Co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć? 5 propozycji

Co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć? 5 propozycji

Choroba Hashimoto dotyka coraz więcej ludzi. Z tą przypadłością mierzą się głównie kobiety między 30 a 50 rokiem życia. Jednym z jej objawów jest gromadzenie się wody w tkance łącznej, a w efekcie przybieranie na wadze. Przyrost masy ciała oraz spowolnienie przemiany materii to efekt nieprawidłowej pracy tarczycy. Zastanawiasz się, co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć? Zapomnij o katorżniczych dietach i treningach. Wystarczy, że uzbroisz się w cierpliwość i zapoznasz się z kilkoma sposobami, które mogą pomóc w rozprawieniu się ze zbędnymi kilogramami i wpłyną na Twoje lepsze samopoczucie.

Hashimoto a masa ciała

Choroba Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy to aktualnie jedna z najczęstszych chorób o podłożu autoimmunologicznym. W jej przebiegu organizm wytwarza typowe dla tej choroby przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (a-TPO) i tyreoglobulinie (a-TG). Ich długotrwała obecność we krwi prowadzi do stopniowego zaniku komórek tarczycy a w konsekwencji do jej niedoczynności. Uważa się, że przyczyną choroby Hashimoto może być m.in. sposób odżywania się: zbyt duże spożycie jodu, alkoholu i żywności o wysokim stopniu przetworzenia a co za tym idzie stosowanie diety niedoborowej w witaminy i składniki mineralne. Jednym z powodów może być też osłabienie odporności u danej osoby.

Związek choroby Hashimoto z nadmierną masą ciała został udowodniony. Podczas problemów z tarczycą dochodzi do zatrzymania wody w organizmie, co znowu przyczynia się do wzrostu masy ciała. Stan zapalny tarczycy jest jednym z przyczyn jej niedoczynności, która z kolei może odpowiadać za rozwój nadwagi. Niedobór hormonów tarczycy w przebiegu Hashimoto prowadzi do uogólnionego zwolnienia procesów metabolicznych w organizmie człowieka, mają one wpływ na procesy energetyczne, kontrolę metabolizmu białek, tłuszczów, węglowodanów i witamin. Szacuje się, że tempo metabolizmu jest u chorych zmniejszone o około 30% w stosunku do osób zdrowych. Powoduje to zaburzenia przemian poszczególnych składników odżywczych, co w konsekwencji prowadzi do odkładania się tkanki tłuszczowej i zatrzymywania wody w organizmie. Warto jednak podkreślić, że choroba Hashimoto nie zawsze jest równoznaczna z występowaniem otyłości, bowiem prawidłowo zbilansowana i urozmaicona dieta sprzyja utrzymaniu prawidłowej kondycji zdrowotnej osób borykających się z tą chorobą.

Głównym elementem terapii u osób chorych na Hashimoto jest leczenie substytucyjne, czyli farmakologiczna podaż brakujących hormonów tarczycy. Zaleca się również indywidualne dostosowanie diety do potrzeb osoby chorej. Powinna ona obfitować w składniki odżywcze pomocne dla syntezy hormonów tarczycy T3 oraz T4 oraz pracy tarczycy – takie jak: jod, selen, żelazo, cynk, witamina D, antyoksydanty oraz długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3.

Jak schudnąć z chorobą Hashimoto?

Ogólnie żywienie osób z Hashimoto powinno opierać się o podstawowe zasady żywienia osób zdrowych ze szczególnym uwzględnieniem składników wymienionych wyżej. Ze względu na upośledzony metabolizm tłuszczów w przebiegu tej choroby należy zwrócić szczególną uwagę na podaż odpowiedniej ilości błonnika oraz promowanie aktywności fizycznej w celu kontroli masy ciała.

Co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć, a co lepiej ograniczyć? Warto ograniczyć lub całkowicie wyeliminować z diety: substancje oddziałaniu goitrogennym, czyli wolotwórczym, znajdujące się głównie w kapuście, brukselce, rzepie, brokułach, kalafiorze, prosie, jarmużu, brukwi, rzodkiewce, kalarepie, gorczycy, soi, szpinaku, brzoskwiniach, gruszkach, truskawkach, orzechach arachidowych i słodkich ziemniakach.

Jak powinno wyglądać odchudzanie przy Hashimoto? Zasady redukcji masy ciała chorych z Hashimoto są podobne jak u osób zdrowych. Jej podstawą jest zachowanie prawidłowych nawyków żywieniowych, zapewnienie deficytu energetycznego i odpowiedni poziom aktywności fizycznej. Zalecana ilość posiłków to 5. Ważne, aby pamiętać o ich równym rozłożeniu w ciągu dnia. Odstępy między poszczególnymi posiłkami powinny mieścić się w granicach 2-4 godzin. Jest to istotny element utrzymania odpowiedniego poziomu metabolizmu. Ostatni posiłek powinien być zjedzony najpóźniej 2-3 godziny przed snem.

Odchudzanie z Hashimoto - przykładowy jadłospis

Śniadanie: Owsiankowy koktajl na dobry początek dnia

  • Szpinak – 2 garście,
  • Banan – 1 niewielka sztuka,
  • Gruszka – 1 niewielka sztuka,
  • Płatki owsiane – 3 łyżki,
  • Olej z pestek dyni (1 łyżeczka),
  • Dodaj 3/4 ml wody i zmiksuj.

II śniadanie: kanapki z serem camembert i kiełkami

  • Pieczywo żytnie na zakwasie – 2 kromki,
  • Ser camembert – 1/3 krążka,
  • Papryka czerwona – 1/3 sztuki,
  • Kiełki rzodkiewki – 2 łyżeczki.

Obiad: Indyk z cukinią i komosą ryżową

  • Komosa ryżowa – 50g,
  • Cukinia – ½ sztuki,
  • Pomidory suszone w oleju – 2 sztuki,
  • Pomidor – 1 sztuka,
  • Mięso z podudzia indyka – 150g,
  • Oliwa – 1 łyżeczka,
  • Natka pietruszki.

Mięso i pomidory pokrój, natkę posiekaj. Mięso wymieszaj z oregano, bazylią i szczyptą soli, następnie grilluj. Cukinię pokrój w kostkę, dopraw i uduś na oliwie, dodaj pokrojone pomidory, mięso i kaszę. Całość wymieszaj z posiekaną natką.

Podwieczorek: Kanapka z batatów

  • Batat - 100g,
  • Łosoś wędzony na zimno - 20g,
  • Hummus naturalny – 20g,
  • Oliwki – kilka sztuk.

Bataty pokrój w plastry. Układaj na papierze do pieczenia wyłożonym na blaszce. Piecz w 180°C przez około 30 minut, sprawdzając, czy nie są zbyt miękkie. Nakładamy łososia, hummus, oliwki i pyszne kanapki gotowe.

Kolacja: Zupa krem z buraczków

  • Buraki - 350g
  • Ziemniaki -140g
  • Imbir - 1 łyżeczka startego
  • Oliwa - 15g
  • Gorczyca - 1 łyżeczka
  • Mleczko kokosowe – 50g
  • Natka pietruszki, sól, pieprz

W garnku rozgrzej oliwę z oliwek. Wrzuć gorczycę i starty na tarce imbir, podduś. Dodaj obrane i pokrojone w drobną kostkę ziemniaki i buraki, zalej wodą odrobiną ponad poziom warzyw. Gotuj pod przykryciem do miękkości warzyw. Następnie blenduj na gładki krem. Przypraw solą i pieprzem do smaku. Podawaj z mleczkiem kokosowym i natką pietruszki.

Odchudzanie przy Hashimoto to proces, który wymaga dużo rozwagi i cierpliwości. Zbilansowana dieta, odpowiednio ułożone ćwiczenia, pilnowanie poziomu hormonów i opieka endokrynologa to kluczowe elementy, które pozwolą cieszyć się ze zdrowej i pięknej sylwetki. Już wiesz, co jeść przy Hashimoto, żeby schudnąć, dlatego miej to na uwadze podczas komponowania swojego jadłospisu.

