Dieta keto stanowi dokładne zaprzeczenie współczesnych zaleceń żywieniowych i jest niewłaściwa dla zdecydowanej większości ludzi. Mimo to znajduje zastosowanie w leczeniu niektórych chorób, np. padaczki, ale jest także wybierana przez osoby, które po prostu chcą schudnąć. Na czym polega ta dieta i jak działa na organizm?
Dieta ketogeniczna (ketogenna) zaliczana jest do diet wysokotłuszczowych i niskowęglowodanowych. W codziennej diecie spożywa się około 50% węglowodanów, 35% tłuszczów i 15% białek. Istotą diety ketogenicznej jest wprowadzenie organizmu w stan ketozy. Zgodnie z założeniami diety ketogenicznej, spożycie tłuszczu należy zwiększyć do takiej ilości, aby stanowił od 75% do 90% zapotrzebowania energetycznego organizmu. Pozostała część energii powinna pochodzić z białek oraz węglowodanów.
W tradycyjnej, zdrowej diecie głównym źródłem energii dla organizmu są węglowodany. Gdy ich brakuje, organizm zaczyna szukać innego „paliwa”. Są nimi tłuszcze, a konkretnie powstające w procesie rozpadu tłuszczów ciała ketonowe (ketozy). Skutkiem tego procesu jest spalanie zapasów zgromadzonych w tkance tłuszczowej. Przez to na dietę ketogenną decydują się między innymi osoby, których celem jest pozbycie się zbędnych kilogramów. Ponadto, wytwarzane w organizmie ciała ketonowe hamują uczucie głodu.
Zasady diety ketogenicznej
- sięganie po źródła zdrowego tłuszczu,
- prawie całkowite wykluczenie węglowodanów,
- ograniczenie białek,
- odstawienie słodzików,
- unikanie cukrów prostych,
- picie dużej ilości wody,
- wykonywanie regularnych badań.
Przykładowy plan diety ketogenicznej
- Śniadanie – jajecznica z dwóch jaj, smażona na boczku z pomidorami i koperkiem.
- Drugie śniadanie – serek wiejski lub twaróg z pestkami dyni, sezamem, siemieniem lnianym i papryką.
- Obiad – kurczak z brokułami, olejem lnianym i oliwkami.
- Podwieczorek – zimne nóżki.
- Kolacja: pstrąg z awokado i masłem orzechowym.
Dieta keto efekty – nie tylko pozytywne!
Rezultatem diety ketogenicznej z założenia jest wyraźny spadek masy ciała. Tempo odchudzania zależy od wyjściowej wagi oraz indywidualnych predyspozycji. Należy jednak mieć na uwadze, że w początkowej fazie diety, mogą pojawić się liczne nieprzyjemne skutki uboczne – m.in. zmęczenie, senność, zawroty głowy, nudności i zaparcia. Takie objawy zwykle ustępują, gdy po upływie około tygodnia organizm przyzwyczai się do nowego sposobu odżywiania. Osoby, które nie są przyzwyczajone do takiego stylu odżywiania, mogą też początkowo skarżyć się na zaparcia lub biegunki.
Uwaga!
Dieta keto, jak każda dieta jednostronna, może doprowadzić do niedoborów. Osoby będące na diecie ketogenicznej, których celem jest schudnięcie, często zapominają o tym, iż jest to dieta uboga w wiele składników odżywczych, np. witaminy, minerały i błonnik. Brak tych składników może powodować w pierwszej kolejności wspomniane skutki uboczne, a przy dłuższym stosowaniu może nawet wystąpić kamica moczanowa i hiperurykemia (zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi). Eksperci także ostrzegają, że dieta ketogenna może zaburzyć gospodarkę hormonalną. Stosowanie tej diety do redukcji masy ciała budzi więc sporo kontrowersji. Jeśli ktoś zdecyduje się na dietę ketogeniczną, powinna ona być prowadzona zgodnie z zaleceniami specjalisty z zakresu dietetyki i co jakiś czas trzeba poddać się badaniom. Podczas diety ketogenicznej należy pamiętać o suplementacji preparatami zawierających wapń, witaminy i niektóre mikroelementy. Z pewnością nie jest to dieta, która może być utrzymywana na stałe.
Z diety ketogennej nie mogą korzystać osoby z chorą wątrobą, nerkami, trzustką i z cukrzycą.
Dieta ketogenna w leczeniu niektórych chorób
Dieta ketogenna znalazła zastosowanie w leczeniu padaczki opornej na leki u dzieci i w pewnych wrodzonych błędach metabolizmu. Są też inne wskazania do jej stosowania, takie jak zespół Retta, zespół Draveta, zespół Doose oraz stwardnienie guzowate. Rozważa się również leczenie wspomagające dietą ketogenną w autyzmie, chorobie Alzheimera i Parkinsona. Aby jednak była skuteczna i nie stanowiła zagrożenia dla organizmu, powinna być przeprowadzana pod kontrolą lekarza i dietetyka.
