Dieta na wypadające włosy. Co jeść, by je wzmocnić?

Dieta na wypadające włosy. Co jeść, by je wzmocnić?

Każdego dnia zdejmujesz ze szczotki garść włosów, a ich widok na poduszce już Cię nie dziwi po przebudzeniu? Wypadanie włosów jest problemem, z którym zmaga się wiele kobiet – czasem ze względu na brak równowagi hormonalnej lub chorobę, ale jeśli po wykluczeniu najpoważniejszych przyczyn czysto zdrowotnych problem nie ustępuje, jego powód może być bardziej błahy: niedobory w organizmie. W takich wypadkach niezbędna jest zrównoważona dieta na włosy wypadające. Co zmienić w odżywianiu, by cieszyć się zdrowym wyglądem i zapomnieć o problemach na głowie?

Co znajdziesz w artykule?

Wypadanie włosów? Dieta to podstawa

Dla zachowania zdrowych włosów niezbędne jest dostarczanie organizmowi prawidłowej ilości witamin i składników mineralnych. Zamiast stosować sztuczne suplementy, zbilansuj swoją dietę. Na wypadanie włosów najczęściej poleca się uzupełnienie takich składników jak:

Aminokwasy L-cysteina i L-metionina

Zacznijmy od podstawowej odpowiedzi na pytanie: co jeść, żeby włosy nie wypadały, czyli niezwykle kluczowych aminokwasów. Biorą one udział w syntezie keratyny i stymulują wzrost włosa, wpływając pozytywnie na na mieszki włosowe oraz zapobiegając wypadaniu i nadmiernej łamliwości włosów.

Źródła L - cysteiny w żywności:

  • mięso,
  • łosoś,
  • jaja kurze,
  • pistacje,
  • orzechy włoskie,
  • nasiona słonecznika.

Źródła L - metioniny w żywności:

  • jaja,
  • mięso,
  • ryby,
  • nabiał.

NNKT - niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe

Dieta na wypadające włosy musi obejmować nienasycone kwasy tłuszczowe, które zapobiegają temu problemowi, a przy tym – co nie mniej ważne – nadają im blask i zdrowy wygląd.

Źródła niezbędnych nasyconych kwasów tłuszczowych w żywności:

  • oleje roślinne (lniany, rzepakowy, oliwa z oliwek),
  • ryby morskie (łosoś, makrela, śledź, dorsz),
  • siemię lniane,
  • orzechy i migdały,
  • nasiona dyni, pestki słonecznika.

Cynk

To składnik, który organizm wykorzystuje do produkcji keratyny – podstawowego budulca włosów. Kontroluje też metabolizm aminokwasów, dzięki którym powstają włosy, dlatego jego niedobór osłabia ich kondycję i w znacznym stopniu przyczynia się do zwiększonego wypadania.

Źródła cynku w żywności:

  • ostrygi,
  • mięso, podroby (szczególnie wątróbka),
  • pestki dyni,
  • nasiona słonecznika,
  • migdały,
  • kasza gryczana,
  • sery,
  • jaja,
  • chleb żytni razowy.

 

Miedź

To mikroelement, który wpływa na siłę i kondycję włosów. Niedobór miedzi w organizmie prowadzi do ich osłabienia, wypadania, siwienia i rozdwajania się, dlatego jeśli zastanawiasz się, jaka dieta na wypadanie włosów będzie idealna, odpowiedzią jest właśnie dieta bogata w miedź. Gdzie jej szukać?

Źródła miedzi w żywności:

  •  produkty zbożowe (płatki owsiane, kasza gryczana, kasza jaglana, chleb żytni pełnoziarnisty),
  •  rośliny strączkowe (fasola, groch, soczewica, soja),
  • warzywa liściaste,
  • wątróbka,
  • orzechy,
  • pestki dyni i słonecznika,
  • ziemniaki,
  • owoce
  • mięso,
  • ryby,
  • kakao.

Co jeść na wypadanie włosów? Moc witamin

Witamina A

Jako niezwykle istotny składnik diety wpływa na poprawę metabolizmu cebulek włosowych oraz metabolizm komórek rogowych nabłonka skóry głowy. Prawidłowa ilość witaminy A sprawia, że włosy są mocne i gęste, z kolei jej niedobór prowadzi do ich wypadania i przesuszania się.

Źródła witaminy A w żywności:

  • jajka,
  • mleko i przetwory mleczne,
  • tłuste ryby,
  • podroby zwierzęce,
  • bataty,
  • jarmuż,
  • szpinak,
  • dynia.

Witamina C

Bierze udział w syntezie kolagenu, który poprzez dostarczenie niezbędnych aminokwasów korzystnie wpływa na wzrost i odbudowę włosa oraz odżywienie cebulek. Niedobór kolagenu prowadzi do wypadania, łamania i przesuszania się włosów, dlatego tak ważne jest, by witamina C była obecna w diecie na wypadanie włosów.

Źródła witaminy C w żywności:

  • owoce i warzywa.

Witamina E

Niedobór witaminy E sprawia, że włosy stają się matowe, dlatego zbilansowana dieta na wzmocnienie włosów powinna opierać się o produkty ją zawierające.

Źródła witaminy E w żywności:

  • nasiona i orzechy,
  • oleje roślinne,
  • pełnoziarniste produkty zbożowe.

Witamina D

Co jeść na wypadające włosy? Witaminę D! Bardzo łatwo o jej niedobory, a niewystarczająca ilość witaminy D może być przyczyną wypadania i przerzedzania się włosów

Źródła witaminy D w żywności:

  • tłuste ryby,
  • żółtka jaj,
  • mleko i jego przetwory.
Ważne: O ile większość niedoborów da się wyrównać dietą, to w naszym klimacie konieczna jest suplementacja witaminy D w okresie jesienno-zimowym, w dawce 800-2000 IU/dobę.

Biotyna

Biotyna zawiera siarkę, dzięki czemu wspomaga procesy powstawania keratyny - najważniejszego budulca włosów, dlatego niedobór biotyny może prowadzić do zaburzenia ich wzrostu i nadmiernego wypadania.

Źródła biotyny w żywności:

  • mięso,
  • ryby,
  • jaja,
  • mleko i jego przetwory,
  • produkty roślinne (marchew, pomidory, kalafior, soja),
  • orzechy i nasiona,
  • pokrzywa - napary, herbatki.

Woda

Nie można zapominać o odpowiednim nawodnieniu: woda jest niezbędna do prawidłowego przyswojenia wszystkich wymienionych wyżej witamin i składników mineralnych, dlatego tak naprawdę to właśnie ona stanowi klucz do utrzymania zdrowych, dobrze odżywionych włosów.

Poznaj również - dieta na trądzik.


Dieta w chorobach trzustki i jej głównie założenia

Dieta w chorobach trzustki i jej głównie założenia

Jej rola w procesach trawienia jest kluczowa, dlatego bardzo ważnym jest dbanie o prawidłową kondycję tego narządu. To właśnie trzustka pełni w organizmie dwie ważne funkcje. Po pierwsze wydziela enzymy niezbędne do rozkładu węglowodanów, białek i tłuszczów, a po drugie produkuje hormony odpowiadające za regulację poziomu glukozy we krwi. A co, jeśli mechanizmy trawienne organizmu zostają zaburzone? W przypadku chorób i dolegliwości związanych z pracą trzustki należy wdrożyć odpowiednie żywienie. Czym jest dieta trzustkowa? Co wolno jeść, a czego lepiej unikać? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule!

Co znajdziesz w artykule?

Jakie są główne założenia diety trzustkowej?

Osoby borykające się chorobami trzustki powinny zadbać o odpowiedni jadłospis, który będzie wspierać pracę narządu i jednocześnie nie będzie powodować zbytniego obciążenia. Istnieje szereg zasad, które warto wdrożyć w życie, aby cieszyć się znacznie lepszym samopoczuciem i minimalizować bolesne i uciążliwe dolegliwości bólowe.

