiązanie ze wzrostem ryzyka nadciśnienia. Zachodni model diety charakteryzuje się wysokim spożyciem soli. W Polsce szacunkowo spożywamy około 4-6g soli dziennie więcej, niż wynosi bezpieczna ilość. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, spożycie soli powinno być ograniczone do minimum. Nie powinno się przekraczać ilości 5 g dziennie, co jest równe około 1 łyżeczki.
    Warto mieć na uwadze, że sól kryje się właściwie większości produktach spożywczych, po które sięgamy każdego dnia. Nie należą do nich wyłącznie fast-foody lub słone przekąski. Sól kryje się również w podstawowych artykułach, takich jak pieczywo, które spożywamy każdego dnia. Aby zredukować spożycie soli, należy zrezygnować z dosalania potraw. Alternatywą mogą być różnorodne przyprawy, które dodatkowo wzbogacą smak i aromat każdego dnia.
  • Ograniczenie spożycia alkoholu i palenia papierosów
    Ocenia się, że około 1/3 wszystkich przypadków nadciśnienia tętniczego spowodowana jest nadmiernym spożyciem alkoholu. Co więcej, może on się przyczynić do częstszego występowania udarów oraz osłabiać działanie leków hipotensyjnych. Dotychczas nie została jednoznacznie ustalona bezpieczna dawka alkoholu, która nie podnosiłaby ryzyka uzależnienia. Dlatego jego spożycie powinno być mocno ograniczone, a najlepiej całkowicie wykluczyć go ze swojej diety. W przypadku, gdy nie ma możliwości całkowitej rezygnacji z alkoholu, należy trzymać się poniżej wskazanych wartości:

    • do 20-30g czystego etanolu dziennie dla mężczyzn
    • do 10-20g czystego etanolu dla kobiet

    Kolejnym bardzo ważnym elementem przy leczeniu nadciśnienia jest ograniczenie, a najlepiej rezygnacja z palenia papierosów. Mają one wpływ na wzrost częstości rytmu serca, tym samym zwiększając ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których zostało już stwierdzone nadciśnienie.

  • Aktywność fizyczna
    Nie ulega wątpliwości, że regularna aktywność fizyczna ma korzystny wpływ na redukcję masy ciała, a tym samym poprawę stanu zdrowia. Szczególnie wskazane są aktywności o charakterze wytrzymałościowym, np. rower, bieganie czy spacery. Należy natomiast unikać ćwiczeń siłowych z dużym obciążeniem.

Nadciśnienie – co jeść?

Wiemy już, że stosowana dieta ma kluczowy wpływ na obniżenie ryzyka wystąpienia nadciśnienia, ma także fundamentalne znaczenie przy leczeniu tej choroby. Co jeść przy nadciśnieniu? Polecaną metodą odżywiania jest dieta DASH, opracowana na podstawie amerykańskiego badania Dietary Approaches to Stop Hypertension (w skrócie DASH). Wykazało ono, że stosowanie diety pozwoliło obniżyć ciśnienie skurczowe średnio o 6mm/Hg oraz ciśnienie rozkurczowe średnio o 3mm/Hg.

Dieta przy nadciśnieniu – podstawowe zalecenia

Zasady diety DASH są stosunkowo proste, a sama dieta nie jest szczególnie restrykcyjna i nie odbiega od standardowych zaleceń zdrowego odżywiania.

Jakie są podstawowe zasady diety DASH?

  1. 4-5 porcji warzyw i 4-5 porcji owoców dziennie
  2. Produkty pełnoziarniste- 7-8 porcji dziennie
  3. Mleko oraz przetwory o obniżonej zawartości tłuszczu- 2 porcje dziennie
  4. Chude mięso (najlepiej drobiowe) - maksymalnie 2 porcje dziennie
  5. Orzechy i nasiona- 4-5 porcji tygodniowo
  6. Tłuszcze i oleje- 2-3 porcje w ciągu dnia
  7. Słodycze- nie częściej niż 5 razy w tygodniu
  8. Sód- poniżej 2300 mg dziennie

Wskazane porcje nie zostały precyzyjnie określone, a ich wielkości różni się w zależności od zapotrzebowania energetycznego danej osoby. Z tego względu, szczegółowy jadłospis jest ustalany indywidualnie.
Porcje nie są precyzyjnym określeniem- ich wielkość będzie się różnić w zależności od zapotrzebowania energetycznego, dlatego jadłospis należy skomponować indywidualnie.