Jak powinna wyglądać dieta i suplementacja przy Hashimoto? Więcej na ten temat przeczytasz na naszym blogu.


Dieta ketogeniczna. Fakty i mity na temat keto

Dieta ketogeniczna. Fakty i mity na temat keto

Popularność diety ketogenicznej w ostatnich latach nie ma sobie równych, co przyczyniło się do powstawiania wielu mitów na jej temat. Jedz tłuszcz, by spalać tłuszcz - to hasło, które nagminnie pojawia się w przy okazji rozmów o redukcji masy czy zrzuceniu kilogramów. Jak jest naprawdę? W naszym artykule przedstawiamy fakty i mity o diecie keto w obiektywny sposób - tak, by rozwiać wszystkie Twoje wątpliwości!

Fakty na temat diety ketogenicznej - sprawdzone informacje

Dieta ketogeniczna to dość restrykcyjny styl odżywiania, który niejako jest zaprzeczeniem dotychczasowych sposobów żywienia, uznawanych jako najzdrowsze. W tym miejscu warto zapoznać się z faktami o diecie keto, czyli zbiorem prawdziwych informacji na jej temat, potwierdzonych przez grono specjalistów.

Stosując dietę ketogeniczną, możemy się gorzej poczuć

Fakt. Przejście na dietę ketogeniczną może wywoływać liczne działania niepożądane. Nieprzyjemne dolegliwości pojawiają się zazwyczaj na samym początku procesu wyłączania węglowodanów z diety. Organizm przyzwyczajony do korzystania z glukozy, musi się przestawić na korzystanie z tłuszczu jako głównego źródła energii. Stąd też na skutek wielu zmian metabolicznych dochodzi do pojawienia się pewnych objawów, które pogarszają ogólne samopoczucie. Ich ilość oraz intensywność jest zależna od indywidualnych czynników. Gorsze samopoczucie zwykle występuje w początkowej fazie diety. Natomiast jeżeli objawy są niepokojące i trwają zbyt długo, to sygnał, że należy skonsultować się z lekarzem. Do najczęściej występujących działań niepożądanych zaliczamy: ból głowy, nudności i wymioty, senność, drżenie rąk, zawroty głowy, zimne poty, przyśpieszone bicie serca, zaczerwienienie twarzy, zaburzenia koncentracji. Nieprzyjemne dolegliwości mogą wystąpić również po pewnym czasie stosowania diety ketogenicznej i najczęściej są to zaparcia.

„Jedz tłuszcz, by spalać tłuszcz”

Fakt. Przejście na dietę ketegeniczną powoduje, że zmianie ulegają pewne szlaki metaboliczne w organizmie. W sytuacji wykorzystania wszystkich zgromadzonych źródeł dostarczających glukozę organizm zaczyna korzystać z tłuszczu jako alternatywnego źródła energii. Na drodze licznych przemian, w wątrobie powstają ciała ketonowe, które stają się alternatywnym źródłem energii. Aby utrzymać powyżej opisany mechanizm, należy dostarczać odpowiedniej ilości tłuszczu, przy jednoczesnym ograniczeniu spożycia węglowodanów. Mechanizm ten nie działa w sytuacji zbyt wysokiej podaży węglowodanów i jednoczesnej wysokiej podaży tłuszczu. Zatem, aby organizm utleniał kwasy tłuszczowe, należy spożywać odpowiednią ilość tłuszczu.

W potocznym rozumieniu „spalanie tłuszczu” odnośni się również do redukcji masy ciała. A więc przy dodatkowym deficycie energetycznym w trakcie diety ketogenicznej, organizm pozyskuje wolne kwasy tłuszczowe ze zgromadzonych rezerw w tkance tłuszczowej.

Wyżej opisane twierdzenie z pewnością można uznać za prawdziwe.

W trakcie diety ketogenicznej należy stosować suplementację

Fakt. Dieta ketogeniczna ze względu na swój charakter i cel jest dietą eliminacyjną, która wyklucza pewne grupy produktów, które są źródłem różnych składników odżywczych. Ze względu na ilość ograniczeń pokarmowych, pełne zbilansowanie diety jest niemożliwe, zatem konieczne jest stosowanie suplementacji. Decyzja o rozpoczęciu i rodzaju suplementacji zawsze musi być skonsultowana z dietetykiem klinicznym i lekarzem.

Do najczęściej suplementowanych składników podczas stosowania diety ketogenicznej zaliczamy: wapń, magnez, cynk, fosfor, selen, witamina D, kwasy omega-3, cytryniany, karnityna, błonnik pokarmowy.

Mity o diecie keto - w co nie wierzyć?

Na diecie keto można spożywać wyłącznie mięso

Mit. Dieta ketogeniczna bez wątpienia wyróżnia się doborem produktów. Mięso, w zależności od rodzaju, jest źródłem głównie białka i tłuszczu. W związku z czym, na pewno spożywa się większe ilości mięsa, zwłaszcza tłustych odmian, w porównaniu do tradycyjnego modelu żywienia. Natomiast wyłączne spożywanie mięsa jest nieprawidłowe, m.in. ze względu na zbyt wysokie spożycie białka. W diecie ketogenicznej włączamy również produkty roślinne, które są źródłem zdrowych kwasów tłuszczowych: awokado, orzechy, pestki, nasiona, oleje, siemię lniane, itd.

Dieta ketogeniczna to najlepsza dieta odchudzająca

Mit. Dieta ketogeniczna może być dietą odchudzającą i ze względu na jej charakter, u niektórych osób może być lepszym rozwiązaniem. Natomiast stwierdzenie, że jest ‘’najlepsza’’ nie jest do końca prawdziwe, ponieważ jest dietą rygorystyczną, niedoborową i nie zawsze jest wskazana. Dieta odchudzająca musi spełniać jeden konieczny warunek: musi dostarczać mniej energii, aniżeli potrzebuje organizm. Spełnienie tego warunku można osiągnąć na wiele różnych sposobów, nawet stosując mniej wymagające modele diety. Uznawanie tego stylu żywienia jako najlepszego sposobu na odchudzanie to kolejny mit o diecie keto, z którym warto się zapoznać.

Menu w diecie ketogenicznej jest łatwe do ułożenia

Mit. Dieta keto jest trudna do ułożenia w przypadku kiedy chcemy zadbać o możliwie jak największą podaż mikroelementów: witamin i składników mineralnych oraz błonnika pokarmowego.

Samo spełnienie głównych zasad, czyli zadbanie o odpowiedni rozkład białka, tłuszczu i węglowodanów jest łatwiejsze, aczkolwiek nie zawsze jest to proste. Natomiast kiedy chcemy zadbać, aby dieta dostarczała jak najwięcej cennych składników odżywczych, to jest to niemałe wyzwanie.

Dodatkowo trudniej jest przygotować posiłek, który będzie smaczny i będzie spełniał nasze wymagania smakowe i wizualne. Jeśli nie masz żadnych przeciwwskazań do stosowania diety ketogenicznej, to przedstawiamy Ci gotowe rozwiązanie, jakim jest dieta pudełkowa keto, czyli 3 gotowe, wysokotłuszczowe posiłki, o bardzo niskiej zawartości węglowodanów oraz o umiarkowanej podaży białka, które z pewnością przypadną Ci do gustu.

Bazując na sprawdzonej wiedzy, jesteśmy w stanie ocenić, czy dostarczane nam informacje są prawdziwe. W sieci krąży bardzo dużo faktów i mitów na temat diety ketogenicznej, dlatego należy korzystać z rzetelnych źródeł. Mając na uwadze fakt, ze coraz więcej osób interesuje się zagadnieniami związanymi z dietą keto, przedstawiamy zestawienie składające się sprawdzonych informacji na temat tego sposobu żywienia. Dieta ketogeniczna fakty i mity?


Jakie konsekwencje niesie ze sobą jedzenie w pośpiechu?

Jakie konsekwencje niesie ze sobą jedzenie w pośpiechu?