Dieta trzustkowa opiera się na kilku prostych krokach:

  1. Dieta w chorobach i po przebytych chorobach trzustki powinna być łatwostrawna i niskotłuszczowa. Jadłospis powinien być ustalony indywidualnie w zależności od rodzaju i etapu choroby.
  2. Należy zadbać o regularność w spożywaniu posiłków. Potrawy powinny być małe objętościowe i spożywane w większej częstotliwości z uwagi na możliwe ograniczenie sprawności wydzielniczej trzustki. Rekomendujemy 5 mniejszych posiłków na dobę.
  3. Kaloryczność diety trzustkowej musi zostać ustalona indywidualnie. Zapotrzebowanie kaloryczne zależne jest od stanu chorego. Bardzo często jest ono zwiększane z uwagi na ryzyko niedożywienia oraz wzrastający hiperkatabolizm, czyli zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej.
  4. Dieta na chorą trzustkę całkowicie eliminuje spożycie alkoholu, mocnych kaw i herbat.
  5. Dieta przy chorobach trzustki powinna składać się z odpowiedniej ilości płynów. Zaleca się regularne picie niegazowanej wody mineralnej i słabych naparów ziołowych.
  6. Z jadłospisu należy wyeliminować ostre przyprawy takie jak: papryka chili, pieprz czy imbir.
  7. W diecie trzustkowej zaleca się przygotowywanie pokarmów za pomocą kilku sposobów obróbki termicznej: gotowania na parze, gotowania w wodzie, pieczenia w folii czy duszenia.
  8. Osoby cierpiące na dolegliwości trawienne powinny zrezygnować ze smażonych, grillowanych, zapiekanych i odgrzewanych posiłków.
  9. Z codziennego jadłospisu należy wyeliminować przetworzone produkty takie jak: chipsy, ciasta czy słodycze.

Dieta trzustkowa: co można jeść?

Przewlekłe, jak i ostre zapalenie trzustki powoduje uszkodzenia w obrębie narządu, co w rezultacie wywołuje zaburzenia wchłaniania i trawienia. W tym wypadku niezwykle istotna jest pełnowartościowa, bazująca na odpowiednich pokarmach dieta na chorą trzustkę. Co powinno się w niej znaleźć?

Przedstawiamy listę produktów dozwolonych w chorobach trzustki:

  • produkty zbożowe - dieta trzustkowa powinna opierać się w głównej mierze na jasnym pieczywie, drobnych kaszach (kuskus, manna, perłowa), makaronie czy ryżu,
  • odtłuszczone produkty mleczne takie jak jogurty naturalne, chude twarogi czy mleko,
  • chude ryby, jaja, mięso i jego przetwory (drób, cielęcina, królik),
  • tłuszcze roślinne (oliwa z oliwek, olej rzepakowy),
  • warzywa i owoce - przetarte lub gotowane, odznaczające się lepszą strawnością. Do diety trzustkowej warto włączyć: ziemniaki, marchew, buraki, sałatę, selera, pomidory bez skórki, koper, pietruszkę, banany, brzoskwinie, morele i pieczone jabłka.

Jakich produktów należy unikać?

W diecie trzustkowej należy unikać pieczywa ciemnego, żytniego i razowego, ciemnych makaronów, grubych kasz i produktów o wysokiej zawartości błonnika pokarmowego. Nie zaleca się również spożywania śmietany, tłustego mleka, żółtych i topionych serów. Należy również zwrócić uwagę czy po produktach z laktozą nie pojawiają się wzdęcia i uczucie ciężkości. Jeśli tak, to wtedy należy wyłączyć je z jadłospisu. Osoby borykające się z chorobami trzustki powinny unikać również spożywania żółtek jaj, tłustych mięs (wieprzowiny, baraniny, kaczki), a także ryb: śledzi, makreli, łososia, ryb wędzonych i konserw rybnych. W codziennym jadłospisie lepiej zrezygnować z grzybów, cebuli, brukselki, kapusty, roślin strączkowych, kukurydzy, pora, papryki czy czosnku. Niezalecane są również niedojrzałe, suszone czy pestkowe owoce takie jak: maliny, jeżyny, agrest; gruszki, figi, maliny, jeżyny, borówki, śliwki, winogrona, truskawki, poziomki.

Trzustka to narząd odpowiedzialny za wiele funkcji życiowych. Warto pamiętać, że lekkostrawna dieta trzustkowa odgrywa ogromną rolę w procesie leczenia i jest w stanie przynieść ulgę podczas wielu bolesnych i uciążliwych dolegliwości.

Sprawdź również, jak powinna wyglądać dieta przy chorej wątrobie.


Dieta przy dnie moczanowej. Co warto włączyć do jadłospisu?

Dieta przy dnie moczanowej. Co warto włączyć do jadłospisu?

W przeszłości określano ją mianem „choroby ludzi bogatych”, ponieważ zapadali na nią głównie przedstawiciele zamożniejszej warstwy społecznej. W efekcie zmian cywilizacyjnych stała się powszechnie znaną dolegliwością, z którą boryka się coraz więcej osób. To właśnie dna moczanowa wiąże się z szeregiem nieprzyjemnych dolegliwości i bolesnych ataków. Dna moczanowa charakteryzuje się występowaniem nawracających stanów zapalnych stawów, którym towarzyszy ból, zaczerwienienie, wzrost temperatury i obrzęk. Przyczyną tej choroby jest wysokie stężenie kwasu moczowego we krwi, którego nadmiar odkłada się w stawach, ścięgnach i otaczających je tkankach w postaci kryształków kwasu moczowego. Jak temu zapobiec? Jednym ze sposobów jest odpowiednia dieta. Sprawdź, co jeść przy dnie moczanowej, a jakich produktów lepiej unikać!

Co znajdziesz w artykule?

Jak powinna wyglądać dieta przy dnie moczanowej?

Dna moczanowa, zwana również jako podagra, to choroba przewlekła, która polega na odkładaniu się złogów kwasu moczowego w ścięgnach, stawach, więzadłach i nerkach. Zmiany chorobowe mogą zaatakować różne miejsca, jednak najczęściej jest to staw śródstopno-paliczkowy palucha. Pierwsze objawy są ściśle związane z miejscem występowania choroby. Podagra może współwystępować z cukrzycą, nadciśnieniem, otyłością lub wysokim poziomem cholesterolu. Warto mieć na uwadze, że dna moczanowa jest często efektem nieprawidłowych zmian metabolicznych, dlatego w profilaktyce i zapobieganiu nawrotów tej choroby niezwykle istotną kwestię stanowi odpowiednio zbilansowany jadłospis.

Podagra jest leczona farmakologicznie, jednak niebagatelną rolę w zahamowaniu objawów choroby pełni również zmiana stylu życia. Regularna aktywność fizyczna i pełnowartościowa dieta przy dnie moczanowej przeciwdziała gromadzeniu się kryształków w tkankach wewnętrznych, a w rezultacie powoduje zmniejszenie objawów i uporczywych dolegliwości. Jadłospis przy dnie moczanowej polega na zminimalizowaniu produktów zawierających puryny, czyli aromatycznych związków organicznych.

Dieta dny moczanowej powinna składać się z łagodnych w smaku posiłków. Zaleca się, aby potrawy przygotowywać za pomocą wybranych technik obróbki termicznej: gotowania, duszenia, pieczenia. Należy zrezygnować ze smażonych, pieczonych oraz smażonych tradycyjną metodą dań. Podstawą diety przy dnie moczanowej jest bilans makroskładników: białek, węglowodanów i tłuszczów oraz witamin i składników mineralnych. Jadłospis przy diecie moczanowej powinien zawierać więcej węglowodanów, a mniej tłuszczów. Dieta bogata w węglowodany wzmaga wydzielanie moczanów z moczem, a dieta obfitująca w tłuszcze prowadzi do wchłaniania zwrotnego moczanów w kanalikach. Aby mieć pewność, że posiłki będą zawierać wszystkie niezbędne makroskładniki, warto zadbać o ich prawidłowy rozkład. Jak wygląda to w praktyce? Przy prawidłowej masie ciała zaleca się, aby w diecie znalazło się od 15%-20% białka, 35% tłuszczy i od 50%-55% do węglowodanów.

Żywność klasyfikuje się na podstawie ilości wytwarzanego kwasu moczowego w porcji. Posiłki dzielimy na 3 grupy, w których wytwarza się:

  • mniej niż 50 mg kwasu moczowego (produkty z taką ilością powinny stanowić podstawę diety)
  • od 50 do 100 mg kwasu moczowego (produktów z taką ilością należy unikać, a, przy atakach dny moczanowej bezwzględnie pominąć)
  • powyżej 100 mg kwasu moczowego (produkty z taką ilością puryn należy całkowicie wyeliminować z diety).