Co można spożywać w diecie DASH?

Dieta DASH nie należy do szczególnie restrykcyjnych, jednakże nie wszystkie produkty są w niej wskazane.
Jakie produkty można spożywać w diecie DASH?

  • pełnoziarniste produkty np. brązowy ryż, razowe pieczywo, pełnoziarnisty makaron, gruboziarniste kasze np. gryczana
  • chudy nabiał np. mleko 0,5%, niskotłuszczowe jogurty, sery twarogowe, kefiry
  • chude mięso, zwłaszcza drobiowe, np. kurczak, indyk
  • owoce np. banan, kiwi, pomarańcze, wiśnie, jagody, truskawki, maliny
  • warzywa np. cukinia,, bakłażan, cebula, pomidory, kapusta
  • tłuszcze np. margaryna, niskotłuszczowy majonez, awokado oleje roślinne takie jak rzepakowy, oliwa z oliwek
  • ryby tłuste np. łosoś, pstrąg
  • orzechy i ziarna np. orzechy włoskie, pestki dyni
  • nasiona roślin strączkowych np. fasola, ciecierzyca, soczewica

Produkty, które należy ograniczyć do minimum:

  • słodzone napoje
  • słodycze
  • przetworzone produkty, które zawierają sporą ilość sodu oraz tłuszczu 
  • czerwone mięso
  • dania typu fast food
  • musztarda, keczup
  • wędzone ryby w dużych ilościach (zawierają sporo sodu) oraz sery

Właściwie dobrana dieta a dolegliwości zdrowotne – dlaczego to, co spożywamy każdego dnia, ma tak istotny wpływ na nasze zdrowie? Aby móc prawidłowo i sprawnie funkcjonować, nasz organizm potrzebuje kompleks składników odżywczych, które najlepiej dostarczać wraz z dietą. Zróżnicowany, oparty na świeżych i naturalnych produktach jadłospis to najlepsza droga do zdrowia i profilaktyka przeciwko chorobom cywilizacyjnym.
DASH to optymalna i zbilansowana dieta dla całej rodziny. W połączeniu z odpowiednio dobraną aktywnością fizyczną, ułatwia utrzymanie prawidłowej wagi ciała, zachowanie dobrej kondycji oraz obniża ryzyko wielu chorób, w tym również nadciśnienia.


Jak przyspieszyć metabolizm?

Jak przyspieszyć metabolizm?

Utrzymanie prawidłowej masy ciała ma znaczenie nie tylko ze względu na pragnienie posiadania zgrabnej sylwetki, ale również z uwagi na aspekty zdrowotne. Wpływ na naszą wagę ma tempo naszego metabolizmu. Na szczęście nawet jeśli uważasz, że Twój metabolizm jest na na niskim poziomie, istnieją skuteczne sposoby na to, aby go poprawić. Jeśli chcesz je poznać, koniecznie przeczytaj nasz artykuł!

Co przyspiesza metabolizm i spalanie tłuszczu?

Sposoby na przyspieszenie metabolizmu nie są żadną tajemnicą i nie trzeba się szczególnie wysilać, aby wprowadzić je w życie. Poniżej znajdziesz niezawodne porady na to, jak przyspieszyć metabolizm:

1. Zwiększenie aktywności fizycznej
To jeden z najbardziej efektywnych sposobów na przyspieszenie przemiany materii. Najlepiej poświęcić czas na aktywność fizyczną co najmniej 3-4 razy w tygodniu. Co przyspiesza metabolizm? Doskonałym pomysłem jest trening cardio – bieganie, zajęcia fitness, zumba, aerobik czy jazda na rowerze. Równie dobrze sprawdzą się także treningi siłowe – mogą to być np. ćwiczenia z obciążeniem, ćwiczenia na maszynach lub sztuki walki. Wybrana aktywność fizyczna nie musi być intensywna – najważniejsze, aby była regularna i trwała minimum 20-30 minut. Dzięki temu wpłynie korzystnie nie tylko na procesy metaboliczne organizmu, ale również na spalanie tkanki tłuszczowej.