Prawdopodobnie nieraz zdarzyła Ci się sytuacja, w której w pośpiechu spożywałeś posiłek. Po wnikliwych obserwacjach tego, jak jemy, można dojść do wniosku, że szybkie tempo towarzyszy nam każdego dnia. Nawyki żywieniowe często są zależne od tego, jaki styl życia prowadzimy, gdzie pracujemy i jak wygląda nasza codzienna rutyna. Warto mieć jednak świadomość tego, jakie konsekwencje niesie ze sobą jedzenie w pośpiechu. Dlaczego warto nieco zwolnić i poświęcić więcej czasu i uwagi co do kwestii spożywania posiłków? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule!

Szybkie jedzenie a zdrowie

Pośpiech jest domeną naszych czasów. Pęd codziennego życia sprawia, że coraz częściej wybieramy przekąski, które zastępują nam pełnowartościowy posiłek w ciągu dnia. Z pewnością zdarzyło Ci się sięgnąć po coś ze sklepowej półki lub lodówki, szybko przeżuć, a po kilku minutach zapomnieć, że miałeś coś w ustach. Jakie są konsekwencje jedzenia w pośpiechu? Jeśli jesz duże kęsy, łapczywie połykasz i nie przeżuwasz odpowiednią ilość razy, możesz przybrać na wadze. Jeśli do żołądka trafiają duże kawałki pokarmu, to enzymy znajdujące się w przewodzie pokarmowym mogą mieć problem z ich rozdrobnieniem, co w rezultacie zaburza cały proces trawienia. 

Jakie są skutki jedzenia w pośpiechu?

Brak czasu na zjedzenie posiłku to powszechny kłopot. Według badań Instytutu Badania Opinii Publicznej Homo Homini wynika, że 68 proc. Polaków nie znajduje czasu, by zjeść w pracy porządny posiłek. Najczęściej nie jemy nic, albo sięgamy po produkty wysoko przetworzone. Spożywanie posiłków w pośpiechu niewątpliwie nie jest korzystne dla naszego zdrowia, może powodować wiele dolegliwości nie tylko trawiennych:

  • Otyłość, choroby serca i układu krążenia – udowodniono, iż tempo jedzenia wpływa na podwyższenie wskaźnika BMI, wzrostu obwodu talii i podwyższenia poziomu „złego cholesterolu". W konsekwencji zwiększało to ryzyko zachorowania na choroby serca i układu krążenia. Niezależnie od tego czy dieta była złożona z posiłków typu fast food i żywności wysoko przetworzonej, czy bazowała na produktach polecanych w zdrowym odżywaniu – korelacja tempo jedzenia a wzrost BMI była podobna. Czy jedzenie w pośpiechu ma wpływ na nadwagę? Odpowiedź brzmi twierdząco. Im szybciej zjedzony posiłek, tym większe ryzyko otyłości. 
  • Cukrzyca – istnieje ryzyko, iż zbyt szybkie spożywanie posiłków może powodować poważne problemy z glikemią ściśle powiązane z występowaniem cukrzycy oraz insulinooporności. 
  • Dolegliwości trawienne: zgaga – pokarm niewystarczająco wymieszany z enzymem trawiącym węglowodany w jamie ustnej, czyli amylazą ślinową zalega dłużej w żołądku. Jeśli pokarm nie został poddany w odpowiednim stopniu wstępnemu trawieniu - np. w efekcie połykania w pośpiechu, a nie dokładne żucia pokarmu, to w konsekwencji żołądek produkuje więcej kwasów żołądkowych, co może powodować uczucie pieczenia w przełyku i mostku, czyli zgagę. 
  • Wzdęcia – jedząc szybko, często połykamy powietrze. Dzieje się to tez kiedy mówimy w czasie jedzenia, czy pijemy z posiłkiem gazowane płyny. Powietrze spożyte z pokarmem może powodować wzdęcia, odbijanie powietrzem i uporczywą czkawkę. 
  • Przejedzenie, uczucie pełności – informacja  o tym, że jesteśmy nasyceni, dociera do mózgu po około 15-20 minutach. Szybkie jedzenie może skutkować pobieraniem zbyt dużej ilości pokarmu. 

Jak pozbyć się złych nawyków?

Przedstawiamy kilka rad, dzięki którym unikniesz jedzenia w pośpiechu i nauczysz się zdrowych nawyków spożywania posiłków. Co warto wdrożyć?

  • Podczas jedzenia posiłków zrezygnuj z przeglądania telefonu, oglądania telewizji, czy czytania gazety. Skup się powolnym gryzieniu i przeżuwaniu pokarmu.
  • Jeśli brakuje Ci czasu na zrobienie śniadania lub obiadu, to przygotuj go dzień wcześniej lub wstań 20 minut wcześniej niż zazwyczaj.
  • Podczas spożywania posiłków staraj się ograniczać ożywione rozmowy. Połykane w tym czasie powietrze może być przyczyną wielu problemów trawiennych.
  • Zwróć uwagę na to, ile razy gryziesz każdy kawałek pokarmu. Sugerowane minimum to 20-30 razy. 
  • Podczas wizyt w supermarkecie wybieraj tylko te produkty, które znajdują się na Twojej liście. Zrezygnuj z przetworzonych przekąsek.
  • Zapoznaj się z odpowiednimi technikami jedzenia, które mogą pomóc w odchudzaniu

Skutków jedzenia w pośpiechu jest wiele. Niedokładne przeżuwanie kęsów sprzyja nadwadze, przemęczeniu, kiepskiemu samopoczuciu oraz różnorodnym dolegliwościom ze strony organizmu. Poświęć kilka minut więcej uwagi i włącz w życie kilka zasad, które nauczą Cię prawidłowego spożywania posiłków, a to wszystko z korzyścią dla Twojego zdrowia.

Zauważyłeś u siebie wzrost wagi mimo diety? Zobacz, jakie mogą być tego przyczyny. 


Dieta ketogeniczna. Jak długo ją stosować, aby zobaczyć efekty?

Dieta ketogeniczna. Jak długo ją stosować, aby zobaczyć efekty?

Gdy zaczynasz stosować jakąkolwiek dietę zastanawiasz się nad efektami jakie przyniesie. W końcu skoro już decydujesz się postawić przed sobą wyzwanie, jakim jest zmiana sposobu odżywiania, dobrze jest mieć przed sobą wizję tego kiedy - i jak dojdziesz do postawionego przez siebie celu.

Aby osiągnąć wymarzone wyniki, trzeba podążać za dwoma wskazówkami: być konsekwentnym i wytrwałym. Ale co oznaczają te słowa w praktyce? Co się stanie, gdy na dzień czy dwa wypadniesz z formy? Jak długi okres ma obejmować ta “wytrwałość”? I czy bezpieczne jest stosowanie diety dłużej niż kilka miesięcy? W tym artykule wyczerpująco odpowiadamy na pytania o dietę ketogeniczną - jak długo stosować zalecenia z niej płynące to jedno z wielu, które po lekturze wreszcie przestanie Cię nurtować.

Kiedy zobaczę pierwsze efekty keto?

Pamiętaj, że efekty wynikające ze stosowania diet - w tym właśnie diety ketogenicznej - to sprawa ogromnie indywidualna. Efekty zależne są m.in od początkowej masy ciała, stanu zdrowia, trybu życia, spontanicznej i dodatkowej aktywności fizycznej, ale równie istotne jest to, jak konsekwentnie trzymasz się diety.
W wielu przypadkach pierwsze  sukcesy można zaobserwować już po miesiącu stosowania diety ketogenicznej , podczas gdy inni będą musieli poczekać 2-3 miesiące.

Dieta ketogeniczna - efekty. Od czego zależą?

Uzyskane podczas stosowania keto diety efekty zależne są od takich czynników jak:

Waga wyjściowa

Naturalne jest to, że im większa startowa masa ciała, tym szybciej zobaczysz utratę kilogramów. Jeśli waga wyjściowa wskazuje na nadwagę lub otyłość, zdolność spalania tłuszczu jest większa, dlatego efekty będą tutaj wyraźniejsze niż gdy schudnąć próbuje osoba o zdrowej wadze.