Co jeść przy dnie moczanowej? Lista zalecanych produktów

Osoby borykające się z dną moczanową powinny pamiętać o kilku zasadach, które warto wcielić w życie. Podstawą jest regularność, dlatego posiłki powinny być spożywane w równych odstępach czasu - mniej więcej od 4 do 5 posiłków dziennie. Ostatnie danie powinno być zjedzone około 4 godziny przed snem, dzięki czemu kwas moczowy nie będzie się gromadzić w ciągu nocy.

Co jeść przy diecie moczanowej? Oto lista produktów, które powinny znaleźć się w lodówce osób borykających się z odkładaniem się kryształów kwasu moczowego w stawach:

  • owoce (z wyjątkiem rabarbaru) - to cenne źrodło witaminy C, kwasu foliowego i błonnika pokarmowego, które chronią przed rozwojem dny moczanowej. Warto mieć jednak na uwadze, ze owoce takie jak melon i banany powinny być spożywane w umiarkowanej ilości,
  • warzywa - zawierające szereg witamin z grupy B, polifenoli oraz składników mineralnych takich jak potas czy fosfor. Warzywa takie jak jak: dynia, zielona fasola, biała fasola, soczewica, czerwona kapusta, jarmuż powinny być spożywane w niewielkiej częstotliwości,
  • produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu takie jak: mleko, serki wiejskie, jogurty naturalne, kefiry, maślanki, które stanowią grupę szczególnych produktów zalecanych w diecie osób chorych na dnę moczanową,
  • tłuszcze roślinne (orzechy włoskie, pestki słonecznika, oleje roślinne),
  • niskoprzetworzone produkty zbożowe (grube kasze, chleb razowy, makaron pełnoziarnisty),
  • chude mięso - najlepiej drobiowe.

Czego nie jeść przy dnie moczanowej? Lista produktów, które lepiej unikać

Aby uniknąć dokuczliwych dolegliwości i bolesnych ataków, należy zrezygnować z grupy produktów, która zaostrza chorobę. Do tego grona zalicza się:

  • tłuste i przetworzone mięso - wędliny, podroby, konserwy, galarety, wywary z mięsa i kości, dziczyzna,
  • tłuszcz zwierzęcy - smalec, słonina, masło,
  • owoce morza,
  • ryby (sardynki, szproty, śledzie, owoce morza, ryby wędzone, galarety, konserwy),
  • tłuste przetwory mleczne - ser biały, ser żółty, ser pleśniowy, ser topiony, mascarpone),
  • słodzone napoje,
  • w okresie nasilenia objawów należy zrezygnować również z warzyw takich jak: por, brukselka, nasiona roślin strączkowych czy szpinak.

Dieta przy dnie moczanowej opiera się na odpowiednim doborze produktów i wykluczeniu tych, które są bogate w związki purynowe. Warto pamiętać, że odpowiednia ilość białka, tłuszczów i węglowodanów w jadłospisie może przyczynić się do poprawy stanu zdrowia. Jedno jest pewne, regularna aktywność fizyczna plus odpowiednio ułożona dieta to klucz do dobrego samopoczucia!

Zapraszamy również do zapoznania się z artykułem: Właściwie dobrana dieta a dolegliwości zdrowotne, w którym znajduje się więcej informacji na temat wybranych jednostek chorobowych i kwestii doboru odpowiedniej diety.


Dieta dziecka w czasie pandemii

Dieta dziecka w czasie pandemii

Niejeden rodzic zastanawia się, jak powinien wyglądać codzienny jadłospis dziecka. Warto mieć na uwadze, że nie ma jednego produktu, który dostarczałby wszystkich niezbędnych składników pokarmowych, dlatego w diecie malucha nie może zabraknąć urozmaiconych dań. Prawidłowe odżywianie ma więc kluczowe znaczenie dla zdrowia, zwłaszcza w momencie, gdy układ odpornościowy może zostać poddany próbie walki z koronawirusem. Jak powinna wyglądać dieta dziecka w pandemii Covid-19? Śpieszymy z odpowiedzią!

Co znajdziesz w artykule?

Dieta dziecka wzmacniająca odporność

Niemal 70% komórek odpornościowych znajduje się w przewodzie pokarmowym. Jaki z tego wniosek? W budowaniu mechanizmów obronnych w organizmie dziecka kluczową rolę odgrywa odpowiednio zbilansowany jadłospis. Podstawą diety dziecka wzmacniającej odporność są regularne i pełnowartościowe posiłki. Serwując naszym najmniejszym urozmaicone dania, możemy mieć pewność, że dostarczymy im niezbędnych składników odżywczych. Warto mieć na uwadze, że nie istnieje jeden produkt, który posiada wszystkie niezbędne składniki pokarmowe. Z tego też powodu dieta dziecka w czasie pandemii powinna składać się z owoców, warzyw, nabiału, produktów pełnoziarnistych, mięsa, ryb, roślin strączkowych oraz niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu nienasyconych kwasów tłuszczowych.

Jak powinna wyglądać dieta dziecka w pandemii?

Regularne posiłki to podstawa

Istnieje kilka zasad, które warto wdrożyć podczas planowania posiłków dla swojej pociechy. Należy zadbać o to, aby dostarczać 5 porcji warzyw i owoców w ciągu dnia. To cenne źródła witamin C, E, kwasu foliowego, beta-karotenu, likopenu, flawonoidów, błonnika i składników mineralnych. Dieta dziecka w czasie pandemii oparta w dużej mierze o owoce i warzywa pozwoli zadbać o jego zdrowie i dobre samopoczucie, stymulując układ immunologiczny naszej pociechy. Posiłki należy spożywać razem, najlepiej podczas rozmowy. Zjedzenie wspólnego śniadania czy obiadu może być dobrą nauką zdrowego odżywiania.

Postaw na sezonowość

Sezonowe warzywa i owoce są smaczniejsze i zdrowsze niż te dostępne na półkach sklepowych przez cały rok. Sięganie po produkty, które występują w danej porze roku, to gwarancja tego, że zawierają one najwięcej odżywczych składników. W okresie mniejszej dostępności, warto sięgać po mrożonki, ponieważ ich forma przechowywania powoduje mniejsze straty witamin. W diecie dziecka w pandemii polecane są również kiszonki (kiszona kapusta, ogórki) oraz warzywa korzeniowe. Aby zachęcić dziecko do regularnego jedzenia warzyw i owoców, należy zadbać o ich odpowiednią formę podania. Obrane, podane w małych kawałeczkach w misce będą kojarzyć się dziecku z kolorową przekąską, po którą zdecydowanie chętniej sięgną.

Nie zapominaj o produktach zbożowych

Niezwykle ważnym elementem diety dziecka wzmacniającej odporność są produkty pełnoziarniste. Dlaczego warto włączyć je do diety naszego dziecka? Głównie ze względu na fakt, że są one źródłem witamin (szczególnie z grupy B), składników mineralnych (cynk, magnez), a także wspierającego perystaltykę jelit błonnika pokarmowego. W codziennym jadłospisie dziecka nie powinno zabraknąć więc pieczywa razowego, kasz (gryczanej, jęczmiennej), makaronu razowego, jak i brązowego ryżu.

Rola produktów mlecznych

W jadłospisie dziecka powinny znaleźć się również produkty mleczne takie jak: jogurty, kefiry, maślanki - najlepiej te w formie naturalnej, bez dodatku cukru czy mleka w proszku. Napoje mleczne zawierają kultury bakterii, które korzystnie wpływają na organizm, wzmacniając układ odpornościowy i regulując pracę układu pokarmowego.

Eliminacja cukru, soli i białej mąki

Niezdrowe i tłuste przekąski warto zastąpić zdrowymi odpowiednikami. Słodycze zawierające w składzie cukier i syrop glukozowo-fruktozowy warto zamienić na owoce, warzywa, nasiona pestek czy orzechy. Dzięki temu możemy mieć pewność, że przekąski naszego dziecka zawierają cenne składniki odżywcze i nie stanowią pustych kalorii.

Włącz białko do diety

W diecie dziecka w czasie pandemii nie może zabraknąć również pełnowartościowych źródeł białka. Przykładem tego są tłuste ryby morskie, nasiona roślin strączkowych (groch, bób, fasola, soczewica, ciecierzyca), jaja czy chude mięso. Białko wpływa na układ odpornościowy poprzez jego stymulowanie i szybsze reagowanie na pojawiające się zagrożenia.