2. Spontaniczna aktywność fizyczna – NEAT

3. Jak przyspieszyć spalanie tłuszczu oraz przemianę materii?
Niezawodną, chociaż nieco mniej znaną metodą jest spontaniczna aktywność fizyczna. Obejmuje ona wszelkie nieplanowane oraz niecelowe aktywności, które wymagają wydatku energetycznego. Najczęściej odznaczają się one niewielką intensywnością, niemniej mogą mieć znaczący wpływ na procesy metaboliczne. Co więcej, spontaniczna aktywność fizyczna stymuluje większy wydatek energetyczny, co wpływa na przyspieszenie spalania tłuszczu. Co możemy uznać za spontaniczną aktywność fizyczną? Jest to np. liczba wykonywanych codziennie kroków, gotowanie, sprzątanie, robienie zakupów, wchodzenie po schodach, zabawa z dziećmi, a nawet gestykulacja. Duże znaczenie ma również to, jaką mamy pracę. Dla przykładu, u osób wykonujących pracę siedzącą, poziom NEAT utrzymuje się raczej na niskim poziomie. Natomiast osoby wykonujące w pracy dużo ruchu, np. pracownicy fizyczni, mogą mieć nawet dwukrotnie wyższy poziom NEAT. Tak duże różnice mogą być również rezultatem innego stylu życia oraz preferowanych sposobów na spędzanie wolnego czasu.


4. Regularne spożywanie posiłków w ciągu dnia
Dla utrzymania dobrego tempa przemiany materii, niezwykle ważna jest regularność w spożywaniu posiłków. Najlepiej zachowywać 2,5-4 godzinne odstępy pomiędzy posiłkami. To pozwoli uzyskać optymalne tempo metabolizmu. Ile posiłków należy spożywać? Zalecane jest, aby liczba posiłków w ciągu dnia mieściła się w zakresie od 3 do 5. Wszystko zależy od indywidualnego trybu życia, długości dnia oraz samopoczucia. Bardzo ważne jest, aby spożywane posiłki były odpowiednio skomponowane. Oznacza to, że powinny zawierać odpowiednie proporcje węglowodanów, białka i tłuszczów, a dodatkowo dostarczać organizmowi witamin oraz składników mineralnych. Przy spożywaniu posiłków bardzo ważne jest, aby się nie przejadać, tylko zaspokoić głód.

5. Codzienne spożywanie śniadań
Nie trzeba być specjalistą w zakresie odżywiania, aby wiedzieć, że śniadanie jako pierwszy posiłek w ciągu dnia, jest szczególnie ważne. Ma korzystny wpływ nie tylko na sprawne funkcjonowanie i efektywność organizmu, ale również na przyspieszenie metabolizmu. Po dłuższej przerwie między posiłkami w nocy, organizmowi należy dostarczyć solidną porcję energii – najlepiej w formie pełnowartościowego i zbilansowanego posiłku, jakim jest zdrowe śniadanie. Jak przyspieszyć spalanie tłuszczu oraz metabolizm za pomocą śniadania? W tym celu należy skomponować posiłek na bazie węglowodanów złożonych – płatków owsianych, kaszy jaglanej bądź pełnoziarnistego pieczywa. Ponadto warto wzbogacić śniadanie o źródła białka, np. w postaci jogurtu naturalnego, wysokiej jakości wędlin i jajek. Śniadanie powinno zawierać także zdrowe tłuszcze – mogą to być np. orzechy, pestki, nasiona oraz oleje roślinne.

6. Przyprawy przyspieszające metabolizm
Nie wszyscy wiedzą o tym, że wiele przypraw ma bardzo korzystny wpływ na przemianę materii. Co przyspiesza metabolizm najskuteczniej? Z takich właściwości słyną przede wszystkim - papryka chilli, pieprz cayenne, imbir, cynamon oraz kminek. Szczególną uwagę warto zwrócić na papryczkę chilli. Zawiera ona związek nazywany kapsaicyny – to właśnie on jest odpowiedzialny za ostry smak papryczek. Kapsaicyna wspomaga procesy metaboliczne, stąd też jest polecana dla osób będących na diecie redukcyjnej.