Liczba spożywanych dziennie kalorii

Dieta ketogeniczna sama w sobie nie określa, ile kalorii dziennie masz spożywać. Jest to uzależnione od wielu czynników, m.in masy ciała, poziomu aktywności fizycznej, założonego celu czy stanu zdrowia. W ocenie zapotrzebowania kalorycznego zdecydowanie przyda Ci się nasz kalkulator kalorii BMR.

Styl życia

Jeśli spożywasz odpowiednią liczbę kalorii dziennie i rozważnie stosujesz dietę ketogeniczną, a efekty wciąż Cię nie zadowalają, rozważ, czy Twój tryb życia sprzyja procesowi utraty masy ciała i poprawie wyników badań. Na co zwrócić uwagę?

  • Ilość snu - 8 godzin to konieczność;
  • Aktywność fizyczna - co najmniej 2-3 razy w tygodniu;
  • Nawodnienie - ok. 30 ml na każdy kilogram ciała (a więcej o tym, jak dbać o dobre nawodnienie, przeczytasz na naszym blogu).

Choroby współistniejące

Istnieją przypadłości, które mogą odroczyć w czasie niektóre efekty diety ketogenicznej. Na przykład u osób cierpiących na insulinooporność poprawa metabolizmu związana z dietą ketogeniczną może nastąpić wolniej niż u osób zdrowych, wydłuży się także okres ketoadaptacji. Istnieją przypadłości, które mogą utrudniać redukcję masy ciała. Na przykład u osób cierpiących na insulinooporność, redukcja może przebiegać wolniej niż u osób zdrowych. 
Dlatego tak podkreślamy indywidualność efektów - sam widzisz, że tutaj odpowiedź na pytanie o dietę ketogeniczną i jak długo ją stosować może być zupełnie inna niż gdy mówimy o jednostkach, które nie są obciążone chorobowo czy metabolicznie.

Przestrzeganie zasad diety ketogenicznej

Dieta keto jest jedną z tych, które - aby działały - muszą być stosowane konsekwentnie i z przestrzeganiem wszystkich zasad, nawet jeśli wydaje się to trudne.

Fazy diety ketogenicznej, w której jesteś

Efekty diety keto dość ściśle zależą od jej faz -  zazwyczaj w 1. fazie diety keto, która trwa około 1-2 tygodnie, spadek masy ciała następuje najszybciej. Dzieje się tak nie tylko przez ograniczenie podaży kalorii - po ograniczeniu spożycia węglowodanów organizm zaczyna wykorzystywać glikogen z wątroby i mięśni jako główne źródło paliwa. W 2. fazie diety, trwającej 2-4 tygodnie, spadek masy ciała zauważalny jest na średnim poziomie (ale zdecydowanie zdrowym i wciąż zauważalnym - to około 0,5-1 kg na tydzień). W czasie trzeciej fazy diety keto efekty będą już wolniejsze. To faza, która trwa 1-3 miesiące i dłużej (aż do zakończenia stosowania diety ketogenicznej), a spadek masy ciała wynosi 0,5-1kg na tydzień/dwa.

Dieta ketogeniczna - jak długo ją stosować?

Najważniejsze są tutaj dwie kwestie: samoobserwacja oraz wyniki badań. Dieta ketogeniczna na tyle ingeruje w zwyczajowy tryb odżywiania, że nie powinieneś jej stosować długoterminowo bez konsultacji z lekarzem, jeśli masz problemy zdrowotne. Oczywiście w wielu przypadkach dieta ketogeniczna może pomóc złagodzić objawy czy nawet wyjść z pewnych chorób i stanów metabolicznych, ale wtedy najlepiej wprowadzić ją pod okiem lekarza i dietetyka oraz stale monitorować swoje samopoczucie czy wyniki badań.

Jeśli zacząłeś dietę ketogeniczną i nie wiesz, jak długo stosować jej zalecenia, musisz uważnie obserwować swój organizm - gdy czujesz, że dieta ketogeniczna Ci sprzyja, a badania okresowe to potwierdzają, możemy zostać na niej aż do uzyskania pożądanych efektów (w obrębie zdrowia i masy ciała), ale nie dłużej niż 2 lata.  

Pamiętaj o okresie adaptacji do diety ketogenicznej!

Jeśli czytałeś co nieco o diecie keto, z pewnością spotkałeś się już z terminem ketoadaptacja. Ketoadaptacja jest procesem adaptacji organizmu do stanu ketozy, to znaczy przestawienia się organizmu do produkowania i wykorzystywania innego źródła energii jakim są ciała ketonowe.  Stan ketozy to sytuacja, w której nasz organizm pozyskuje energię prosto z tłuszczów, nie zaś z glukozy, węglowodanów. W diecie ketogenicznej substratem do produkcji energii są kwasy tłuszczowe, a dokładniej tzw. ciała ketonowe. Jako paliwo wykorzystywany jest tłuszcz pochodzący z pożywienia oraz ten zmagazynowany w postaci tkanki tłuszczowej. W tym okresie należy szczególnie o siebie zadbać i nie spieszyć się z cięciem kalorii albo zaostrzaniem zasad odżywiania, ponieważ adaptacja do diety ketogenicznej po prostu wymaga czasu. 

Ważne: Pamiętaj, że proces ketoadaptacji u każdego może przebiegać inaczej. Jedni doświadczą tzw. grypy węglowodanowej związanej z przestawieniem się na nowy model żywienia, inni nie. U jednych proces ketoadaptacji będzie trwał tydzień, zaś u innych 3 tygodnie i jest to jak najbardziej naturalne.


Czy keto to sposób na zrzucenie dodatkowych kilogramów?

Czy keto to sposób na zrzucenie dodatkowych kilogramów?

Jaki jest nadrzędny cel stosowania diety? Dla jednych może być to poprawa samopoczucia, dla innych sposób na zrzucenie zbędnych kilogramów lub poradzenie sobie z nadwagą. Większość z nas niezmiennie szuka patentów na to, aby zadbać o swoją sylwetkę i czuć się dobrze w swoim ciele. Obecnie można zauważyć spore zainteresowanie dietami, które eliminują lub ograniczają w znaczącym stopniu spożywanie węglowodanów. To właśnie dieta keto bije rekordy popularności również w kontekście radzenia sobie z nadmierną tkanką tłuszczową. Dieta keto a odchudzanie? Podpowiadamy, czy to dobry sposób na redukcję wagi! 

Jedz tłuszcz, by spalać tłuszcz - jak jest naprawdę? 

Celem diety ketogenicznej jest wprowadzenie organizmu w stan ketozy, a to wszystko za sprawą znacznego ograniczenia węglowodanów w diecie. Jak przebiega cały proces? Ograniczenie węglowodanów w codziennym jadłospisie aktywizuje wątrobę do wykorzystywania kwasów tłuszczowych i tworzenia cząsteczek zwanych ketonami. Po wyeliminowaniu węglowodanów z diety organizm zaczyna pobierać energię ze zgromadzonego tłuszczu.

Mechanizm działania diety o wysokiej zawartości tłuszczu jest dość złożony. W wątrobie kwasy tłuszczowe są przekształcane w ciała ketonowe – beta-hydroksymaślan, aceton i acetooctan, które wraz z krwią trafiają do innych organów i zostają poddane procesowi utleniania. Ketony są substancjami chemicznymi wykorzystywanymi jako źródło energii, gdy istnieje ograniczenie w spożyciu węglowodanów, a glukoza nie jest łatwo dostępna. Organizm jako swoje główne źródło energii zaczyna wykorzystywać tłuszcze zamiast węglowodanów.i zamiast tego zaczyna wykorzystywać tłuszcz. Jedzenie tłuszczu powoduje jego spalanie, co w rezultacie pozwala na stopniową redukcję masy ciała. 