Prawidłowe nawodnienie

Regularne picie wody wspiera naturalne siły obronne w walce z infekcjami. Aby zachęcić dziecko do picia wody, warto podawać ją z cytryną, miętą, imbirem czy z dodatkiem innych owoców. To dobry sposób na to, aby zmienić jej smak, a jednocześnie nie wpływać na skład.

Wraz z pojawieniem się pandemii Covid-19, rodzice zadają sobie pytania, jak wzmocnić odporność dziecka na działanie różnych patogenów. Niezwykle kluczową rolę stanowi odpowiednio zbilansowana i pełnowartościowa dieta, która będzie dostarczać niezbędnych składników odżywczych, składników mineralnych i witamin. Dieta dziecka w czasie pandemii powinna uwzględniać produkty mleczne, zbożowe, sezonowe warzywa i owoce, a także odpowiednie nawodnienie. Zdrowe odżywianie to klucz do prawidłowego funkcjonowania organizmu, również w momencie kiedy jest on narażony na kontakt z wirusem.

Wdrożenie pełnowartościowych posiłków do diety dziecka to również forma profilaktyki przed sezonowymi chorobami. Dbanie o zdrowie w obliczu koronawirusa powinno obejmować również racjonalne podejście do kwestii odżywiania. Zdrowe i pełnowartościowe posiłki, aktywność fizyczna i sen - wszystkie te czynniki stoją na straży odporności!

Zapraszamy również do zapoznania się z artykułem: Jak nie przytyć na kwarantannie?


Dieta dla diabetyka. Co powinien jeść cukrzyk?

Dieta dla diabetyka. Co powinien jeść cukrzyk?

Żywienie ma wpływ nie tylko na to, jakich wartości zdrowotnych dostarczamy do organizmu, ale również na to, jak się czujemy. Istnieje szereg chorób, które powinny być wspierane specjalnie ułożoną dietą. W wielu przypadkach oprócz terapii farmakologicznej należy wdrożyć odpowiednie postępowanie dietetyczne. Mowa tu o cukrzycy, czyli jednostce chorobowej, którą można skutecznie leczyć prawidłowo dobraną dietą. Jak powinna wyglądać dieta dla diabetyka? Co może, a czego nie powinien jeść cukrzyk? Odpowiedź znajduje się w treści artykułu!

Co znajdziesz w artykule?

Główne założenia diety dla diabetyków

Warto pamiętać o tym, że na poziom cukru we krwi mają wpływ trzy elementy: insulina lub leki doustne, aktywność fizyczna i komponowanie posiłków. Środki farmakologiczne i sport obniżają poziom cukru, natomiast niezalecane produkty żywnościowe podnoszą glikemię. Aby przyczynić się do poprawy samopoczucia, należy zachować balans między tymi trzema punktami, co zdecydowanie poprawi kondycję zdrowotną diabetyków. Ostatni punkt tej układanki zależy od nas samych, dlatego dieta dla diabetyka powinna składać się z produktów, które nie będą powodować nagłego skoku insuliny we krwi. Odpowiednim żywieniem jesteśmy w stanie zahamować nagłe skoki, niekorzystnie wpływające na stan zdrowia osób chorujących na cukrzycę.

W diecie dla cukrzyków niezwykle ważny jest prawidłowy poziom węglowodanów - nie tylko ich ilości, ale również rodzaju. Zaleca się, aby diabetycy sięgali po węglowodany wolnowchłaniające, które zapobiegają dużym wahaniom glikemii oraz hiperglikemii po posiłkach. Dieta dla cukrzyków powinna być skomponowana w taki sposób, aby chorujący nie przekraczał dziennej dawki tłuszczy i węglowodanów - składników mających największy wpływ na wahania cukru we krwi. Ilość węglowodanów powinna wahać się od 40 do 55%. Warto mieć na uwadze, że jest to dość indywidualna sprawa i zależy ona od kondycji i stanu zaawansowania cukrzycy. Co więcej, diabetycy powinni sięgać po węglowodany o niskim lub średnim IG, zawierające duże ilości błonnika. Dlaczego to takie ważne? Włókno pokarmowe jest znacznie dłużej trawione i nie podnosi glikemii w dużym stopniu.
Co powinien jeść cukrzyk? Zobacz naszą listę zalecanych produktów!

Jakie produkty powinny znaleźć się w menu osoby chorującej na cukrzycę?

  • rośliny strączkowe - dostarczają dużo wysokowartościowego białka, witamin i składników mineralnych. Dają poczucie sytości i wspierają procesy trawienne,
  • pieczywo razowe, wieloziarnisty makaron, brązowy ryż - to zdecydowanie zdrowsza alternatywa dla szybkowchłaniającego się białego makaronu, pieczywa i ryżu, które powodują gwałtowne wahania poziomu glukozy we krwi,
  • produkty pełnoziarniste, płatki zbożowe - czyli bardzo dobre źródło błonnika pokarmowego w diecie, który daje uczucie sytości i pozwala kontrolować masę ciała,
  • ryby - to bogate źródło kwasów omega-3 i -6, które działają przeciwzapalnie, a także są składnikiem błon komórkowych,
  • niektóre surowe warzywa - na liście produktów dozwolonych nie może zabraknąć warzyw o niskim indeksie glikemicznym takim jak: bakłażan, papryka, rzodkiew, brukselka, seler naciowy, grzyby, oliwki, kiszona kapusta, cukinia czy cebula. To cenne źródło witamin i składników odżywczych mających pozytywny wpływ na funkcjonowanie organizmu. Należy jednak zwracać uwagę na ich sposób przygotowania - np. ugotowana marchewka może zawierać niemal dwa razy więcej cukru i być bardziej kaloryczna niż ta w formie surowej,
  • owoce w niewielkiej ilości - należy pamiętać, że owoce ze względu na zawartość fruktozy, czyli cukru prostego, który również może powodować wahania poziomu glukozy, powinny być spożywane w niewielkich porcjach - tj. garść dziennie. Istnieją jednak owoce o dość niskim indeksie glikemicznym, których właściwości zdrowotne są nieocenione. Mowa tutaj o owocach jagodowych takich jak (truskawki, maliny, poziomki, borówki, agrest, aronia) czy cytrusy (cytryny, pomarańcze, grejpfruty), będące źródłem cennej dla układu odpornościowego witaminy C. Osoby chorujące na cukrzycę powinny w pełni zrezygnować z suszonych owoców, które zazwyczaj są pełne cukru,
  • chude białko - w diecie dla diabetyków zaleca się również spożywanie około 20% białka. Mowa tutaj o jogurcie naturalnym, chudym twarogu, jajkach, czy drobiu,
  • zdrowe tłuszcze - do tego grona z pewnością zalicza się oliwę z oliwek, orzechy, awokado, tłuste ryby czy oleje roślinne - zapobiegają one tworzeniu się wolnych rodników, a równocześnie stanowią prawdziwe bogactwo witamin.

Oprócz odpowiednio zbilansowanej diety niezwykle ważne jest również regularne przyjmowanie posiłków. Dieta dla diabetyków powinna składać się więc z 5 różnorodnych dań spożywanych w równych odstępach - najlepiej co 3 godziny. Cukrzycy powinni pamiętać również o odpowiednim nawodnieniu i przyjmowaniu minimum 2 litrów wody dziennie. Podczas przygotowywania posiłków, warto zadbać również o odpowiednią obróbkę termiczną - im bardziej rozgotowana potrawa, tym wyższy jest jej indeks glikemiczny. Warzywa, makarony, ryże najlepiej przygotowywać al dente.

Czego nie może jeść cukrzyk?

Istnieje szereg produktów z wysokim indeksem glikemicznym, które lepiej omijać i nie włączać ich do swojej diety. Diabetycy powinni niemal całkowicie wystrzegać się cukrów prostych, które nie tylko podnoszą poziom cukru we krwi, ale również sprzyjają tyciu i nabieraniu dodatkowych kilogramów. Większość osób chorujących na cukrzycę ma również problemy z wagą. Należy pamiętać o tym, że cukrzyca często ma ścisły związek z nadwagą lub otyłością. Czego nie może jeść cukrzyk? Przede wszystkim słodyczy, słodzonych napojów gazowanych, cukru, miodu, białego pieczywa, niektórych owoców - np. dojrzałe banany, soków owocowych, przetworzonej żywności czy niektórych gotowanych potraw.

