Większość z nas na dźwięk słowa „cukier” widzi krystalicznie biały proszek, który każdego dnia możemy nabyć w sklepie w postaci kilogramowych paczek. To cukier rafinowany. Ot i wszystko, nic szczególnego. Słodzimy nim wszystko, co mamy potrzebę posłodzić od codziennej kawy czy herbaty na domowych wypiekach i deserach kończąc.
Jednak istnieją jeszcze inne odmiany cukrów, które stosowane są na wielką skalę w przemyśle spożywczym. Należą do nich cukier przemysłowy produkowany najczęściej z trzciny cukrowej lub buraków cukrowych oraz glukoza czy fruktoza. Niestety każdy wytworzony przemysłowo cukier niezależnie od rodzaju nie zawiera nic ponad puste kalorie, żadnych minerałów ani witamin. Z racji tego, że cukry należą do grupy węglowodanów, służą nam tylko jako szybka energia.
Naprawdę lepiej szukać węglowodanów w innych produktach pochodzenia roślinnego np. zbożach, owocach, warzywach, orzechach czy różnego rodzaju produktach mlecznych. Będzie zdrowiej, a zarazem smaczniej i dużo bardziej różnorodnie. Warto wiedzieć, czym grozi wysoki poziom cukru.
Dlaczego tak uwielbiamy węglowodany?
Ponieważ szybko możemy z zawartej w nich glukozy pozyskiwać energię. Jak to się odbywa? Organizm przechwytuje glukozę i spala ją natychmiast do wody i dwutlenku węgla. Tak powstaje energia, którą każdego dnia potrzebujemy, czyli adenozyno-5′-trifosforan, czyli mówiąc krócej ATP. Podtrzymuje on przy życiu praktycznie każdą z komórek, jakie znajdują się w naszym ciele. Co prawda możemy w naszym organizmie wytworzyć ATP z tłuszczu oraz białka, ale wymaga to znacznie więcej czasu i zachodu niż w przypadku szybkiego stworzenia go z przyjmowanych węglowodanów. Ot taka droga na skróty. Pytanie tylko, czy zdrowa? Niekoniecznie.
Ile zjadamy cukru?
Martina Fontana w książce „Bez cukru. Wypisz się z klubu Anonimowych Cukroholików” dowodzi, że „przeciętny Europejczyk pochłania rocznie co najmniej 40 kilogramów cukru przemysłowego”. To ilość, która wydaje się na pierwszy rzut oka niewiarygodna, ponieważ to aż 40 standardowych paczek cukru. Jak sobie to wyobrazimy, to skóra cierpnie. A myśląc o Ameryce, powinniśmy dostawić do tego jeszcze kolejne dwadzieścia dwie kilogramowe paczki. 62 kilogramy to mniej więcej tyle ile waży przeciętna kobieta w naszym kraju. Niewiarygodne, a jednak.
Co ciekawe Fontana przytacza także statystyki, z których wynika, że tylko 15% z tej cukrowej góry zużywamy w naszych domach świadomie. Pozostałe 85% zjadamy w różnego typu produktach spożywczych, w których jego obecności najczęściej nawet nie jesteśmy świadomi. Do momentu, kiedy nie zerkniemy nieco wnikliwiej na etykietę. Możemy go znaleźć np. w napojach gazowanych bez alkoholu, słodyczach, dżemach, sokach, gotowych daniach do podgrzania, jogurtach oraz całej gamie innych produktów, które chętnie spożywamy każdego dnia. 34 kilogramy cukru zjadane kompletnie nieświadomie w każdym roku. To nie może pozostać bez echa dla naszych organizmów. I nie pozostaje a jakże.
Nadmierne spożywanie cukru: niepokojące objawy
Bądźmy ze sobą szczerzy, szanse na pozostanie w pełni zdrowymi, jeśli spożywamy duże ilości cukru, są raczej niewielkie. Pytanie tylko do jakiej skali zniszczeń doprowadzimy, zanim nie zaczniemy się ograniczać. Niestety, nawet jeśli na zewnątrz wszystko wygląda niemal idealnie i nic nam nie dolega, to wewnątrz nasz może dziać się prawdziwa cukrowa rewolucja.
Osoby, które charakteryzuje nadmierne spożywanie cukru, są często ospałe, wiecznie zmęczone, wycieńczone, nawet jeśli nie zajmowały się ciężką fizyczną pracą. Do tego dochodzą wahania nastrojów, które najczęściej przypisujemy wszechobecnemu stresowi i szybkiemu tempu życia. Także częste przechodzenie drobnych infekcji oraz problemy za skórą powinny nas zaalarmować i skłonić do prostego badania krwi, które nawet wykonane prywatnie kosztuje w granicach 10 złotych.
Natomiast zwiększone pragnienie, większe ilości oddawanego moczu lub nagły spadek, lub wzrost wagi są alarmujące na, tyle że powinniśmy bez zwłoki udać się do lekarza pierwszego kontaktu, który zaleci nam komplet odpowiednich badań w kierunku profilaktyki cukrzycowej.