Dieta ketogeniczna a odchudzanie to jeden z częściej poruszanych wątków w ostatnim czasie, przez osoby, które chcą poradzić sobie z nadmiernymi kilogramami lub nadwagą. Podczas stosowania jadłospisu keto możemy zauważyć stopniową redukcję wagi, jednak szczególnie na początku stosowania diety ketogenicznej, mogą pojawić się niepożądane skutki uboczne. Niedostateczna podaż węglowodanów może powodować trudności w koncentracji, bóle głowy, omdlenia, bóle brzucha oraz senność i zmęczenie, dlatego do diety ketogenicznej należy podejść rozsądnie i ostrożnie, będąc pod stałą obserwacją lekarza i dietetyka klinicznego, jak również należy wykonać podstawowe badania diagnostyczne przed rozpoczęciem diety keto.

Jak działa dieta ketogeniczna na odchudzanie?

Warto mieć na uwadze, że prawidłowo skomponowana dieta ketogeniczna może pomóc w spalaniu tkanki tłuszczowej i zrzuceniu zbędnych kilogramów. Badania pokazują, że stosowanie jadłospisu opartego na eliminacji węglowodanów jest pomocne w kontroli głodu i sytości, co przekłada się na szybszą redukcję masy ciała. 

Czy dieta ketogeniczna jest skuteczna w odchudzaniu? Wiele badań pokazuje, że jej stosowanie: 

  • zmniejsza uczucie głodu,
  • wpływa na zmniejszenie uczucia tzw. zachcianek,
  • wpływa na zmniejszenie uczucia apetyt,
  • wpływa na zmniejszenie ilości spożywanych kalorii,
  • wpływa na zmniejszenie masy ciała.

Dieta ketogeniczna wprowadza w organizmie szereg zmian. Aby lepiej je zrozumieć, przeprowadza się liczne badania. Niektóre z nich pokazują, że osoby stosujące jadłospis wysokotłuszczowy czują się mniej głodne, a konsekwencji spożywają mniej kalorii. Jaka jest więc zależność między dietą keto a odchudzaniem? Konsekwentne trzymanie się zaleceń jadłospisu może wpłynąć na szybsze efekty. Im wyższy poziom ketonów, tym większa ilość spalonej tkanki tłuszczowej. W stanie ketozy organizm pobiera energię z nagromadzonego tłuszczu, co w konsekwencji prowadzi do spadku kilogramów. Warunkiem redukcji masy ciała jest wprowadzenie organizmu w stan ketozy i utrzymanie deficytu kalorycznego. Spadek wagi następuje stopniowo natomiast ilość zredukowanych kilogramów w jednostce czadu jest uwarunkowana również indywidualnymi predyspozycjami oraz wyjściową masą ciała. 

Co więcej, dieta ketogeniczna jest dietą sycącą, ponieważ białko i tłuszcze zapewniają większą sytość organizmowi niż węglowodany. Sprawdzi się ona wśród osób, które podczas stosowania standardowych diet redukcyjnych zmagały się z uczuciem głodu. Posiłki przygotowane na diecie keto są wysokoenergetyczne, a ze względu na dużą zawartość tłuszczów, znacznie dłużej przebywają w żołądku, zapewniając dłuższe uczucie sytości. 

Stosowanie się do zaleceń diety ketogenicznej może przyczynić się do spalenia tkanki tłuszczowej. Należy jednak pamiętać, że ten styl żywienia powinien być stosowany pod opieką lekarza lub dietetyka. Aby mieć pewność, że nie istnieją żadne przeciwskazania, należy wykonać podstawowe badania diagnostyczne zaraz przed rozpoczęciem diety keto. Troska o prawidłową masę ciała i zdrowie jest nadrzędna, jednak należy podchodzić do tego tematu z rozwagą. Nie istnieją żadne diety cud, który pozwolą zrzucić kilogramy w krótkim czasie. Proces zdrowego odchudzania powinien odbywać się stopniowo, dzięki temu możemy mieć pewność, że unikniemy efektu jojo.

Jak wygląda dieta ketogeniczna na odchudzanie? Jak skompletować urozmaicone posiłki? Na naszym blogu znajdziesz liczne inspiracje żywieniowe wraz z podanymi przepisami. Zobacz również, jak wygląda dieta ketogeniczna dla zabieganych. I jak przygotować smaczne i pełnowartościowe posiłki w mniej niż 30 minut. Zapraszamy! 


Dieta ketogeniczna w ciąży. Czy można ją stosować?

Dieta ketogeniczna w ciąży. Czy można ją stosować?

Przyszła mama stara się jak najlepiej zadbać o swój organizm i o życie, które w niej rośnie, nie tylko w kwestii kontrolnych badań, ale również urozmaiconej i zbilansowanej diety. To właśnie ona dostarczy kobiecie i dziecku niezbędnych wartości odżywczych. Czy w tym szczególnym czasie można znacznie zwiększyć podaż tłuszczów w diecie? W naszym artykule podpowiadamy, czy można stosować dietę keto w ciąży. Sprawdź to! 

Dieta keto a ciąża - czy istnieją przeciwskazania? 

Ciąża to czas, w którym szczególnie należy zadbać o swoje zdrowie. Jednym z częściej poruszanych zagadnień wśród kobiet spodziewających się dziecka, są wskazówki dotyczące diety. Jak powinien wyglądać zbilansowany jadłospis kobiety w ciąży? Jakie produkty należy wdrożyć, a czego lepiej unikać?

W ciąży wzrasta zapotrzebowanie na składniki odżywcze oraz na witaminy takie jak: A, B1, B2, niacyna, cholina, kwas pantotenowy oraz minerały: wapń, fosfor, żelazo, miedź, cynk czy jod. Nieprawidłowe żywienie w tym okresie, polegające na niewłaściwym doborze produktów może powodować wiele konsekwencji zdrowotnych. Wysoka podaż produktów bogatych w tłuszcze przy jednoczesnym niedoborze węglowodanów w postaci: kasz, makaronów pełnoziarnistych, chleba na zakwasie czy warzyw i owoców, może przyczynić się do niedostatecznej podaży witamin i składników mineralnych, jak również błonnika w diecie.

Obecnie można zaobserwować duże zainteresowanie krążące wokół diety keto - nie tylko wśród osób aktywnie fizycznie, ale również u kobiet planujących zajście w ciąże lub tych, które już spodziewają się dziecka. Pytanie nasuwa się samo: czy dieta keto powinna być stosowana przez kobiety w ciąży? 

Zdecydowana większość zaleceń wyraźnie nie poleca wprowadzania diety ketogenicznej w okresie ciąży. Można znaleźć również opinie, które wskazywałyby na brak przeciwwskazań do ich stosowania. Dieta ketogeniczna jest w fazie ciągłych badań. Udowodniono, że wykazuje ona pozytywne działanie na choroby układu nerwowego, jednak nie ma jednoznacznych wyników, które wskazywałyby, czy można ją stosować w ciąży i jakie skutki to za sobą niesie. 

Stan ketozy w ciąży - dlaczego lepiej go unikać? 

Dieta ketogeniczna to dieta eliminacyjna, charakteryzująca się wysoką zawartością tłuszczów przy niskiej podaży węglowodanów i umiarkowanej podaży białka. Jej celem jest uzyskanie w organizmie odpowiedniego stężenia ciał ketonowych w surowicy krwi, czyli tzw. ketozy żywieniowej. Stan ketozy jest  stosowany przede wszystkim przy leczeniu różnego typu chorób neurologicznych, jak np. choroba Alzheimera, choroba Parkinsona czy padaczka.

Specjaliści od żywienia zwracają uwagę na to, że dieta ketogenna nie dostarcza odpowiedniej ilości witamin i składników mineralnych, a co za tym idzie, może skutkować licznym niedoborami. Niezwykle ważne przed przejściem na dietę ketogeniczną jest skonsultowanie się z lekarzem i wykonanie podstawowych badań diagnostycznych. Równie ważna podczas stosowania diety jest samoobserwacja i pozostanie w stałym kontakcie z lekarzem. Skutkiem prawie całkowitej eliminacji węglowodanów (w tym produktów zbożowych) są deficyty w organizmie. Mowa tu m.in. o błonniku, witaminach z grupy B, czy magnezie. Jaki z tego wniosek? Dieta ketogeniczna w ciąży może prowadzić do licznych deficytów, a w rezultacie zaburzać rozwój płodu. 