Dieta dla diabetyków wcale nie musi być nudna. Istnieje szereg produktów z niskim indeksem glikemicznym nieprzekraczającym 55 IG, które stanowią bazę do stworzenia pysznych i zdrowych potraw!


Ocet jabłkowy w diecie a odchudzanie

Ocet jabłkowy w diecie a odchudzanie

Od kilku lat coraz częściej mówi się o prozdrowotnych właściwościach octu jabłkowego. Jeszcze do niedawna kojarzony był głównie ze względu na swoje zastosowanie w niemal w każdym domu jako dodatek do wielu dań. Obecnie ocet jabłkowy znany jest również jako remedium na różnego typu dolegliwości czy problemy zdrowotne - w tym także kwestie związane z nadwagą. Jeśli zależy Ci na tym, aby zrzucić dodatkowe kilogramy, i chcesz wesprzeć cały proces, to sprawdź, jak stosować ocet jabłkowy na odchudzanie. To świetne wsparcie dla racjonalnej diety i aktywności fizycznej!

Co znajdziesz w artykule?

Jak działa ocet jabłkowy na odchudzanie?

Przechodząc do kwestii związanych z właściwościami octu jabłkowego, warto zwrócić uwagę na jego skład. Ocet jabłkowy składa się w głównej mierze z kwasu octowego, cytrynowego i mlekowego. Co więcej, zawiera też witaminy, aminokwasy, flawonoidy, pektyny, beta-karoten oraz składniki mineralne wykazujące pozytywny wpływ na zdrowie.

Jako efekt fermentacji jabłek, ocet jabłkowy posiada również pektyny, które wspierają pracę jelit, a także wykazują działanie oczyszczające organizm. Temu składnikowi przypisuje się również działanie polegające na obniżaniu poziomu cholesterolu we krwi, co w rezultacie może zapobiegać miażdżycy czy nadciśnieniu. Pektyna zawarta w occie wspiera procesy trawienne, poprawia metabolizm, zwiększa uczucie sytości, a także stymuluje wzrost pożytecznej mikrobioty jelitowej.

Wykorzystanie octu jabłkowego w diecie i na odchudzanie

Ocet jabłkowy w diecie może wspierać również proces odchudzania. Warto mieć na uwadze, że samo picie roztworu wody z octem jabłkowym nie wpłynie znacznie na redukcję masy ciała. Sam proces zrzucania kilogramów jest dość złożony, dlatego najważniejszym elementem całego procesu jest deficyt kaloryczny, regularna aktywność fizyczna i racjonalna dieta, która będzie dostarczać niezbędne składniki i witaminy minerały. W procesie odchudzania kluczowe jest to, aby ustalić właściwe zapotrzebowanie kaloryczne i włączyć do codziennego menu urozmaicone i zbilansowane posiłki - tak, aby jak najlepiej odżywić organizm i dostarczyć mu wszystkiego co niezbędne do prawidłowej pracy.

Jak działa ocet jabłkowy na odchudzanie? Zawarte w nim pektyny zwiększają objętość treści pokarmowej, co daje poczucie sytości, a w rezultacie opóźnia tempo opróżniania żołądka z treści pokarmowej. Ocet jabłkowy może hamować również uczucie łaknienia i ogranicza uczucie głodu, co pozwala uniknąć częstego podjadania czy nagłych napadów wilczego apetytu.

Stosowanie octu jabłkowego w diecie ma więc działanie wspomagające całą kurację odchudzającą, przyczyniając się do poprawy metabolizmu czy wspierania procesu oczyszczania organizmu. Co więcej, regularne stosowanie mieszanek octu jabłkowego z wodą może mieć niewielki wpływ na obniżenie poziomu glukozy, tym samym poprawia gospodarkę insulinową.

Jak pić ocet jabłkowy na odchudzanie? Sprawdzone wskazówki

Octu jabłkowego na odchudzanie nie należy pić bezpośrednio z butelki, ponieważ jego kwaśny odczyn mógłby podrażnić ściany żołądka. Najlepiej rozcieńczyć łyżkę lub dwie octu w szklance wody. Taką porcję stosować raz dziennie. Jeśli chodzi o porę, w której spożywać ocet jabłkowy to w zależności od preferencji można wypić na czczo, przed śniadaniem lub przed obiadem czy kolacją.

Przeciwskazaniem do picia octu jabłkowego jest choroba wrzodowa żołądka, nadżerki przełyku czy inne choroby związane z uszkodzeniem błony śluzowej. Do efektów ubocznych związanych z nadmiernym stosowaniem octu jabłkowego zalicza się m.in.: zgagę, osteoporozę, obniżenie poziomu potasu, utratę masy kostnej czy niszczenie się szkliwa, dlatego tak ważne jest to, aby stosować go z umiarem.

Jak pić ocet jabłkowy na odchudzanie? Przede wszystkim systematycznie! Należy traktować to jako element terapii odchudzającej, która wspiera cały proces zrzucania zbędnych kilogramów. Należy jednak pamiętać, że podstawą jest racjonalna dieta i ćwiczenia, które będą odpowiadać za efekt końcowy, a picie wody z octem jabłkowym będzie przysłowiową kropką nad i całego odchudzania! Ocet jabłkowy w diecie może pojawić się również w postaci dodatków - np. marynaty do ryb czy mięsa, dodatek do zupy, sałatek czy surówek.

Jego zastosowanie jest na tyle szerokie, że sprawdzi się nawet jako naturalny konserwant. Warto mieć na uwadze, że ocet jabłkowy w diecie powinien pochodzić ze sprowadzonego źródła. Największą wartość ma ten niefiltrowany, który odznacza się mętną strukturą. Dobrej jakości ocet jabłkowy powstaje w wyniku fermentacji całych jabłek wraz z miąższem i pestkami, co jest wynikiem naturalnego procesu.

Jak działa i jak stosować ocet jabłkowy na odchudzanie? Podsumowując, to produkt, który może przyczynić się do poprawy przemiany materii, szybszych efektów w spalaniu tkanki tłuszczowej czy redukowaniu napadów głodu. Należy jednak pamiętać o tym, że zdrowa dieta i regularna aktywność fizyczna to podstawa, a regularne picie octu jabłkowego może wspierać efekty racjonalnego procesu odchudzania!

Sprawdź również, czego nie jeść, aby schudnąć.


Dieta GAPS i jej główne założenia

Dieta GAPS i jej główne założenia

Obecnie coraz częściej słyszy się o tym, że jelita to drugi mózg. To stwierdzenie, które bywa często przytaczane przez lekarzy, dietetyków i specjalistów do spraw żywienia. Liczne badania potwierdziły, że układ pokarmowy wykonuje szereg skomplikowanych procesów. To właśnie w jamie brzusznej znajduje się olbrzymia liczba neuronów i komórek glejowych tworzących bogatą sieć, która oddziałuje na pracę innych narządów. Co kryje się więc pod terminem zespołu psychologiczno-jelitowego? A wreszcie - czym jest dieta GAPS i jaki ma wpływ na pracę mózgu? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule!

Co znajdziesz w artykule?

Czym jest zespół psychologiczno-jelitowy GAPS?

Koniec lat 90. XX wieku to przełom nad badaniami dotyczącymi wpływu diety na kondycję psychologiczną człowieka. W 2004 roku ukazała się książka, która zrewolucjonizowała dotychczasowe myślenie na temat żywienia, zwracając szczególną uwagę, że to, co jemy, ma wpływ na kondycję naszych narządów, co w dalszej perspektywie może oddziaływać na procesy psychiczne czy neurologiczne. Dietetyk Natasha Campbell-McBride zauważyła zależność między kondycją jelit a sprawnością psychologiczną i psychiczną swoich pacjentów. Ta obserwacja pozwoliła wysnuć wniosek, że duża grupa zaburzeń psychologicznych ma związek z chorymi jelitami.