Normy cukru w organizmie
U osoby dorosłej poddającej się badaniu na czczo, czyli minimum 8 godzin od spożycia ostatniego posiłku norma poziomu cukru wynosi: 70 do 99 mg/dl (3,3-5,5 mmol/l). Jeśli zaś badania zostało przeprowadzone od półtorej do dwóch godzin od posiłku, to norma będzie odpowiednio wyższa nie więcej jednak niż 140 mg/dl (7,8 mmol/l).
Czym grozi wysoki cukier?
Wysoki poziom cukru we krwi może prowadzić do wielu groźnych chorób. Powikłania, jakie notuje się u osób charakteryzujących się nadmiernym spożywaniem cukru to:
- znaczne pogorszenie widzenia,
- podwyższenie ciśnienia,
- problemy stomatologiczne,
- uszkodzenia nerwów co skutkować może wiecznie zimnymi lub nie wrażliwymi stopami,
- infekcje skórne oraz np. cienie pod oczami,
- infekcje stref intymnych,
- schorzenia układu krążenia oraz problemy z sercem,
- uszkodzenia nerek,
- trudne gojenie się ran oraz owrzodzenia skóry,
- nadmierne wypadanie włosów,
- ciężka miażdżyca kończyn dolnych,
- zaburzenia erekcji u mężczyzn,
- biegunki oraz notoryczne problemy z zaparciami,
- uszkodzenia naczyń krwionośnych.
Jak widać arsenał schorzeń, w jakie możemy się wpędzić, spożywając duże ilości cukru bez opamiętania, jest ogromny i dotyczy praktycznie każdego miejsca w naszym ciele. Warto więc uczciwie przyjrzeć się swojej diecie jak najszybciej i dokonać koniecznych zmian oraz korekt.
Cukier a rak
Przeprowadzone w Meksyku badania wykazały, że dieta zawierająca duże ilości cukru zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi. Dodatkowo dokonano szokującego odkrycia, że komórki rakowe de facto żywią się cukrem. Nowe komórki rakowe na początku swojego życia czerpią energię z procesu spalania glukozy albo z jej fermentacji. Naukowcy z International Agency for Research on Cancer odkryli przy okazji nowy rodzaj fermentacji nazwany metabolizmem TKTL1. Komórki nowotworowe nie spalają zatem glukozy, tylko zamieniają ją w kwas mlekowy o wyjątkowo niskim odczynniku pH. Taka sytuacja sprawia, że blokowane jest prawidłowe działanie naszego układu odpornościowego i komórki rakowe mogą z powodzeniem się mnożyć i rozprzestrzeniać. Im więcej nowotwór wyprodukuje kwasu mlekowego pozyskanego z węglowodanów (a więc cukrów), tym istnieje większe prawdopodobieństwo pojawienia się przerzutów w innych częściach naszego ciała.
Korzyści płynące ze zmniejszenia spożycia cukru
Oprócz oczywistego poprawienia stanu naszego zdrowia i zmniejszenia zapadalności na ciężkie choroby ograniczenie spożycia cukru sprawi także że:
- schudniemy,
- poprawią się nasze zdolności koncentracji,
- będziemy mieć piękną cerę i zdrowe zęby,
- zmniejszy się nasza potrzeba jedzenie i napady wilczego głodu,
- później się zestarzejemy,
- będziemy mieć więcej energii do pracy oraz nauki,
- poprawi się nam humor i ogólne samopoczucie,
- przestaniemy być wiecznie senni oraz zmęczeni,
- poprawi się nasza odporność na infekcje,
- będziemy dużo bardziej odporni na codzienny stres, a co za tym idzie, unikniemy depresji,
- unikniemy szkodliwych niedoborów witamin i składników mineralnych.
Jak obniżyć spożycie cukru w diecie?
Zasadniczo należy zmienić swoje nawyki żywieniowe i po prostu bardziej świadomie wybierać produkty naturalne jak najmniej przetworzone. Zrezygnowanie z gotowych pokarmów zawierających w swoim składzie całe góry cukru przemysłowego jest najlepszym rozwiązaniem. Jednak mało kto da radę zrezygnować, ze wszystkiego, co zawiera w sobie cukier. Kupujmy w takich sytuacjach świadomie. Czytajmy etykiety i wybierajmy te produkty, które cukru mają mniej.
Nie mamy co liczyć na to, że ktoś kiedyś zabroni używania cukru w przemyśle spożywczym jako wypełniacza, nośnika smaku czy dawcy kompletnie zbędnych kalorii. Jedyne co możemy zrobić to sami spróbować wyzwolić się z cukrowej obsesji w pełni świadomie, zanim narobimy sobie szkody.
Dowiedz się także, jakie właściwości posiada cukier kokosowy i jak cukier wpływa na pracę mózgu.