Co więcej, jeśli w diecie keto będą przeważać tłuszcze zwierzęce, to istnieje duże ryzyko wzrostu stężenia cholesterolu całkowitego. Niekorzystne skutki stosowania diety ketogenicznej w ciąży już same w sobie powinny zniechęcić przyszłą mamę do jej stosowania. W tym szczególnym czasie warto zadbać o urozmaiconą dietę, która będzie opierać się na zasadach zdrowego żywienia. Prawidłowe odżywianie ma wpływ na zdrowie dziecka na każdym etapie jego rozwoju. Metabolizm człowieka kształtuje się już na etapie życia płodowego, dlatego tak ważne jest to, co spożywa się w czasie ciąży i jak wygląda styl życia przyszłej mamy.

Ze względu na fakt, że ciąża to stan szczególnej ostrożności i troski, należy rozsądnie podejść również do kwestii odżywiania. Nie istnieją jednoznaczne badania, które wskazywałaby na to, jak wpływa dieta keto na ciążę. Na podstawie jej założeń można dojść jednak do wniosku, że stosowanie tego jadłospisu może skutkować licznymi niedoborami, które w efekcie mogą prowadzić do niepożądanych objawów. Kobieta spodziewająca się dziecka powinna być pod stałą kontrolą lekarza prowadzącego. Do tego niezbędne jest regularne wykonywanie badań, które wskażą ewentualnie niedobory w organizmie i pomogą dobrać indywidualnie dobraną dietę dla przyszłej mamy.

Chcesz dowiedzieć się, jakie są pozostałe przeciwskazania do diety keto? Odpowiedź znajdziesz w naszym artykule. Zapraszamy do zapoznania się z informacjami, które poszerzą Twoją wiedzę w tym zakresie. 


Jakie są przeciwwskazania do stosowania diety ketogenicznej?

Jakie są przeciwwskazania do stosowania diety ketogenicznej?

Dieta ketogeniczna to model żywienia, który opiera się na wysokim spożyciu produktów tłuszczowych, umiarkowanym spożyciu białka, a także ograniczeniu węglowodanów. To z pewnością jedna z metod ciesząca się dużą popularnością - nie tylko ze względu na swoje walory smakowe, ale i zdrowotne. I choć dużo mówi się na temat korzyści płynących z zastosowania diety keto, to nie każdy zdaje sobie sprawę z szeregu przeciwwskazań, które się za nią kryją. Dla kogo nie jest dieta ketogeniczna? Kto powinien zrezygnować z tego sposobu żywienia? Podpowiadamy! 

Czy istnieją przeciwskazania do diety keto?

Przestrzeganie zasad diety ketogenicznej może skutkować pożądaną utratą zbędnych kilogramów. Istnieje wiele diet, których głównym celem jest osiągnięcie wymarzonej sylwetki, jednak należy pamiętać również o tym, że sposób żywienia, który wybieramy, powinien być oparty o badania i wiedzę specjalistów.

Obecnie można zauważyć duże zainteresowanie krążące wokół diety ketogenicznej i jej głównych założeń. Dużo mówi się też o stanie ketozy, w którym pozyskuje się energię z tłuszczu nagromadzonego w tkankach. Dieta ketogenna może przyczynić się do obniżenia i uregulowania poziomu cukru we krwi, cholesterolu i ciśnienia krwi. Co więcej, przeprowadzono badania, że u niektórych osób stosujących się do założeń diety keto, zwiększył się poziom energii w ciągu dnia, a także zauważono poprawę w możliwościach umysłowych i poznawczych.

Na tym etapie już znasz główne założenia diety ketogenicznej i wiesz, kto powinien po nią sięgnąć. Należy mieć jednak na uwadze, że istnieje szereg przeciwwskazań do diety keto, z którymi powinny zapoznać się osoby niezależnie od wieku, płci czy masy ciała. Warto natomiast odróżnić efekty uboczne od potencjalnie niebezpiecznych działań tego stylu żywienia, zwłaszcza w przypadku osób borykających się z niektórymi jednostkami chorobowymi.

Dieta keto jednym pomoże, u drugich może nie być korzystna dla zdrowia. Dlatego niezwykle ważne jest wykonanie badań diagnostycznych jeszcze przed przejściem na dietę keto, jak również stały kontakt ze swoim lekarzem, przed i w trakcie prowadzenia diety. Ze względu na fakt, że jest to dość restrykcyjny styl żywienia, zakładający niewielką liczbę dopuszczalnych produktów, to zdecydowanie nie jest on zalecany u osób z problemami z wątrobą, nerkami i trzustką. W tym przypadku dieta keto może znacznie obciążyć pracę tych narządów, a to wszystko ze względu na metabolizm ciał ketonowych. 

Dla kogo nie jest dieta ketogeniczna?

Zanim zdecydujesz się na zastosowanie diety ketogenicznej, musisz sprawdzić, czy nie istnieją żadne przeciwskazania do tego, aby rozpocząć swoją przygodę z tym sposobem żywienia. 

Według badań naukowych diety ketogenicznej nie poleca się osobom:

  •  ze schorzeniami wątroby – do  wytwarzania ciał ketonowych z tłuszczów konieczna jest prawidłowa czynność wątroby,
  • ze schorzeniami nerek – w 1992 roku Kinsman SL i wsp. opisali w grupie leczonych dietą 58 pacjentów objawy niepożądane pod postacią kamieni nerkowych u 3, hiperurykemię u 2, a u pojedynczych pacjentów wystąpiła hipokalcemia, nawracające infekcji,
  • z zaburzeniami funkcji trzustki jak hiperinsulinizm,
  • cierpiącym na wrodzone zaburzenia metaboliczne, takie jak np. deficyt translokazy karnityny czy deficyt karboksylazy pirogronianowej; zaburzenia betaoksydacji kwasów tłuszczowych, defekty glukoneogenezy, 
  • cierpiącym na kamicę dróg żółciowych,
  • z hiperlipidemią rodzinną (genetycznie uwarunkowany wysoki poziom cholesterolu),
  • chorym na cukrzycę – przyjmowanie leków zawierających inhibitory SGLT-2,  związane jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia u osób je stosujących kwasicy ketonowej,
  • z zaburzeniami odżywiania,
  • z chorobami układu sercowo-naczyniowego,
  • borykającym się z refluksem żołądkowo-przełykowym,
  • kobietom w ciąży lub karmiącym piersią.

Przeciwwskazań do stosowania diety ketogenicznej jest wiele, dlatego należy mieć świadomość, że ten sposób żywienia nie sprawdzi się u każdej osoby. Jeśli należysz do grona osób znajdujących się w tej grupie, sięgnij po inny styl żywienia lub skontaktuj się z lekarzem w celu rozwiania jakichkolwiek wątpliwości. W tej sytuacji doktor może przepisać dodatkowe badania, aby sprawdzić, jak radzą sobie poszczególne narządy i w jakiej kondycji jest Twój organizm. Bezpieczeństwo przede wszystkim, dlatego przed przejściem na dietę keto warto skonsultować się z ekspertem z zakresu medycyny oraz z dietetykiem klinicznym. Lekarze i dietetycy są w stanie przeanalizować Twoje badania i dobrać jak najlepszy sposób żywienia do Twojego stylu życia i kondycji zdrowotnej. 

Do tematu diety należy podchodzić rozważnie. U jednych stan ketozy będzie pozytywnie oddziaływać na zdrowie i samopoczucie, a u niektórych może obciążać pracę narządów, dlatego przed podjęciem decyzji o stosowaniu jadłospisu keto, należy wykonać odpowiednie badania diagnostyczne i ocenić swoją kondycję zdrowia.

Jakie badania warto wykonać przed rozpoczęciem diety keto?