Na podstawie wieloletnich badań i pracy z pacjentami dietetyk opracowała specjalny system żywienia, którego głównym celem stała się troska o kondycję jelit i włączenie do diety produktów mających pozytywny wpływ na ich funkcjonowanie. Podłoża zespołu psychologiczno-jelitowego GAPS, czyli schorzenia natury psychicznej ściśle powiązanego ze sposobem odżywiania, zaczęto upatrywać w zaburzeniach mikroflory jelitowej. Prowadzone badania i obserwacje przyczyniły się do opracowania autorskiego sposobu żywienia skupionego na zdrowiu jelit. To właśnie dieta GAPS zrewolucjonizowała dotychczasowe podejście do chorób takich jak: autyzm, ADHD, dysleksja, schizofrenia, zaburzenia lękowe i obsesyjno-kompulsywne. Należy jednak pamiętać, że żywienie wspiera proces leczenia, jednak nie zastępuje leczenia farmakologicznego. Stosowanie diety GAPS powinno być więc traktowane jako forma zwiększenia skuteczności terapii.

Etapy diety GAPS

Dieta GAPS została podzielona na 6 etapów. Jej celem jest wyłączenie wielu produktów spożywczych z diety, a skupienie się na spożywaniu ograniczonej ilości produktów z listy. Jadłospis stworzony na podstawie założeń diety GAPS opiera się na wykluczeniu wszystkich źródeł węglowodanów z diety. W praktyce oznacza to tyle, że w jadłospisie nie znajdziemy makaronu, białego pieczywa czy ryżu. Początkowe założenia są bardzo restrykcyjne, ale wraz z upływem czasu do naszego codziennego menu możemy włączać kolejne produkty.

W całym cyklu możemy wyszczególnić 6 etapów diety GAPS, które należy ściśle przestrzegać w celu osiągnięcia zamierzonych efektów:

  • etap 1 - oczyszczenie organizmu. Przez około 5 do 7 dni zalecane jest spożywanie rosołu gotowanego na mięsie, kościach i tłuszczu zwierzęcym. Zupa powinna być przygotowywana bez makaronu. Domowe wywary mięsne działają regenerująco na błonę śluzową jelit, dlatego jest to jeden z ważniejszych produktów stosowanych w diecie GAPS. Pod koniec tygodnia do diety można włączyć sok z kiszonek.
  • etap 2 - bazuje na rosole, jednak jest to również odpowiedni czas na to, aby do diety włączyć duszone warzywa, kiszonki i surowe żółtka jajek.
  • etap 3 - to kontynuacja pokarmów z poprzedniego etapu. Do jadłospisu można dodać produkty takie jak: awokado, gotowane i smażone jaja, tłuszcze roślinne i zwierzęce oraz bezzbożowe naleśniki.
  • etap 4 - zakłada wprowadzenie gotowanego lub pieczonego mięsa, bezzbożowego pieczywa oraz soków warzywnych.
  • etap 5 - dopuszcza wprowadzenie do diety gotowanych owoców - np. jabłka oraz surowych warzyw.
  • etap 6 - to moment, w którym wszystkie pokarmy są dobrze tolerowane. Stopniowo można wprowadzać surowe owoce oraz miód.

Dieta GAPS - założenia i efekty stosowania diety

Podczas stosowania diety GAPS należy bezwzględnie unikać sacharozy, laktozy i skrobi - nie tylko przez okres trwania diety, ale i dłuższy czas. Powrót do dawnych przyzwyczajeń może skutkować zaostrzeniem dolegliwości chorobowych. Podstawą diety jest rosół, który działa pozytywnie na kondycję jelit i pozwala odbudować ich naturalną barierę ochronną, odpowiadającą za produkcję witamin z grupy B, K, a także substancji odpowiedzialnych za zwalczanie patogenów. Dobrze prowadzona dieta kształtuje zdrowe nawyki żywieniowe. Jadłospis bazujący na małej ilości cukru i węglowodanów prostych ma wpływ na poprawę psychofizyczną pacjenta.

Jak skomponować jadłospis oparty o zasady diety GAPS?

Zastanawiasz się, jak powinien wyglądać przykładowy jadłospis diety GAPS? Warto mieć na uwadze, że wszystko zależy od tego, na jakim etapie diety jesteśmy. Jeśli nasza przygoda z tym sposobem żywienia rozpoczęła się jakiś czas temu, to możemy pozwolić sobie na większą swobodę w doborze produktów.

Jak powinno wyglądać przykładowe menu oparte o założenia diety jelitowej?

  • Śniadanie: sok owocowo-warzywny lub kefir,
  • Drugie śniadanie: naleśniki bezzbożowe polane masłem i miodem,
  • Obiad: rosół na wywarze z mięsa i kości - bez makaronu,
  • Podwieczorek: jogurt naturalny lub kefir z owocami,
  • Kolacja: zupa warzywna krem na bazie rosołu + porcja gotowanego mięsa

Zespół psychologiczno-jelitowy GAPS to temat, który wciąż poddawany jest wielu analizom. Jedno jest pewne- to, co jemy, ma wpływ na to, jak się czujemy. Troska o stan jelit może mieć więc przełożenie na ogólną kondycję psychiczną, wzrost odporności i dobrego samopoczucia. Pamiętaj o tym!

Sprawdź również naturalne probiotyki występujące w diecie, które warto włączyć do swojego jadłospisu.


Czy dieta ketogeniczna jest zdrowa?

Czy dieta ketogeniczna jest zdrowa?

W ostatnich latach zdecydowanie rośnie nasza świadomość na temat zdrowego trybu życia. Wpływ na nie mają nie tylko nasza aktywność fizyczna, ale i umiejętność radzenia sobie ze stresem, dobry sen, nastawienie do świata i innych ludzi. Jednak zdecydowanie większość tych pozytywnych zmian zaczyna się od zmiany sposobu odżywiania.

Zapewne każdy z nas spotkał się ze sformułowaniem diety cud, dzięki której praktycznie bez wysiłku można schudnąć. Ale wiadomo, cudów nie ma. Żeby osiągnąć pożądane rezultaty, należy kompleksowo zadbać o swój organizm. A odpowiednia dieta ma nam w tym pomagać. Jedną z diet, które w ostatnim czasie wywołuje najwięcej dyskusji jest dieta ketogeniczna.

Chcesz dowiedzieć się, czy dieta ketogeniczna jest zdrowa? Zapoznaj się z treścią artykułu!

Co znajdziesz w poniższym artykule?

Czym jest dieta ketogeniczna?

W zrównoważonej i zbilansowanej diecie codziennej zazwyczaj proporcje poszczególnych składników odżywczych wyglądają w następujący sposób: 50% stanowią węglowodany, 30% to tłuszcze, a 20% to białka. Dzięki takiemu bilansowi nasz organizm utrzymuje sytość po posiłku i stały poziom energii w ciągu dnia.

Jak natomiast wygląda dieta ketogeniczna, zwana też inaczej ketogenną? Dieta ta ma na celu taki sposób odżywiania, by zwiększyć podaż tłuszczów aż do poziomu 70-80%, a jednocześnie ograniczyć spożywanie węglowodanów do 5-10% i białka do przedziału 20-25%. Diametralna różnica, prawda? Dlatego zdecydowanie zaleca się, żeby dietę taką stosować pod ścisłą kontrolą lekarską i dietetyka.

W zbilansowanej diecie głównym źródłem energii są węglowodany, które w przypadku diety ketogenicznej są maksymalnie ograniczone. Tym samym organizm traci to podstawowe źródło energetyczne, przez co jest zmuszony do uruchomienia alternatywnego szlaku metabolicznego, którego celem jest uzyskanie energii z kwasów tłuszczowych. Jak się to dzieje? Po dostarczeniu odpowiednio dużej ilości tłuszczów w diecie, organizm wchodzi w stan ketozy, czyli wzrostu stężenia we krwi tzw. ciał ketonowych, które z kolei znacznie przewyższa stężenie glukozy, będącej wynikiem spalania węglowodanów. Co za tym idzie, wraz ze spadkiem poziomu glukozy, spada poczucie głodu, czyli mniej się nam chce jeść i ograniczamy spożycie pokarmów.

Jakie korzyści ma dieta ketogeniczna?

Zalety, jakie może nieść dieta ketogeniczna, są mocno uzależnione od celu jej stosowania. Zakładając, że nie jesteśmy chorzy, a lekarz i dietetyk po badaniach zalecili nam jednak tę dietę, to można wyróżnić następujące pozytywne efekty jej stosowania:

  • w początkowej fazie (trwającej do 3 miesięcy) wywołuje znaczący wzrost poziomu odczuwanej energii, chce się nam robić więcej i intensywniej; 
  • szybki spadek masy ciała, pod warunkiem bardzo restrykcyjnego stosowania się do jej zasad. 