Skuteczne sposoby na przyspieszenie metabolizmu

To, jakie mamy tempo przemiany materii, w znacznym stopniu wpływa na naszą masę ciała czy efektywność odchudzania. Dlatego w trosce o zgrabną sylwetkę warto zapoznać się z metodami, które pozwalają podkręcić metabolizm. Dieta optymalna bazująca na zdrowych i regularnych posiłkach, codzienne spożywanie pełnowartościowego śniadania oraz aktywny styl życia stanowią podstawowe czynniki mające korzystny wpływ na tempo metabolizmu. Dieta na spalanie tłuszczu może być jeszcze efektywniejsza, jeśli uzupełnimy ją o naturalne zioła na odchudzanie. Jakie zioła sprawdzą się w tej roli najlepiej? Ze swoich właściwości odchudzających znany jest między innymi skrzyp polny, mniszek lekarski oraz tymianek pospolity. Te dobrze znane i popularnie występujące rośliny skutecznie wspomagają pracę jelit. Dzięki temu, doskonale zdają egzamin jako zioła na odchudzanie. Znając skuteczne sposoby na przyspieszenie metabolizmu i wprowadzając je w życie, możesz odnieść wiele korzyści. Oprócz sprawnej przemiany materii, możesz również zauważyć wyższy poziom energii, lepsze samopoczucie oraz poprawę kondycji fizycznej. Wszystkie te aspekty przekładają się na lepsze zdrowie.
 


Morwa biała – czy jest dla każdego?

Morwa biała - czy jest dla każdego?

Ciesząca się bardzo dobrą sławą, zwłaszcza wśród miłośników zdrowego odżywiania, morwa biała jest drzewem liściastym o niezwykle cennych właściwościach. Ze względu na zawarte w niej liczne substancje aktywne, często wykorzystuje się ją w przemyśle farmaceutycznym. Właściwości lecznicze tej rośliny kryją się zarówno w jej owocach, jak i w nasionach, liściach, a nawet w korze. Czy morwa biała jest wskazana i bezpieczna dla każdego? Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej o tym niezwykłym drzewie!

Morwa biała – właściwości zdrowotne

Aż trudno uwierzyć, że jedna roślina może posiadać aż tak wiele korzystnych dla zdrowia właściwości. Ze względu na wysoką zawartość związków aktywnych, liście morwy białek często są wykorzystywane między innymi w ziołolecznictwie. Przygotowuje się z nich napary, które można już kupić w wielu sklepach spożywczych. Często stosowane są również świeże lub suszone owoce.

Dlaczego morwa biała jest tak wyjątkowa? Wyróżnia się przede wszystkim zawartymi w niej flawonoidami takimi jak kwercetyna, kemferol, rutyna oraz antocyjany. Są to cenne dla zdrowia substancje aktywne o szerokim działaniu prozdrowotnym. Ponadto morwa biała zawiera kwas askorbinowy oraz podstawowe składniki odżywcze – białko, tłuszcze oraz węglowodany.

Morwa biała – na co jest polecana? Zastosowanie morwy białej

Dzięki licznym substancjom aktywnym, morwa biała może pochwalić się niezwykle szerokim zakresem właściwości, a co za tym idzie, znajduje wiele zastosowań w lecznictwie i nie tylko.
Morwa biała – zastosowanie:

  • do płukania przy stanach zapalnych gardła
  • przy leczeniu chorób dróg oddechowych
  • w celu łagodzenia stanów zapalnych w organizmie
  • przy leczeniu białaczki – wykazano, że morwa biała posiada działanie cytotoksyczne na komórki ludzkiej białaczki
  • przy nadciśnieniu (obniża ciśnienie tętnicze krwi)

To jeszcze nie wszystkie korzystne właściwości, jakie posiada morwa biała. Na co jeszcze można ją stosować? Wykazano, że roślina ta ma działanie przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe oraz antybakteryjne. Sprawdzi się zatem przy infekcjach różnego typu. Ponadto, morwa biała zmniejsza ryzyko miażdżycy oraz rozwoju Alzheimera, a zatem może być stosowana w profilaktyce tych chorób.
Kolejną bardzo ważną cechą morwy białej jest działanie obniżające poziom glukozy we krwi. To właśnie ta cecha w głównej mierze spopularyzowała tą wyjątkową roślinę. Ze względu na właściwości obniżające poziom glukozy, morwa biała znajduje zastosowanie przy cukrzycy typu II, insulinooporności, a także chorobach metabolicznych oraz otyłości. Zawarte w niej związki spowalniają wchłanianie glukozy oraz zmniejszają aktywność enzymów, które biorą udział w jej metabolizmie.
Morwa biała posiada jeszcze jedną zaletę, która przyczynia się do jej popularności. Ma pozytywny wpływ na wygląd skóry, zwiększa jej elastyczność, wyrównuje koloryt, a także spowalnia procesy starzenia się. Ze względu na zawarte w sobie flawonoidy, wspiera również funkcje ochronne skóry. Dzięki tym właściwościom, znajduje zastosowanie w branży kosmetycznej.