Podstawowe badania diagnostyczne, które warto wykonać przed rozpoczęciem diety ketogenicznej to przede wszystkim:

  • morfologia pełna z rozmazem
  • glukoza na czczo
  • lipidogram
  • panel tarczycowy (TSH, fT3, fT4)
  • panel wątrobowy (ASPAT, ALAT, fosfataza zasadowa, bilirubina)
  • homocysteina
  • witamina D3
  • ferrytyna
  • sód
  • potas
  • magnez
  • wapń
  • mocznik
  • kwas moczowy
  • kreatynina
  • CRP
  • ogólne badanie moczu

Jeśli chcesz natomiast poszerzyć swoją wiedzę w zakresie tego sposobu żywienia, to sprawdź, czego nie można jeść na diecie keto i jakich produktów unikać.  


Co na zaparcia? 5 skutecznych, domowych sposobów

Co na zaparcia? 5 skutecznych, domowych sposobów

Często traktujemy problemy żołądkowe i jelitowe jako normalną - i w jakiś sposób także naturalną - konsekwencję życia w biegu oraz przewlekłego stresu. Jednak nie powinno tak być - za każdym razem, gdy równowaga w obrębie układu pokarmowego zostaje zaburzona, jest to istotny sygnał od organizmu, którego lepiej nie ignorować. Konieczna może być zmiana diety lub - jeśli okazałoby się, że przyczyną nie jest sposób odżywiania - dalsza diagnostyka. Zanim jednak rozwiązanie - jak radzić sobie w międzyczasie? Co jest dobre na zaparcia, a czego lepiej unikać?

Co znajdziesz w artykule?

Dlaczego zaparcia to istotny problem?

Definicja - zrozum problem lepiej

Zaparcia są poważnym problemem, który dotyczy około 30% populacji. Charakteryzują je zbyt mała częstotliwość wypróżnień (mniej niż 3 razy w ciągu tygodnia), problemy ze stolcem (twardy, oddawany z wysiłkiem) oraz towarzyszące korzystaniu z toalety uczucie niepełnego wypróżnienia.

Przyczyny zaparć

Do przyczyn zaparć należy zaliczyć:

  • dysfunkcję czynnościową jelit,
  • nieprawidłową dietę,
  • brak aktywności fizycznej,
  • choroby psychiczne, 
  • niektóre przyjmowane leki, 
  • ciąża.

Pamiętaj: Zdarza się, że zaparcia nie są osobnym problemem, a jedynie objawem innej dolegliwości. Tego rodzaj zaparć pojawia się np. przy schorzeniach neurologicznych, niedoczynności tarczycy, chorobach przemiany materii. Aby uzyskać rzetelną, pełną diagnozę, skonsultuj się z lekarzem.

Co na zaparcia? Naturalne sposoby i domowe rozwiązania

Nie na wszystkie zaparcia potrzebne są specjalne środki czy szczególne metody leczenia - czasami domowe sposoby na zaparcia okazują się w zupełności skuteczne i wystarczające. Przede wszystkim wprowadź tzw. dietę bogatoresztkową, czyli bogatą w błonnik. Pamiętaj, że błonnik nie jest żadną substancją czynną czy szczególnym składnikiem, a wszystkimi resztkami pożywienia, których nie jesteśmy w stanie strawić, a które pomagają poprawić perystaltykę jelit. Aktywność fizyczna z kolei przyspieszy przemianę materii i trawienie, dlatego nawet półgodzinny spacer dziennie będzie dla organizmu świetną odmianą od całodniowego siedzenia. A jeśli zafundujesz mu kilka razy w tygodniu porządne kardio, z pewnością się odwdzięczy.

Poza tym doraźnie możesz stosować poniższe propozycje:

  • Suszone śliwki

Suszone śliwki to jedno z najbardziej tradycyjnych i rozpowszechnionych remediów, które znajdziesz, zastanawiając się, co jeść na zaparcia. Wystarczy, że kilka suszonych śliwek namoczysz w wodzie i zostawisz je na całą noc. Możesz dodać do nich także łyżkę zmielonych nasion lnu. Rano, na czczo, zjedz śliwki i wypij pozostałą wodę. 

  • Siemię lniane

Siemię słynie ze swoich właściwości sprzyjających zdrowej pracy jelit. Jeśli zmagasz się z problemami układu pokarmowego i nie wiesz, co stosować na zaparcia, a masz siemię w domu - mamy dla Ciebie prosty przepis. Pod wieczór 1 łyżkę siemienia lnianego zalej ½ szklanki wrzątku. Po odczekaniu dwóch godzin zjedz przygotowaną w ten sposób zawiesinę - jeśli nie odpowiada Ci brak smaku, możesz dodać odrobinę soli lub soku owocowego.

  • Otręby

Dodawaj otręby żytnie, owsiane lub jaglane gdzie tylko się da, urozmaicając nimi swoją codzienną dietę. Świetnie sprawdzą się jako dodatek do jogurtów, sałatek, a nawet zup. Otręby to czysty błonnik, nie przyswoisz zawartych w nich kalorii, a zadziałają zbawiennie na Twoje zablokowane jelita.

  • Nawodnienie

Nie da się przecenić mocy nawodnienia: pij 1,5 litra niegazowanej wody dziennie, najlepiej z dodatkiem soku ze świeżej cytryny. Jeśli nie lubisz pić dużych ilości czystej wody, wzbogać swoją dietę o zupy warzywne i produkty zawierające duże ilości wody.

  • Zdrowa pozycja przy wypróżnianiu

Podczas wypróżniania staraj się przyjąć jak najbardziej kuczną pozycję, która ułatwi Ci załatwianie się. Aby to sobie ułatwić, siedząc na muszli klozetowej, możesz podstawić sobie pod stopy niski stołeczek, a nawet podstawkę pod nogi dla dzieci.

Jakich produktów unikać podczas zaparć?

Wiesz już, co jest dobre na zaparcia - teraz zapamiętaj, czego lepiej unikać. Mowa o produktach działających zapierająco, takich jak:

  • kakao
  • biały ryż
  • potrawy z białej mąki (kluski, pierogi, makarony)

Unikaj także posiłków pozbawionych warzyw oraz owoców - pamiętaj, że warto ułatwiać swojemu organizmowi pracę!

Najbardziej odpowiednią odpowiedzią na pytanie o to, co na zaparcia, będzie najczęściej propozycja zmiany stylu życia. Nie jest to często kwestia jednego czy dwóch nawyków, a wielu składowych wpływających negatywnie na to, w jakiej kondycji jest nasz układ pokarmowy. Dlatego zmieniaj swoje przyzwyczajenia krok po kroku, w międzyczasie wspomagając się domowymi sposobami na zaparcia, a gdy zajdzie taka potrzeba - udaj się do lekarza.


Jak krótszy dzień wpływa na organizm?

Jak krótszy dzień wpływa na organizm?

Wpływ krótszego dnia na organizm i samopoczucie jest dla wielu z nas bardzo mocno odczuwalny. Późniejsze wschody słońca utrudniają wstawanie, wcześniejsze zachody - obniżają naszą produktywność. Krótszy dzień może wpływać na gorsze samopoczucie, które znika wraz z wydłużaniem się dnia - pamiętaj, aby uważnie obserwować swój organizm, jeśli gorsze samopoczucie utrzymuje się przez znacznie dłuższy czas, warto wykonać badania diagnostyczne w tym kierunku. Przeczytaj artykuł i poznaj czynniki, na które wpływa krótszy dzień.

Co znajdziesz w artykule?

Krótszy dzień a organizm: jak słońce wpływa na Twoje ciało?

Krótszy czas trwania dnia wiąże się z ograniczeniem dostępności światła dziennego. To, jak bardzo zmienia się to w ciągu roku, zależy od szerokości geograficznej, w jakiej mieszkamy, oraz ogólnych warunków atmosferycznych. Pamiętaj, że światło dzienne jest biologicznie niezbędne do zrównoważonego i zdrowego życia, dlatego nie ma nic dziwnego w tym, że czujesz się gorzej, gdy tego zasobu jest zdecydowanie mniej.

Znaczenie potwierdzone badaniami

W ostatnich latach dzięki licznym badaniom dowiedzieliśmy się bardzo wiele o synchronizacji zegara biologicznego z zewnętrznym cyklem dzień-noc oraz o wpływie różnych długości fal światła, jego intensywności i możliwej ekspozycji na słońce, na fizjologię i zachowanie człowieka. Synteza witaminy D to tylko wierzchołek tej góry lodowej, jaką jest zależność naszego organizmu od dostępności naturalnego światła słonecznego.