Jednak ważniejsze są pozytywne efekty diety keto, wynikające z zaleceń medycznych. 

W szczególności zalecana jest w przypadku dziecięcej padaczki lekoopornej, czy przy poważnych chorobach genetycznych, jak np. zespół Retta.

Czy dieta ketogeniczna jest zdrowa? Po pierwsze dieta ketogeniczna jest bardzo trudna w utrzymaniu. Owszem, jest wiele produktów, które można jeść, ale należy rygorystycznie uważać na ich jakość oraz absolutnie unikać pewnych produktów. W diecie tej zaleca się:

  • spożywanie „zdrowych” tłuszczów, zawierających w głównej mierze wielonienasycone  i jednonienasycone kwasy tłuszczowe w orzechach czy awokado, siemieniu lnianym, oleju lnianym, oliwie z oliwek.
  • spożywanie białka o wysokiej wartości: nasiona roślin strączkowych, drób, tofu
  • wyeliminowanie cukrów prostych, zbóż, większości warzyw i owoców, szczególnie zawierających skrobię, nasion roślin strączkowych

Czy dieta ketogeniczna jest bezpieczna? Należy pamiętać, że jakiekolwiek odstępstwo od diety może zniwelować stan ketozy, dlatego dieta jest uważana za bardzo restrykcyjną i trudną do utrzymania.

Po drugie należy pamiętać, że tak drastyczna zmiana, może przynieść poważne skutki uboczne. Takie, jak:

  • po 2-3 miesięcznym okresie wzmożenia energetycznego, stan ten drastycznie się kończy. Zaczyna się chroniczne zmęczenie, pojawiają się problemy z koncentracją, ponowna chęć na słodycze (coraz trudniejsza do opanowania), a z ust może wydzielać się nieprzyjemny zapach acetonu; 
  • pojawiają się problemy trawienne - nadmierna ilość tłuszczów w ogólnym bilansie żywnościowym może wywołać zaburzenia perystaltyki jelit i mocne bóle podbrzusza;
  • pojawiają się problemy ze strony układu moczowego – może dojść zwiększenia stężenia kwasu moczowego oraz rozwoju takich schorzeń jak częstomocz czy kamica moczanowa.

W związku z powyższym, dieta ketogeniczna nie powinna być stosowana przez osoby z chorobami nerek, wątroby czy trzustki, lub też z zaburzeniami metabolicznymi.

Czy dieta ketogeniczna jest bezpieczna?

Dieta keto jest bardzo wymagającym sposobem odżywiania. Poza pozytywnymi efektami, które przy braku poważnych chorób, są łatwo widoczne (wzrost energii, spadek masy ciała), posiada jednak wiele wad. Po okresie wzrostu energii następuje jej spadek, rozregulowują się procesy trawienne, dochodzić może do problemów z układem moczowym, czy zaburzeń gospodarki hormonalnej. Dlatego pamiętaj, by przed podjęciem decyzji o przejściu na dietę ketogeniczną, wcześniej przeprowadzić liczne badania i skonsultować się z lekarzem oraz specjalistą dietetykiem.

Zdecydowanie lepiej na organizm będzie działać zdrowa i zrównoważona dieta, połączona z dużą aktywnością fizyczną i zdrowym trybem życia. Nasz organizm ma wtedy zapewnione naturalne warunki metaboliczne, co przekładać się będzie na naszą lepszą kondycję psycho-fizyczną. Zdrowie i płaski brzuch są możliwe do osiągnięcia, dzięki zdecydowanie bardziej bezpiecznym zabiegom, wystarczy odrobina determinacji i pozytywnego nastawienia do zdrowego odżywiania.

Sprawdź również, czym różni się dieta ketogeniczna a low carb.


Czy dieta pudełkowa jest bezpieczna?

Czy dieta pudełkowa jest bezpieczna?

Co świadczy o bezpieczeństwie diety pudełkowej? Jakimi wartościami powinna się cechować firma dietetyczna oferująca usługi cateringowe? Na co warto zwrócić uwagę przy wyborze firmy cateringowej?

Poniżej znajdziesz najważniejsze cechy bezpiecznej diety pudełkowej:

Dieta pudełkowa opracowana przez dietetyków

Jedną z najważniejszych cech bezpiecznego cateringu dietetycznego jest fakt, czy jest on opracowany przez dietetyków. Jeśli decydujesz się powierzyć część swojego losu w czyjeś ręce, to musisz mieć pewność, że jest to doświadczony specjalista, za którym stoją lata praktyki i doświadczenia.

Tylko dzięki specjalistom dietetyki możesz zyskać pewność, że produkty, które otrzymasz będą odpowiednio zbilansowane pod względem:

      • energetycznym (kalorycznym),
      • oraz niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania składników odżywczych:
        • makroelementów, do których zalicza się węglowodany, białka oraz tłuszcze;
        • mikroelementów, wśród których wyróżnia się składniki mineralne (np. magnez, potas, wapń) oraz witaminy (jak witamina D3, C, A lub kwas foliowy)

Specjalista z dziedziny dietetyki musi mieć skończone nie tylko ukończone studia, ale również kilkuletni staż pracy z klientami o różnych potrzebach żywieniowych. Ponadto powinien być świadomy, jak ważny jest prawidłowy sposób odżywania oraz jak ogromną rolę odgrywa w procesie odchudzania czy utrzymywania zdrowego organizmu. A jak powszechnie wiadomo – w zdrowym ciele zdrowy duch!

Dostosowanie do indywidualnych  potrzeb żywieniowych, sezonowości produktów oraz poziomu aktywności fizycznej

Bezpieczna dieta pudełkowa, to także odpowiednie podejście do indywidualnych potrzeb każdego z nas. Dla zapewnienia prawidłowego poziomu odżywiania nie wystarczy wiedza teoretyczna dietetyka, który zakłada z góry, że dana osoba ma przykładowo zapotrzebowanie dietetyczne na poziomie 2000 kcal. Dietetyk jest specjalistą, który musi wziąć pod uwagę takie indywidualne czynniki każdej osoby, jak masa ciała, wiek, płeć i poziom aktywności fizycznej.

Na tej podstawie obliczany jest tzw. wskaźnik całkowitej przemiany materii (CPM), którym określa się dzienne zapotrzebowanie kaloryczne, pozwalające na zachowanie posiadanej masy ciała. W zależności od celu, który chce się osiągnąć (redukcja lub np. przybranie masy mięśniowej), to dietetyk odpowiednio przelicza zapotrzebowanie energetyczne z uwzględnieniem bilansu poszczególnych składników odżywczych, dzięki czemu dana osoba może w łatwy sposób osiągnąć swój wymarzony cel.

Warto w tym miejscu podkreślić, że bezpieczna dieta pudełkowa to taka, która zapewnia nie tylko indywidualne potrzeby użytkowników, ale także te wynikające z sezonowości pór roku. Przykładowo w Polsce w miesiącach zimowych jest bardzo niskie nasłonecznienie, dlatego niezbędne jest wzmocnienie diety o produkty zawierające np. kwasy omega-3 lub witaminę D, w przypadku tej drugiej niezbędna w okresie zimowym będzie również odpowiednia suplementacja. Z drugiej strony, w okresach wiosennym i letnim warto korzystać ze świeżych warzyw i owoców, ponieważ zapewniają dostarczenie odpowiednich witamin i składników mineralnych, które rośliny wytwarzają dzięki energii słonecznej.


Odpowiednie przygotowanie posiłków przez najlepszych kucharzy

O poziomie bezpieczeństwa cateringu dietetycznego świadczyć też będzie jego odpowiednie przygotowanie przez najlepszych kucharzy. Wszystkie dania, zlecone do przygotowania przez dietetyków, zostają dostarczone do klienta po odpowiednim przygotowaniu.
Bezpieczne posiłki powinny być przede wszystkim przygotowane w odpowiednich warunkach.  Wpływ na to będą mieć zarówno odpowiedniej jakości produkty, jak oliwa z oliwek, ale także odpowiednia obróbka termiczna, jak np. gotowanie na parze oraz oczywiście ich świeżość.

Ogromną rolę w tym zakresie odgrywają właśnie najlepsi doświadczeni w tym zakresie kucharze. Bazując na swoim wieloletnim doświadczeniu, pracując w odpowiednich warunkach i współpracując z najlepszymi dietetykami praktykami, to kucharze sprawiają, że pod Twoje drzwi trafiają najlepsze posiłki, przygotowane w najbardziej optymalny i dostosowany do twoich potrzeb sposób.