Morwa biała a tarczyca

Czy osoby cierpiące na choroby tarczycy, mogą bez obaw spożywać morwę białą? Roślina ta jest bezpieczna dla osób z Hashimoto lub niedoczynnością tarczycy, a dodatkowo wspomaga pracę tego gruczołu. Picie herbaty z morwy białej przynosi zatem korzyści zdrowotne również osobom chorującym na tarczycę.

Czy morwa biała jest bezpieczna dla każdego?

Biorąc pod uwagę tak liczne i korzystne właściwości morwy białej, można by pomyśleć, że jest to roślina odpowiednia praktycznie dla każdego. Po pierwsze, zawiera szeroki wachlarz przeciwutleniaczy, które wspierają leczenie i profilaktykę wielu chorób. Po drugie, roślina ta może być pomocna przy zrzucaniu nadwagi - morwa biała doskonale sprawdza się jako zioła na odchudzanie.
Chociaż większość ludzi może stosować ją bez obaw, istnieją również przeciwskazania, o których należy pamiętać.
Przede wszystkim, morwa biała nie jest zalecana do samodzielnego stosowania przez osoby chorujące na cukrzycę, zwłaszcza przy jednoczesnym przyjmowaniu leków i bez konsultacji lekarskiej. Samodzielne przyjmowanie morwy białej w takiej sytuacji może prowadzić do hipoglikemii. Do jej głównych objawów należy osłabienie organizmu, nadmierna potliwość, drżenie ciała oraz poczucie głodu.

Należy również wiedzieć, że morwa biała może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami. Z tego względu w przypadku przyjmowania jakichkolwiek leków, należy skonsultować możliwość zastosowania morwy z lekarzem. Istnieje również ryzyko, że morwa biała wywoła reakcję alergiczną. U niektórych osób mogą pojawić się również skutki uboczne w postaci problemów jelitowych takich jak zaparcia lub wzdęcia.

Podobnie jak inne zioła, morwa biała nie może być stosowana bez ograniczeń. Nie jest też wskazane stosowanie jej przez cały czas, zalecane jest, aby robić przerwy w jej przyjmowaniu.

Morwa biała – herbata, tabletki czy owoce?

W sklepach ze zdrową żywnością, a niekiedy również w zwykłych sklepach spożywczych, bez trudu można kupić morwę białą w różnych postaciach. Wybór odpowiedniej formy zależy od indywidualnych predyspozycji oraz upodobań. Miłośnikom słodkich przekąsek przypadną do gustu suszone owoce morwy białej, z kolei amatorom zdrowych, ziołowych napojów niewątpliwie zasmakuje biała morwa herbata. Dużą popularnością cieszą się również preparaty zawierające w swoim składzie wyciąg z morwy białej oraz inne zioła o właściwościach zdrowotnych. Dla cukrzyków najbezpieczniejszą formą jest napar z suszonych liści.
Dieta optymalna może zostać wzbogacona o morwę białą, która przyniesie organizmowi cały szereg korzyści i pozytywnie wpłynie na zdrowie, wygląd skóry, a także utrzymanie prawidłowej masy ciała. Pamiętajmy jednak o tym, że w przypadku cukrzycy, insulinooporności czy przy zażywaniu jakichkolwiek leków, spożywanie morwy białej najlepiej skonsultować z lekarzem.


Zielona, biała, czerwona herbata – która jest najlepsza i jakie mają właściwości?

Zielona, biała, czerwona herbata - która jest najlepsza i jakie mają właściwości?