Jak krótszy dzień wpływa na organizm?

Mniejszy całkowity poziom aktywności fizycznej

Jesienią i zimą rzadziej się ruszamy - mniej czasu spędzamy na zewnątrz, przez co ograniczona jest także spontaniczna aktywność (np. przejście się pieszo do pracy, sklepu, wieczorny spacer dla przyjemności) oraz treningowa, czyli finalnie zmniejszone wydatki energetyczne w ciągu doby.

Problemy ze wzrokiem

Mniejsza ekspozycja na światło naturalne może być przyczyną krótkowzroczności, z kolei większe narażenie na sztuczne oświetlenie (często niemal cały dzień), które z kolei negatywnie wpływa na wzrok: męczy oczy, powoduje ich nadmierne wysuszenie, a często także połączone z pogorszonym widzeniem bóle głowy. W połączeniu z pracą przy komputerze jesień i zima są naprawdę trudnym okresem dla oczu.

Problemy ze snem

Większa ekspozycja na sztuczne oświetlenie negatywnie wpływa na jakość snu, powoduje bowiem wzrost poziomu kortyzolu w organizmie przy jednoczesnym spadku melatoniny. Może to nie tylko pogorszyć jakość, lecz także utrudnić w ogóle zasypianie i budzenie się.

Pogorszenie nastroju

Zmniejszona ilość słońca ma silny bezpośredni wpływ na nastrój, funkcje poznawcze, czujność, wydajność, skupienie. Jest także okresem zwiększonej zachorowalności na depresję (tzw. depresję sezonową) wśród osób szczególnie wrażliwych na brak światła słonecznego i trudne warunki pogodowe.

Zaburzenia w obrębie zegara biologicznego

Krótki dzień w połączeniu z jesienną zmianą czasu to przepis na rozregulowanie zegara biologicznego. Dlatego tak często wpływ krótszego dnia na organizm objawia się w zaburzonym rytmie dobowym, przesuniętym czasem odpoczynku, zasypiania i budzenia się, a w efekcie trudnościami z funkcjonowaniem w pracy czy na uczelni.

Zmiany w diecie

Za oknem krótszy dzień, a organizm domaga się coraz więcej przekąsek? Przyczyną może być brak ekspozycji na słońce. Dodatkowo wczesny zmrok wpływa na nasz apetyt, a przy tym na pory spożywania posiłków oraz ich wielkość, przez co jesienią i zimą częściej sięgamy po przekąski wysokotłuszczowe.

Wpływ na układ hormonalny

Ograniczona ekspozycja na słońce i krótszy dzień wpływają na wydzielanie wielu hormonów w organizmie, co z kolei wpływa na fizjologię naszego organizmu.

Problemy z syntezą witaminy D3

To jeden z najbardziej powszechnie kojarzonych problemów związanych ze skracającym się dniem. Przez to, że krótki dzień łączy się z chłodnymi porami roku, skuteczna skórna synteza witaminy D3 jest jeszcze bardziej utrudniona - nawet jeśli idziemy na nogach do pracy, często jest jeszcze ciemno, podobnie gdy chcemy wybrać się na spacer po południu. Poza tym nosimy kurtki, szaliki i czapki, maksymalnie ograniczając ekspozycję na słońce.

Słońce naturalnym „lekiem” na Twoje dolegliwości

Wspominaliśmy, że wpływ krótszego dnia na organizm jest coraz lepiej zbadany. Równolegle coraz częściej światło, zwłaszcza to naturalne, uznaje się za skuteczne remedium w leczeniu wielu zaburzeń klinicznych. Terapia światłem jest stosowana w przypadku zimowych i innych depresji.

Wiesz już, jak krótszy dzień wpływa na organizm. Jeśli martwisz się o swoją kondycję jesienią i zimą, pamiętaj, że kilkugodzinna ekspozycja na światło dzienne każdego dnia wydaje się być prostą metodą profilaktyczną wielu zaburzeń i chorób - jeśli nie możesz sobie na nią pozwolić w ciągu tygodnia, spędzaj maksymalnie dużo czasu na zewnątrz w weekendy, z dala od ekranów i sztucznego światła. Poza tym wzmacniaj organizm regularną aktywnością fizyczną i odpowiednią dietą. Krótkie dni nie muszą być Ci straszne!


Czym jest IBS? Wszystko, co powinnaś wiedzieć

Czym jest IBS? Wszystko, co powinnaś wiedzieć

Zespół jelita drażliwego (nazywany też zespołem jelita nadwrażliwego lub IBS – irritable bowel syndrom) to przewlekła choroba jelita cienkiego i grubego, objawiająca się bólem brzucha i zaburzeniami rytmu wypróżnień (biegunkami lub zaparciami, które mogą też pojawiać się naprzemiennie). Objawy te nie wynikają na skutek zakażenia, zatrucia, zapalenia ani innych nieprawidłowości, które można wykryć w badaniach diagnostycznych oceniających budowę i stan jelita.

Jak więc rozpoznać IBS?

Na ten moment niestety nie ma badań, które jednoznacznie stwierdza – tak, to IBS. Aby zdiagnozować zespół jelita drażliwego, trzeba to zrobić trochę naokoło. Należy wykonać badania pod kątem jelit i wykluczyć pozostałe choroby. Między innymi SIBO (elementem towarzyszącym może być IBS), WZJG, chorobę Leśniowskiego-Crohna, ubytki, alergie i nietolerancje i nowotwory.

Jakie są przyczyny IBS?

Jedną z głównych przyczyn występowania jelita drażliwego są zaburzenia flory jelitowej. Poniżej przedstawiamy listę czynników, które generują dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego:
  • przewlekły stres,
  • antybiotykoterapia wprowadzana w dużej częstotliwości lub przed dłuższy okres czasu,
  • przewlekłe stosowanie leków NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne),
  • nietolerancje pokarmowe,
  • choroby współistniejące,
  • stosowanie używek (alkohol, papierosy, narkotyki),
  • nieregularne i ciężkostrawne posiłki,
  • dieta uboga w błonnik.

Najpopularniejsze objawy IBS

  • ból brzucha,
  • uczucie ucisku w dolnej części brzucha, opisywane jako wzdęcia,
  • uczucie dyskomfortu w okolicach brzucha,
  • nieregularna defekacja w postaci biegunek lub zaparć. Obie formy mogą również występować naprzemiennie.

Co możemy zrobić, aby leczyć IBS?

Osoby z zespołem jelita drażliwego powinny szczególnie dbać o swoje nawyki żywieniowe oraz codzienne zwyczaje. Przedstawiamy kilka ogólnych wskazówek, o których należy pamiętać:
  • Unikaj stresu: Oczywiście nie da się uniknąć wszystkich sytuacji generujących stres. Niemniej bardzo ważnym aspektem jest znalezienie chociaż 15-20 minut w ciągu dnia na relaks, tylko dla siebie. Może to być lawendowa kąpiel wieczorem, długi spacer w przerwie na lunch lub przyjemne spotkanie z przyjaciółmi w weekend.
  • Zadbaj o swoją dietę: Po zdiagnozowaniu IBS przez gastrologa, zalecamy skonsultować się z dietetykiem klinicznym, który holistycznie podejdzie do naszego organizmu. W większości przypadków dietetyk powinien zalecić dietę specjalistyczną Low FODMAP, czyli protokół, który wyklucza węglowodany słabo wchłanialne i szybko fermentujące. Zaliczamy do nich: fruktozę, laktozę, poliole, fruktany i galaktany.
  • Zadbaj o higieniczny tryb życia: aby efektywnie leczyć IBS, musisz ze swoich nawyków wykluczyć wszystkie używki, zadbać nie tylko o specjalistyczną dietę, ale również o regularną, lekką aktywność fizyczną. Przy IBS zalecane są aktywności, które nie obciążą nadmierne organizmu, takie jak: joga, marsz, jogging czy pilates.