Świeże produkty od sprawdzonych lokalnych dostawców

Bezpieczna dieta pudełkowa to najlepsze produkty. A najlepsze produkty zapewnione są dzięki sprawdzonym lokalnym dostawcom. Wiele firm tzw. cateringowych bazuje na produktach kupowanych hurtowo. A jak wiadomo - bardzo trudno jest zweryfikować miejsce pochodzenia danych produktów zakupywanych w hurtowniach.

Dlatego też najlepsze firmy oferujące catering dietetyczny bazują na lokalnych i sprawdzonych dostawcach, z wieloletnim doświadczeniem. To z kolei zapewnia finalnemu odbiorcy pełną satysfakcję z otrzymanych posiłków. Bo pamiętać należy, że oprócz wartości odżywczych, to właśnie walory smakowe odgrywają niezwykle ważną rolę w diecie, którą spożywamy.

Czy dieta pudełkowa jest bezpieczna? Staranność przygotowania poszczególnych posiłków, doboru odpowiednich produktów oraz zadbanie o wszystkie zasady sanitarne, to podstawa bezpiecznego cateringu.

Bezpieczna dieta pudełkowa - wysokiej jakości opakowania

Dietę pudełkową określa się, jako bezpieczną także dzięki odpowiednim opakowaniom. Potrawy dostarczane są w odpowiednich opakowaniach. Są to albo butelki jednorazowe na koktajle czy smoothies albo pudełka z przegrodami, w które układane są poszczególne składniki dania. Co najważniejsze, wszystkie te opakowania posiadają atesty do przechowywania żywności i co istotne – również do podgrzewania w kuchence mikrofalowej.

Dlatego myśląc o tzw. pudełkach, w których otrzymujemy zamówione posiłki, nie można patrzeć na nie tylko przez pryzmat, że służą do wygodnego przewożenia (poszczególne składniki nie mieszają się, nic nie wypada, nie wylewa się). Zdecydowanie ważniejszy w tym ujęciu jest fakt, że opakowania te są bezpieczne do użytkowania i podgrzewania, podczas którego pozwalają zachować odpowiedni poziom wilgotności potrawy, jej wartość odżywczą oraz walory smakowe.

Zobacz również, jakie są zalety fit cateringu.

 


Dieta na energię i witalność. Co jeść, aby mieć więcej siły?

Dieta na energię i witalność. Co jeść, aby mieć więcej siły?

Spożywanie prawidłowo zbilansowanych posiłków odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu zdrowia, ale również dobrego samopoczucia. Część artykułów spożywczych dodaje nam energii i witalności, a część ją zabiera, co ma ogromny wpływ na naszą wydajność i motywację do działania w ciągu dnia. W efekcie osoby nieprawidłowo się odżywiające częściej borykają się z problemami natury fizycznej i psychicznej. Co jeść, by mieć więcej energii? Jak prawidłowo bilansować jadłospis? Podpowiadamy.

Zmęczenie i brak energii – z czego wynikają?

Ciągłe zmęczenie i brak energii to może być efekt przemęczenia organizmu, aczkolwiek nie zawsze. W wielu przypadkach objawy te są charakterystyczne dla nieprawidłowego odżywiania. Wiele osób z pewnością słyszało o diecie na energię i witalność. Część uznała, że to jedynie „tani chwyt marketingowy”, a pewnie zaledwie kilka osób postanowiło dowiedzieć się, o czym mowa.

Głównym powodem ciągłego zmęczenia i braku energii do działania może być niedokrwistość. Niedobór żelaza zmniejsza zdolność organizmu do dostarczania tlenu do tkanek. Najczęściej występuje ona w efekcie długotrwałego nieprawidłowego odżywiania czy też choroby. Chcąc jej uniknąć, warto do diety wprowadzić żelazo w różnej postaci. Najczęściej występuje ono w wątróbce, ale też roślinach strączkowych, nasionach i orzechach. W zależności od skali problemu, w niektórych przypadkach może być zastosowanie również suplementacji żelaza.

Negatywnie na organizm wpływają również diety niskokaloryczne, jak i wysokokaloryczne. W przypadku tych drugich, spożywanie słodkich produktów powoduje nagły wzrost glukozy i szybkie jej obniżenie. W efekcie organizm nie otrzymuje energii do dłuższego działania, a jedynie chwilowo zwiększa moc działania.

Dieta na energię powinna być pozbawiona cukrów prostych, które utrudniają utrzymanie poziomu glukozy na właściwym poziomie. Co więc jeść, żeby mieć więcej siły?

Co jeść, żeby mieć więcej energii?

1. Regularność

Osoby, które poprzez dietę chcą uzyskać maksymalną energię i witalność powinny postawić na: spożywanie regularnych posiłków. Mogą to być małe, jak i nieco większe porcje – w zależności od ich wielkości, ilość posiłków powinna wynosić od 4 do 6. Osoby nie borykające się z żadnymi dodatkowymi schorzeniami mogą sobie również pozwolić na niewielkie orzechowe przekąski pomiędzy posiłkami. Ich spożywanie nie jest zalecane w wielu przypadkach, np. u osób borykających się z insulinoopornością.

Wśród podstawowych produktów spożywczych zalecanych do spożycia znajdują się oczywiście pełnoziarniste. Pomocne będzie spożywanie pełnoziarnistego pieczywa, makaronu i kasz. Dzięki temu, że zawierają one węglowodany złożone, zapewniają wolniejsze, stopniowe, ale regularne uwalnianie energii.

2. Ilość kalorii

Odpowiadając na pytanie co jeść, żeby mieć więcej energii, warto również wspomnieć o ilości kalorii. Dieta wielu osobom kojarzy się z ujemnym bilansem kalorycznym, który umożliwia utratę nadprogramowych kilogramów. Warto pamiętać, że posiłki spożywane każdego dnia powinny być racjonalnie podzielone na porcje, tak by zapewniać ciągłe uczucie sytości. Nie jest wskazane spożywanie nieodpowiedniej liczby kalorii. Zbyt mała podaż energii sprawi, że żadna dieta na energię i witalność nie zadziała.

3. Jakość spożywanych posiłków

Warto również zwrócić uwagę na jakość spożywanych posiłków. Ważnym składnikiem przemian energetycznych jest cynk. Chcąc zadbać o jego prawidłowy poziom, warto regularnie spożywać owoce morza oraz czerwone mięso.

4. Alkohol

W diecie na zmęczenie i brak energii ważną rolę odgrywa również alkohol, a mianowicie jego brak. Warto pamiętać, że zarówno piwo, wino, jak i mocniejsze trunki negatywnie wpływają na organizm. Wiele osób uważa, że ich spożycie przyniesie im odprężenie po ciężkim dniu pracy. W rzeczywistości jest wręcz przeciwnie. Napoje alkoholowe pogarszają samopoczucie oraz pogłębiają zmęczenie.

5. Kofeina

Ostatnim elementem mającym wpływ na samopoczucie i zmęczenie jest kofeina. Warto pamiętać, że występuje ona nie tylko w kawie, ale też w herbacie, napojach typu cola i oczywiście energetykach. Wykazuje ona działanie pobudzające, jednak jest ono niezwykle krótkotrwałe. Co więcej, spożywana w nadmiarze prowadzi do większego zmęczenia niż w przypadku jej niepicia. Stawiając na napoje z wysoką zawartością kofeiny, warto zwrócić uwagę na jej poziom i rozsądne włączanie do diety.

Rozpisanie diety na zmęczenie i stres nie jest łatwe. Wymaga spożywania nie tylko odpowiednich posiłków, ale też we właściwych proporcjach. W przypadku trudności z doborem odpowiednich produktów warto skorzystać z pomocy specjalisty. Wykwalifikowany dietetyk na podstawie wywiadu, ale też wyników badań diagnostycznych wskaże najlepszą drogę leczenia za pomocą zdrowej żywności. Dobierze on odpowiednie składniki, które pozwolą uzupełnić wszelkie niedobory, ale też pomogą przywrócić energię i witalność życia. Co ważne, w momencie poprawy sytuacji i samopoczucia, wskaże on nowe, dopasowane do aktualnych potrzeb organizmu zalecenia, tak by utrzymać wypracowany efekt przez długi czas.