Herbata to napój, który może pochwalić się wyjątkowo bogatą historią. Wywodzi się z Chin, a jej początki sięgają około 5000 lat wstecz. Obecnie jest doskonale znana i chętnie spożywana w wielu krajach– regularnie sięga po nią około 2/3 populacji z całego świata! W 2018 roku, zbiory z krzewu herbacianego osiągnęły poziom około 4 milionów ton. Do największych importerów herbaty w Europie należy Polska – zgodnie z danymi z 2014 roku, nasz kraj rocznie importuje około 30 tysięcy ton herbaty. Jakie są rodzaje herbaty i jakimi właściwościami się charakteryzują? O tym dowiesz się z naszego artykułu.

Zielona, biała, czerwona herbata – właściwości

Czym w rzeczywistości jest popularna herbata? To produkt, który powstaje z liści, kwiatów oraz łodyżek roślin o botanicznej nazwie Camellia. W zależności od procesu produkcji, herbaty dzieli się na cztery podstawowe rodzaje:

  • herbata biała i zielona (nie są one poddawane procesowi fermentacji)
  • herbata czerwona (częściowo fermentowaną
  • czarna (surowiec roślinny przechodzi pełny proces fermentacji)
  •  

Wiele przeprowadzonych badań naukowych dowiodło, że herbata ma korzystny wpływ na zdrowie. Fakt ten został uwzględniony nawet w nowej Piramidzie Żywieniowej, która została opracowana przez Instytut Żywności i Żywienia w 2016 roku. Herbata jest napojem niskoprzetworzonym, który w zależności od jej rodzaju, może dostarczać organizmowi wiele wartościowych składników, a dodatkowo jest źródłem płynów w diecie. Zalecane jest, aby unikać picia naparów słodzonych sacharozą. Za szczególnie cenną pod względem zdrowotnym uważana jest herbata zielona. Nie ma jednak pewności, czy nie wynika to po prostu z większej liczby badań związanych z jej wpływem na zdrowie.

Zielona herbata – właściwości

Ten wyjątkowy napój jest doceniany szczególnie ze względu na działanie przeciwutleniające, przeciwmiażdżycowe, przeciwzapalne, antynowotworowe, hipoglikemiczne, a także przeciwstarzeniowe. Zielona herbata jest bogata w składniki biologiczne czynne takie jak związki polifenolowe, w tym przede wszystkim flawanole. Należą do nich: katechina, epikatechina, epigalokatechnina, galusan epikatechiny, a także galusan epigalokatechiny. To bezbarwne związki, które są odpowiedzialne za charakterystyczną cierpkość oraz gorycz herbaty. Przeważającym związkiem polifenolowym w zielonej herbacie jest galusan epigalokatechiny. Wyróżnia się on silnymi właściwościami przeciwutleniającymi. Zawarte w herbacie katechiny to związki o wyjątkowym działaniu, które są skuteczniejszymi przeciwutleniaczami niż witamina C, witamina E, karoten oraz tokoferol. Tym samym mają również lepsze właściwości przeciwstarzeniowe. Na czym polega korzystne działanie zielonej herbaty? Według badań epidemiologicznych, osoby które piją więcej niż 2 filiżanki zielonej herbaty dziennie, mają niższe stężenie cholesterolu całkowitego oraz frakcji LDL. To przekłada się na mniejsze aż o 22-33% ryzyko zgonu wywołanego chorobami sercowo-naczyniowymi. Z tego względu, picie zielonej herbaty uważane jest za element profilaktyki chorób serca. Wyniki innego badania potwierdzają podobny efekt dopiero po wypiciu co najmniej 7 filiżanek. Uzyskanie miarodajnych wyników wymaga zatem dalszych badań, jednakże korzystny wpływ picia herbaty na lipidogram jest nie do podważenia. Zostało udowodnione, że zawarte w herbacie katechiny redukują nadmierny wzrost stężenia glukozy w osoczu po spożyciu skrobi oraz sacharozy. Badania na myszach wykazały, że regularne spożywanie katechin z herbaty w połączeniu z ćwiczeniami pozwala zmniejszyć otyłość, którą spowodowała niewłaściwa dieta. Jest to rezultat aktywacji metabolizmu energetycznego całego ciała. Dzięki tym właściwościom, herbata może pomóc w leczeniu otyłości, a także zaburzeń glikemii.

Czarna herbata – właściwości

Herbata czarna powstaje w wyniku suszenia i oksydacji liści herbacianych. Proces oksydacji prowadzi do przemiany katechin w teaflawiny oraz tearubiginy. To właśnie one są odpowiedzialne za charakterystyczny, brązowo-pomarańczowy kolor herbaty. Czy herbata jest zdrowa? Warto po nią sięgać ze względu na liczne właściwości zdrowotne. Jej picie obniża ryzyko wystąpienia nowotworów, chorób sercowo-naczyniowych, a także uszkodzeń wolnorodnikowych. Pod tym względem, herbata czarna przypomina swym działaniem zieloną herbatę. Ponadto, osoby regularnie sięgające po czarną herbatą, mają wyższe stężenie antyoksydantów w surowicy. Według badań przeprowadzonych w Holandii w latach 1986-1990, picie herbaty w niewielkim stopniu obniżało ryzyko wystąpienia najczęstszych nowotworów, w tym nowotworu jelita grubego, płuc oraz piersi. Podobnie jak kawa, również herbata zawiera kofeinę, chociaż w przypadku herbaty, związek ten częściej jest nazywany teiną. Jej zawartość wynosi około 50 mg w naparze. Działa ona korzystnie na zdolności poznawcze oraz koncentrację, jednak nie pobudza w równym stopniu jak kawa, ponieważ jest wchłaniania nie w żołądku, a dopiero w jelicie. Mitem natomiast jest, że herbata nie ma wpływu na utratę płynów i odwodnienie organizmu. Efekt diurektyczny może jednak wystąpić dopiero po wypiciu ilości zawierającej około 300 mg kofeiny, co odpowiada około 6 filiżankom herbaty na raz. Warto wiedzieć, jak dbać o nawodnienie, ponieważ ma ono ogromny wpływ na nasze samopoczucie, zdrowie oraz sprawne funkcjonowanie całego organizmu. Należy pamiętać o tym, że związki fenolowe obniżają wchłanianie żelaza. Z tego względu, tak jak w przypadku kawy, nie jest zalecane picie czarnej herbaty do posiłku. Przy spożywaniu dowolnego posiłku, najkorzystniejsze dla naszego organizmu jest picie wody.

Czerwona herbata – właściwości

Słynąca przede wszystkim ze swoich właściwości odchudzających, czerwona herbata powstaje w wyniku częściowej fermentacji liści. Podczas procesu fermentacji zmniejsza się ilość garbników, natomiast uwalnia się kofeina, a także olejki eteryczne. Dzięki temu, czerwona herbata posiada wyjątkowy aromat, który wyróżnia ją spośród innych herbat. Ponadto ten rodzaj herbaty posiada unikalny korzenny smak. Jakie jest działanie czerwonej herbaty? Przede wszystkim redukuje ona powstawanie tkanki tłuszczowej, zmniejsza działanie enzymów które odpowiadają za jej syntezę, a także redukuje rozwijanie się komórek tłuszczowych. Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że ekstrakt z czerwonej herbaty Pu-erh zmniejsza objawy insulinooporności, która była spowodowana dietą wysokotłuszczową. Działo się tak za sprawą szczególnych właściwości tego ekstraktu, który zapobiegał zwiększaniu masy ciała oraz ilości trzewnej tkanki tłuszczowej. Ponadto, herbata czerwona stanowi bogate źródło chromu, ma działanie obniżające stany zapalne, łagodnie pobudza, ma korzystny wpływ na profil lipidowy krwi i działa antyoksydacyjnie.

Czy herbata jest zdrowa? Który rodzaj wybrać

Dzięki właściwościom przeciwzapalnym oraz przeciwutleniającym, herbata należy go wyjątkowo zdrowych składników diety, które w pozytywny sposób oddziałują na nasz organizm. Nadal zachodzi konieczność prowadzenia dalszych badań, które mogłyby potwierdzić przypuszczalne właściwości, bądź też przynieść większą wiedzę w zakresie mechanizmów odpowiadających za określone działanie herbaty. Nie ulega jednak wątpliwości, że warto każdego dnia znaleźć chwilę na wypicie filiżanki herbaty – niekoniecznie zielonej! Warto zdawać sobie sprawę z tego, że przechowywane w nieodpowiedni sposób, liście herbaty mogą tracić swoje cenne związki. Dlatego zaleca się, aby przechowywać je w oryginalnych opakowaniach lub metalowych puszkach, co zapewni im ochronę przed światłem.